เยเรมีย์ 15
15
การลงโทษที่ไม่อาจหลีกหนีได้
1พระยาห์เวห์ตรัสกับข้าพเจ้าว่า “แม้ว่าโมเสส# อพย.32:11-14; กดว.14:13-19และซามูเอล# 1 ซมอ.7:5-9จะมายืนอยู่ต่อหน้าเรา จิตใจของเราจะไม่หันไปหาชนชาตินี้ ไล่เขาทั้งหลายออกไปให้พ้นสายตาของเรา แล้วให้เขาไป 2และเมื่อเขาถามเจ้าว่า ‘เราจะไปที่ไหน?’ เจ้าจงพูดกับเขาว่า พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้ว่า
คนเหล่านั้นที่ถูกกำหนดให้แก่โรคระบาดจะไปเป็นโรคระบาด
คนที่ถูกกำหนดให้แก่ดาบจะโดนดาบ
คนที่ถูกกำหนดให้แก่การกันดารอาหาร จะพบการกันดารอาหาร
คนที่ถูกกำหนดให้แก่การเป็นเชลยจะเป็นเชลย”# วว.13:10
3พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เราจะกำหนดสี่อย่างไว้เหนือเขาคือ ดาบสังหาร สุนัขลากไป นกในอากาศ และสัตว์บนแผ่นดินโลกกัดกินและทำลาย 4และเราจะทำให้เขาเป็นความหวาดกลัวแก่ราชอาณาจักรทั้งสิ้นแห่งแผ่นดินโลก เนื่องจากการกระทำซึ่งมนัสเสห์โอรสเฮเซคียาห์กษัตริย์แห่งยูดาห์ทรงกระทำในเยรูซาเล็ม# 2 พกษ.21:1-16; 2 พศด.33:1-9
5เยรูซาเล็มเอ๋ย ใครจะสงสารเจ้า
หรือใครจะเสียใจกับเจ้า
ใครจะแวะมาถามทุกข์สุขของเจ้า?
6เจ้าได้ปฏิเสธเรา”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
“เจ้าถอยหลังเรื่อยไป
เราจึงได้เหยียดมือออกไปต่อสู้เจ้าและทำลายเจ้า
เราเอือมต่อการผ่อนผันแล้ว
7เราฝัดพวกเขาด้วยส้อมฝัดข้าว
ที่ประตูทั้งหลายของเมืองนั้น
เราทำให้ลูกของเขาตาย เราทำลายประชากรของเรา
เขาทั้งหลายไม่ได้หันกลับจากทางของเขา
8จำนวนหญิงม่ายของเขาจะมาก
ยิ่งกว่าทรายชายทะเล
ณ เวลาเที่ยงวัน เรานำผู้ทำลาย
มายังบรรดาแม่ของคนหนุ่มทั้งหลาย
เราทำให้ความระทมเหลือแสนและความสยดสยอง
ตกเหนือเธอโดยฉับพลัน
9เธอผู้มีบุตรเจ็ดคนก็อ่อนกำลัง
เธอสลบไปแล้ว
ดวงอาทิตย์ของเธอตกเมื่อยังวันอยู่
เธอต้องอับอายและขายหน้า
เราจะมอบผู้ที่เหลืออยู่ให้แก่ดาบ
ต่อหน้าศัตรูของเขา”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
เยเรมีย์ร้องทุกข์อีกและได้รับการย้ำให้แน่ใจ
10แม่จ๋า วิบัติแก่ฉัน ที่แม่คลอดฉันมา เป็นคนที่ทำให้เกิดการแก่งแย่งและการชิงดีทั่วทั้งแผ่นดิน ฉันไม่ได้ให้ยืม หรือฉันก็ไม่ได้ยืมเขา แต่ทุกคนแช่งฉัน 11พระยาห์เวห์ตรัสว่า “เราไม่ได้ปลดปล่อย#ความหมายในภาษาฮีบรูไม่ชัดเจนเจ้าเพราะประสงค์ดีหรือ? เราไม่ได้ให้ศัตรูมาอ้อนวอนต่อเจ้าในเวลาลำบากและในเวลาทุกข์ใจหรือ? 12มีใครสามารถหักเหล็กได้หรือ คือเหล็กจากทิศเหนือและทองสัมฤทธิ์?#แปลได้อีกว่า เหล็กจะหักเหล็กจากทิศเหนือที่ผสมทองสัมฤทธิ์ได้หรือ?
13“ความมั่งคั่งและทรัพย์สมบัติของเจ้า เราจะมอบให้เป็นของริบโดยไม่คิดค่าเพราะบาปทั้งสิ้นของเจ้า ตลอดทั่วดินแดนของเจ้า 14เราจะทำให้เจ้าต้องปรนนิบัติศัตรูของเจ้าในแผ่นดินซึ่งเจ้าไม่รู้จักเพราะความโกรธของเรา ไฟจึงถูกจุดขึ้น ซึ่งจะไหม้อยู่เป็นนิตย์”
15ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระองค์ทรงทราบ
ขอทรงระลึกถึงข้าพระองค์ และเยี่ยมเยียนข้าพระองค์
ขอทรงแก้แค้นผู้ข่มเหงข้าพระองค์เพื่อข้าพระองค์
โดยการอดกลั้นพระทัยของพระองค์นั้น ขออย่าทรงนำข้าพระองค์ไปเสีย
ขอทรงตระหนักว่าข้าพระองค์ทนการติเตียนด้วยเห็นแก่พระองค์
16เมื่อพบพระวจนะของพระองค์แล้ว ข้าพระองค์ก็กินเสีย
พระวจนะของพระองค์เป็นความชื่นบานแก่ข้าพระองค์
และเป็นความปีติยินดีแห่งจิตใจของข้าพระองค์
ข้าแต่พระยาห์เวห์ พระเจ้าจอมทัพ
เพราะว่าเขาเรียกข้าพระองค์ตามพระนามของพระองค์
17ข้าพระองค์ไม่ได้นั่งอยู่ในหมู่คนที่สนุกสนานกัน
ทั้งข้าพระองค์ก็ไม่ได้เปรมปรีดิ์
ข้าพระองค์นั่งอยู่คนเดียว เพราะว่าพระหัตถ์ของพระองค์อยู่เหนือข้าพระองค์
เพราะพระองค์ทรงให้ข้าพระองค์เต็มด้วยความเกรี้ยวกราด
18ทำไมความเจ็บของข้าพระองค์จึงไม่หยุดยั้ง
บาดแผลของข้าพระองค์ก็รักษาไม่หาย
มันไม่ยอมหาย?
พระองค์ทรงเป็นเหมือนลำธารที่พึ่งไม่ได้แก่ข้าพระองค์หรือ?
หรืออย่างน้ำที่เหือดแห้ง?
19เพราะฉะนั้น พระยาห์เวห์จึงตรัสว่า
“ถ้าเจ้ากลับมา เราจะให้เจ้ากลับสู่สภาพดี
และเจ้าจะยืนอยู่ต่อหน้าเรา
ถ้าเจ้าออกปากพูดแต่สิ่งประเสริฐและไม่พูดสิ่งเลวทราม
เจ้าจะเป็นเหมือนปากของเรา
เขาทั้งหลายจะหันกลับมาหาเจ้า
แต่เจ้าอย่าหันไปหาเขา
20เราจะทำให้เจ้าเป็นกำแพงป้อมทองสัมฤทธิ์แก่ชนชาตินี้
เขาทั้งหลายจะต่อสู้กับเจ้า
แต่เขาจะไม่ชนะเจ้า
เพราะเราอยู่กับเจ้า
จะช่วยเจ้าให้รอดและช่วยกู้เจ้า”
พระยาห์เวห์ตรัสดังนี้แหละ
21“เราจะช่วยกู้เจ้าจากมือของคนอธรรม
และไถ่เจ้าจากเงื้อมมือของคนโหดร้าย”
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เยเรมีย์ 15: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้