อิสยาห์ 22:1-25

ครุวาทเกี่ยวกับหุบเขาแห่งนิมิต นี่มันเรื่องอะไรกัน ที่ท่านทุกคนขึ้นไปบนหลังคาบ้าน ที่ในเมืองเต็มด้วยเสียงดัง ที่ในนครเต็มด้วยความอึกทึกและรื่นเริง? พวกถูกฆ่าของท่านไม่ได้ถูกฆ่าด้วยดาบ หรือตายในสงคราม ผู้ปกครองทั้งหมดของท่านหนีไปด้วยกัน พวกเขาถูกจับได้โดยไม่ต้องใช้คันธนู ท่านทุกคนที่ถูกค้นเจอก็ถูกจับด้วยกัน แม้ว่าเขาได้หนีไปไกล เพราะฉะนั้น ข้าพเจ้าจึงว่า “อย่ามองข้าพเจ้า ให้ข้าพเจ้าร้องไห้อย่างขมขื่น อย่าอุตส่าห์ปลอบโยนข้าพเจ้า เนื่องด้วยการทำลายชนชาติของข้าพเจ้าเลย” เพราะพระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพทรงมีวันหนึ่ง เป็นวันแห่งการโกลาหล การเหยียบย่ำ และความยุ่งเหยิง ในหุบเขาแห่งนิมิต กำแพงจะถูกทำลาย และเสียงร้องให้ช่วยจะไปถึงภูเขา เอลามหยิบแล่งธนู พร้อมกับคนขับรถรบและพลม้า และคีร์ก็ถือโล่ไว้ หุบเขาดีที่สุดของท่านเต็มด้วยรถรบ และพลม้าก็ยืนประจำที่ตรงประตูเมือง พระองค์ได้ทรงนำการปกป้องยูดาห์ไปเสียแล้ว ในวันนั้น ท่านมองหาศาสตราวุธในพระตำหนักพนา และพวกท่านก็เห็นช่องโหว่มากมายในนครดาวิด แล้วท่านก็กักเก็บน้ำในสระล่าง พวกท่านนับจำนวนบ้านของเยรูซาเล็ม แล้วก็รื้อบ้านมาเสริมกำแพงเมือง ท่านทำที่เก็บน้ำไว้ระหว่างกำแพงสองด้านเพื่อใช้ในสระเก่า แต่ท่านทั้งหลายไม่ได้มุ่งมองไปยังพระองค์ผู้ทรงบันดาลเหตุ และไม่ได้มองดูผู้ทรงวางแผนงานนี้ไว้นานแล้ว และในวันนั้น พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพ ทรงเรียกให้ร่ำไห้และคร่ำครวญ ทั้งทำให้ศีรษะโล้นและสวมผ้ากระสอบ แต่ ดูซิ กลับมีความรื่นเริงและยินดี มีการฆ่าวัวและฆ่าแกะ ทั้งกินเนื้อและดื่มเหล้าองุ่น “ให้เรากินและดื่มเถิด เพราะว่าพรุ่งนี้เราจะตาย” พระยาห์เวห์จอมทัพทรงเปิดเผยในหูของข้าพเจ้าว่า “จะไม่มีการลบล้างบาปนี้ให้พวกเจ้าอย่างแน่นอนจนกว่าพวกเจ้าจะตาย” พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้ พระยาห์เวห์องค์เจ้านายผู้ทรงเป็นจอมทัพตรัสดังนี้ว่า “ไปเถิด ไปหาเจ้าพนักงานคนนี้ คือไปยังเชบนา ผู้ดูแลราชสำนัก และจงพูดกับเขาว่า ‘เจ้ามีสิทธิ์อะไรที่นี่? ใครให้อำนาจเจ้าที่นี่? เจ้าจึงสกัดอุโมงค์ให้ตัวเจ้าเองที่นี่?’ เขาสกัดอุโมงค์ในที่สูง เจาะที่หยุดพักให้เขาเองในศิลา” นี่แน่ะ ท่านผู้มีพลังอำนาจ พระยาห์เวห์จะทรงเหวี่ยงท่านออกไปอย่างแรง พระองค์จะจับท่านไว้แน่น แล้วหมุนตัวท่านไปโดยรอบ และขว้างท่านเหมือนลูกบอลออกไปยังดินแดนที่กว้างใหญ่ ท่านจะตายที่นั่น และรถรบโอ่อ่าของท่านอยู่ที่นั่น ก็เป็นความอับอายแก่เรือนเจ้านายของท่าน “เราจะไล่เจ้าออกจากหน้าที่ของเจ้า และเจ้าจะถูกดึงลงมาจากตำแหน่งของเจ้า และในวันนั้น เราจะเรียกผู้รับใช้ของเรา คือเอลียาคิม บุตรชายฮิลคียาห์ เราจะเอาเสื้อยศของเจ้ามาสวมให้เขา และจะเอาสายคาดเอวของเจ้าคาดเขาไว้ แล้วจะมอบอำนาจของเจ้าไว้ในมือของเขา เขาจะเป็นเหมือนบิดาของชาวกรุงเยรูซาเล็ม และของเชื้อวงศ์ยูดาห์ และเราจะวางลูกกุญแจแห่งวังของดาวิดไว้บนบ่าของเขา เมื่อเขาเปิดแล้วก็จะไม่มีใครปิดได้ และเมื่อเขาปิดแล้วก็จะไม่มีใครเปิดได้ และเราจะตอกเขาเหมือนหมุดไว้ในที่ที่มั่นคง และเขาจะเป็นเหมือนที่นั่งทรงเกียรติแห่งสกุลของเขา และพวกเขาจะแขวนน้ำหนักทั้งหมดแห่งเชื้อวงศ์บิดาของเขาไว้บนตัวเขา ทั้งของลูกหลานและบรรดาผู้สืบเชื้อสาย ภาชนะเล็กๆ ทุกชิ้น ตั้งแต่ถ้วยไปจนถึงเหยือกทุกอัน” พระยาห์เวห์จอมทัพตรัสว่า “ในวันนั้นหมุดซึ่งตอกอยู่ในที่ที่มั่นคงจะหลุด มันจะถูกโค่นและล้มลงมา และภาระหนักที่อยู่บนนั้นจะถูกตัดออก” เพราะพระยาห์เวห์ได้ตรัสไว้แล้ว