เยเรมีย์ 17
17
บาปของยูดาห์และการลงโทษ
1“บาปของยูดาห์นั้นบันทึกไว้ด้วยปากกาเหล็ก ด้วยปลายเพชรจารึกไว้บนแผ่นแห่งจิตใจของเขาและบนเชิงงอนที่แท่นบูชาของเขาทั้งหลาย 2บุตรหลานของเขาก็ระลึกถึงแท่นบูชาและอาเช-ราห์ทั้งหลาย#สิ่งเหล่านี้เป็นสัญลักษณ์ อาจจะเป็นเสาไม้แกะสลัก หรือรูปเคารพเจ้าแม่ของเขาข้างต้นไม้เขียวสดทุกต้นและบนเนินเขาสูง 3บนภูเขาที่อยู่กลางทุ่ง เราจะให้ทรัพย์สินและสมบัติทั้งสิ้นของเจ้าเป็นของริบ และปูชนียสถานสูงแห่งบาปของเจ้าตลอดทั่วแผ่นดินของเจ้า 4โดยการกระทำของเจ้าเอง เจ้าจะต้องสละมรดกซึ่งเราได้ยกให้แก่เจ้า และเราจะทำให้เจ้าปรนนิบัติศัตรูของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จัก เพราะเจ้าได้จุดไฟความโกรธของเราขึ้นซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์”
5พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
“คนที่วางใจในมนุษย์
และให้เนื้อหนังเป็นกำลังของเขา
และใจของเขาหันออกจากพระยาห์เวห์
คนนั้นก็เป็นที่แช่งสาป
6เขาเป็นเหมือนพุ่มไม้ที่อยู่ในทะเลทราย
และจะไม่เห็นสิ่งดีที่มาถึง
เขาจะอาศัยอยู่ในแผ่นดินที่แตกระแหงในถิ่นทุรกันดาร
ในแผ่นดินเค็มที่ไม่มีคนอาศัย
7“คนที่วางใจในพระยาห์เวห์ย่อมได้รับพระพร
คือผู้ที่ความวางใจของเขาอยู่ในพระยาห์เวห์
8เขาเป็นเหมือนต้นไม้ที่ปลูกไว้ริมน้ำ# สดด.1:3
ซึ่งหยั่งรากของมันออกไปข้างลำน้ำ
เมื่อแดดส่องมาถึงก็ไม่กลัว
เพราะใบของมันคงเขียวอยู่เสมอ
และไม่กระวนกระวายในปีที่แห้งแล้ง
เพราะมันไม่หยุดที่จะเกิดผล”
9จิตใจก็เป็นตัวล่อลวงเหนือกว่าสิ่งใดทั้งหมด
มันเสื่อมทรามอย่างร้ายทีเดียว
ใครจะรู้จักใจนั้นเล่า?
10“เราคือพระยาห์เวห์ตรวจค้นดูจิต
และทดสอบดูใจ# วว.2:23
เพื่อให้แก่ทุกคนตามพฤติการณ์ของเขา
ตามผลแห่งการกระทำของเขา”# สดด.62:12
11เหมือนนกกระทาที่ฟักไข่ซึ่งมันไม่ได้ออกเอง
คนที่ได้ความมั่งมีมาอย่างไม่เป็นธรรมก็เช่นกัน
พอถึงวัยกลางคน มันก็พรากจากเขาไป
และในตอนปลายของเขา เขาจะเป็นคนโฉดเขลา
12ที่ตั้งแห่งสถานนมัสการของเราทั้งหลาย
เป็นพระที่นั่งรุ่งเรืองซึ่งตั้งอยู่สูงตั้งแต่เดิมนั้น
13ข้าแต่พระยาห์เวห์ ความหวังแห่งอิสราเอล
บรรดาคนเหล่านั้นที่ละทิ้งพระองค์จะต้องอับอาย
บรรดาคนทั้งปวงในแผ่นดินที่หันไปจากเรา#หมายถึง พระยาห์เวห์จะต้องถูกจารึกไว้
เพราะเขาได้ละทิ้งพระยาห์เวห์ผู้เป็นแหล่งน้ำแห่งชีวิตเสีย
เยเรมีย์อธิษฐานขอการช่วยกู้
14ข้าแต่พระยาห์เวห์ ขอทรงรักษาข้าพระองค์ แล้วข้าพระองค์จะได้รับการรักษา
ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอด ข้าพระองค์จึงจะรอดได้
เพราะพระองค์ทรงเป็นที่สรรเสริญของข้าพระองค์
15ดูสิ เขาทั้งหลายพูดกับข้าพระองค์ว่า
“พระวจนะของพระยาห์เวห์อยู่ที่ไหน?
ขอให้มาเถิด”
16ข้าพระองค์ไม่ได้รีบหนีไปจากการเป็นผู้เลี้ยงที่ติดตามพระองค์
ข้าพระองค์ไม่ประสงค์วันแห่งความหายนะ
พระองค์ทรงทราบถึงสิ่งซึ่งออกมาจากริมฝีปากของข้าพระองค์
มันอยู่ต่อพระพักตร์ของพระองค์
17ขออย่าทรงเป็นเหตุให้ข้าพระองค์หวาดกลัว
พระองค์ทรงเป็นที่ลี้ภัยของข้าพระองค์ในวันร้าย
18ขอให้ผู้ที่ข่มเหงข้าพระองค์ต้องอับอาย
แต่ขออย่าให้ข้าพระองค์ต้องอับอาย
ขอให้เขาครั่นคร้าม
แต่อย่าให้ข้าพระองค์ครั่นคร้าม
ขอทรงนำวันร้ายมาตกเหนือเขา
ขอทรงทำลายเขาด้วยการทำลายซับซ้อน
รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์
19พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “จงไปยืนในประตูประชาชน ซึ่งบรรดากษัตริย์แห่งยูดาห์เสด็จเข้าและเสด็จออก และในประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็ม 20และกล่าวแก่พวกเขาว่า ‘จงฟังพระวจนะของพระยาห์เวห์ ท่านทั้งหลายผู้เป็นกษัตริย์ของยูดาห์ และบรรดาคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็มทั้งสิ้น ผู้ซึ่งเข้าทางประตูเหล่านี้ 21พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า จงระวังเพื่อเห็นแก่ชีวิตของพวกเจ้า อย่าได้หาบหามอะไรในวันสะบาโต หรือนำของนั้นเข้าทางบรรดาประตูเยรูซาเล็ม# นหม.13:15-22 22และอย่าหาบหามของของเจ้าออกจากบ้านในวันสะบาโต หรือทำงานใดๆ แต่จงรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ดังที่เราได้บัญชาบรรพบุรุษของเจ้าไว้# อพย.20:8-10; ฉธบ.5:12-14 23แต่พวกเขาก็ไม่ฟังหรือเงี่ยหูฟัง แต่ทำคอของเขาให้แข็ง เพื่อจะไม่ได้ยินและไม่รับคำตักเตือน’
24“พระยาห์เวห์ตรัสว่า ถ้าพวกเจ้าเชื่อฟังเรา และไม่นำภาระใดๆ เข้ามาทางประตูเมืองนี้ในวันสะบาโต แต่รักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และไม่ทำงานในวันนั้น 25แล้วจะมีบรรดากษัตริย์ผู้ประทับบนบัลลังก์ของดาวิดและเจ้านาย เสด็จเข้าทางประตูทั้งหลายของเมืองนี้ โดยรถรบและม้า ทั้งบรรดากษัตริย์และเจ้านาย ทั้งคนยูดาห์และชาวเยรูซาเล็ม และเมืองนี้จะมีคนอาศัยอยู่เป็นนิตย์ 26และประชาชนจะมาจากเมืองต่างๆ ของยูดาห์และจากที่ซึ่งอยู่รอบเยรูซาเล็ม จากแผ่นดินเบนยามิน จากเนินเชเฟลาห์#คือ แคว้นที่ราบต่ำ จากเมืองเทือกเขา และจากเนเกบ#เมืองทางใต้นำเอาเครื่องบูชาเผาทั้งตัว และเครื่องสัตวบูชา เครื่องธัญบูชาและกำยาน และนำเครื่องบูชาขอบพระคุณมายังนิเวศของพระยาห์เวห์ 27แต่ถ้าเจ้าทั้งหลายไม่ฟังเราที่จะรักษาวันสะบาโตให้บริสุทธิ์ และที่จะไม่แบกภาระเข้าทางประตูทั้งหลายของเยรูซาเล็มในวันสะบาโต แล้วเราจะก่อไฟไว้ในประตูเมืองเหล่านั้น และไฟนั้นจะเผาผลาญราชวังทั้งหลายของเยรูซาเล็ม และจะดับก็ไม่ได้”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 17: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้