เฉลยธรรมบัญญัติ 24
24
กฎหมายเรื่องการสมรสและการหย่า
1“เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยา แต่งงานกับนาง และต่อมานางไม่เป็นที่โปรดปรานของเขา เพราะเขาพบว่านางมีสิ่งน่าอาย ดังนั้นเขาจึงทำหนังสือหย่าใส่มือของนาง# มธ.5:31; 19:7; มก.10:4 แล้วไล่ออกจากบ้านของตนไป 2และนางก็ออกจากบ้านของเขา แล้วไปเป็นภรรยาของชายอีกคนหนึ่ง 3และสามีคนหลังนี้เกลียดชังนาง จึงเขียนหนังสือหย่าใส่มือนางแล้วไล่นางออกจากบ้าน หรือถ้าสามีคนหลังนี้ที่ได้นางเป็นภรรยาถึงแก่ความตาย 4สามีคนเดิมที่ได้ไล่นางไปนั้นจะรับนางที่มลทินแล้วมาเป็นภรรยาอีกไม่ได้ เพราะเป็นสิ่งพึงรังเกียจแด่พระยาห์เวห์ อย่านำความบาปมาสู่แผ่นดินซึ่งพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านประทานแก่ท่านให้เป็นมรดก
กฎหมายเบ็ดเตล็ด
5“เมื่อชายคนใดเพิ่งมีภรรยา อย่าให้ผู้นั้นออกไปกับกองทัพ หรือมอบงานอย่างใดแก่เขา ให้เขาอยู่บ้านปีหนึ่งเพื่อเขาจะให้ภรรยาซึ่งเขาได้มานั้นมีความสุข
6“ห้ามผู้ใดยึดโม่หรือหินโม่ลูกบนไว้เป็นประกัน เพราะสิ่งที่ยึดเป็นประกันนั้นเขาใช้เลี้ยงชีพ#ภาษาฮีบรูแปลตรงตัวว่า เพราะมันคือชีวิตที่เขานำไปประกันของเขา
7“ถ้าชายคนใดถูกจับได้ว่าลักลอบเอาพี่น้องคนอิสราเอลคนหนึ่งคนใดไปใช้เป็นทาสหรือขายเสีย ขโมยคนนั้นจะต้องตาย# อพย.21:16 ดังนั้นท่านจะกำจัดความชั่วเสียจากท่ามกลางท่าน
8“จงระวังเรื่องโรคเรื้อน จงระวังที่จะทำทุกสิ่งตามคำชี้แจงของพวกปุโรหิตคนเลวี ดังที่ข้าพเจ้าได้บัญชาพวกเขาไว้ ท่านจงระวังที่จะทำตามอย่างนั้น# ลนต.13:1-14:54 9จงระลึกถึงสิ่งที่พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงทำแก่มิเรียม# กดว.12:10 ตามทางเมื่อท่านทั้งหลายออกจากอียิปต์
10“เมื่อท่านให้พี่น้องยืมสิ่งใด ห้ามเข้าไปในบ้านของเขาและยึดของประกันของเขา 11ท่านจงยืนอยู่ภายนอก และคนที่ยืมนั้นจะนำของประกันออกมาให้ท่านเอง 12ถ้าเขาเป็นคนยากจน ห้ามเอาของประกันนั้นเก็บไว้จนข้ามคืน 13เมื่อดวงอาทิตย์ตกท่านจงเอาของนั้นมาคืนให้เขา เพื่อเขาจะมีของคลุมตัวเมื่อเวลานอนและอวยพรแก่ท่าน และจะเป็นความชอบธรรมแก่ท่านเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์พระเจ้าของท่าน# อพย.22:26-27
14“ห้ามกดขี่ลูกจ้างที่เป็นคนยากจนและขัดสน ไม่ว่าเขาจะเป็นพี่น้องของท่านหรือคนต่างด้าวผู้อยู่ในแผ่นดินภายในเมืองของท่าน 15ท่านจงจ่ายเงินค่าจ้างวันนั้นให้แก่เขาก่อนดวงอาทิตย์ตก (เพราะเขาเป็นคนยากจน และมีใจจดจ่ออยู่ที่ค่าจ้างนั้น) เกรงว่าเขาจะกล่าวหาท่านต่อพระยาห์เวห์ และจะเป็นความบาปแก่ท่าน# ลนต.19:13
16“อย่าให้บิดารับโทษถึงตายแทนบุตรของตน หรือให้บุตรรับโทษถึงตายแทนบิดาของตน ให้ทุกคนรับโทษถึงตายด้วยบาปของตนเอง# 2 พกษ.14:6; 2 พศด.25:4; อสค.18:20
17“ห้ามบิดเบือนความยุติธรรมของคนต่างด้าวหรือของลูกกำพร้า และห้ามรับเสื้อผ้าของหญิงม่ายไว้เป็นประกัน 18แต่จงระลึกว่า ท่านเคยเป็นทาสอยู่ในอียิปต์ และพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านทรงไถ่ท่านออกจากที่นั่น เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้ทำเช่นนี้# อพย.23:9; ลนต.19:33-34; ฉธบ.27:19
19“เมื่อท่านเกี่ยวข้าวในนาของท่าน และลืมฟ่อนข้าวไว้ในนาฟ่อนหนึ่ง ห้ามกลับไปเอามา ให้เป็นของคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย เพื่อพระยาห์เวห์พระเจ้าของท่านจะทรงอวยพรแก่กิจการทั้งสิ้นแห่งมือของท่าน 20เมื่อท่านฟาดต้นมะกอก ท่านอย่าเก็บที่กิ่งเดิมซ้ำอีก ให้เหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย 21เมื่อท่านเก็บผลจากสวนองุ่นของท่าน อย่าไปเก็บเล็มอีก จงเหลือไว้สำหรับคนต่างด้าว ลูกกำพร้า และแม่ม่าย# ลนต.19:9-10; 23:22 22จงระลึกว่าท่านเคยเป็นทาสอยู่ในแผ่นดินอียิปต์ เพราะฉะนั้นข้าพเจ้าจึงบัญชาท่านให้ทำเช่นนี้
ที่ได้เลือกล่าสุด:
เฉลยธรรมบัญญัติ 24: THSV11
เน้นข้อความ
แบ่งปัน
คัดลอก
ต้องการเน้นข้อความที่บันทึกไว้ตลอดทั้งอุปกรณ์ของคุณหรือไม่? ลงทะเบียน หรือลงชื่อเข้าใช้