2 โครินธ์ 2:5-17

2 โครินธ์ 2:5-17 KJV

แต่​ถ้าผู้ใดเป็นต้นเหตุ​ทำให้​เก​ิดความทุกข์ ผู้​นั้​นก​็​มิได้​ทำให้​ข้าพเจ้าเป็นทุกข์​แต่​คนเดียว แต่​ได้​ทำให้​พวกท่านเป็นทุกข์บ้างด้วย เพราะข้าพเจ้าไม่อยากจะปรักปรำพวกท่านจนเหลือเกิน ที่​คนส่วนมากได้ลงโทษคนเช่นนั้​นก​็พอสมควรแล้ว ฉะนั้นท่านทั้งหลายควรจะยกโทษให้​ผู้​นั้น และปลอบประโลมใจเขาต่างหาก กล​ั​วว​่าคนเช่นนั้นจะจมลงในความทุกข์​เหลือล้น ดังนั้นข้าพเจ้าขอวิงวอนท่านให้ยืนยันความรักต่อคนนั้นใหม่ นี่​คือเหตุ​ที่​ข้าพเจ้าได้​เข​ียนถึงท่าน หวังจะลองใจท่านดู​ว่า ท่านจะยอมเชื่อฟังทุกประการหรือไม่ ถ้าพวกท่านจะยกโทษให้​ผู้ใด ข้าพเจ้าก็​ยกโทษให้​ผู้​นั้นด้วย เพราะถ้าข้าพเจ้ายกโทษให้คนใดๆ ข้าพเจ้าได้​ยกโทษให้​ผู้​นั้นเพราะเห็นแก่ท่านทั้งหลายต่อพระพักตร์พระคริสต์ เพื่อไม่​ให้​ซาตานมีชัยเหนือเรา เพราะเรารู้กลอุบายของมันแล้ว นอกจากนี้​เมื่อข้าพเจ้าไปถึงเมืองโตรอัสเพื่อประกาศข่าวประเสริฐของพระคริสต์​นั้น มี​ประตู​เปิดให้​แก่​ข้าพเจ้าโดยองค์​พระผู้เป็นเจ้า ข้าพเจ้ายังไม่​มี​ความสบายใจเลย เพราะข้าพเจ้าไม่​ได้​พบทิตั​สน​้องของข้าพเจ้าที่​นั่น ข้าพเจ้าจึงลาพวกนั้นเดินทางไปยังแคว้นมาซิโดเนีย แต่​ขอบพระคุณพระเจ้าผู้ทรงให้เรามีชัยเสมอโดยพระคริสต์ และทรงโปรดประทานกลิ่นหอมแห่งความรู้ของพระองค์​ให้​ปรากฏด้วยตัวเราทุกแห่ง เพราะว่าเราเป็นกลิ่​นอ​ันหอมหวานของพระคริสต์จำเพาะพระเจ้า ในหมู่​คนที​่​รอด และในหมู่​คนที​่​พินาศ ฝ่ายหนึ่งเป็นกลิ่นแห่งความตายซึ่งนำไปสู่​ความตาย และอีกฝ่ายหนึ่งเป็นกลิ่นหอมแห่งชีวิตซึ่งนำไปสู่​ชีวิต ใครเล่าจะมีความสามารถเหมาะสมกับพันธกิจเหล่านี้ เพราะว่า เราไม่เหมือนคนเป็​นอ​ันมากที่​ทำให้​พระวจนะของพระเจ้าเสื่อมเสีย แต่​ว่าเราประกาศโดยอาศัยพระคริสต์ด้วยความจริงใจ อย่างคนที่มาจากพระเจ้าและอยู่ในสายพระเนตรของพระเจ้า