ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก لوقا 13

แบ่งปัน

«فِرَه تقِلا بِهَن تا اژ در تنگ باینون اِنوم، اَرِیَگه موشِم‌ئونتو، فِرَه کسَل تقِلا مَهَن تاگَه بان اِنوم، مِنتائای نِمَتونِن.

اَر اورَه ژَنی بی گه یِه روحِ گَن هَژدَه سال او علیل کِردوئیتی. کوخ دائیتی ئو اصِلا نِمَتونستی راس بوسی. وخدی عیسی او دیتی هِنا کِردی اِرَه تک ووژ ئو وِتی: «اِاِ ژَن، دیَر اژ علیل بیئِنِت خِلاص بین!»

اَسَه عیسی دس نا اَر قِ ژِنَهَه ئو، او هِرازِه راسا بی ئو خدا ستائشت کِردی.

اَاَ، کسَلی هَن گه آخِر هاتِنَ، موئنَ اول، ئو کسَلی هَن گه اول هاتِنَ موئنَ آخِر.»

وخدی صائای مال هیزگِری ئو دِرَهَه بوئنی، مَمینینون اَر پِشت در ئو مَکوئینون اَر در ئو موشینو: ”اِاِ آقا، در اَرِنمو واز کَ!“ مِنتائای او جوواوَ مِ: ”هُمَه نِمَشتاسِم؛ نِمَذانِم اژ کو هاتینونَ.“

نه، موشِم‌ئونتو گه هُنَ نیَ. بلکِم اَرّ توئَه نِهِینو هُمِه‌یش کُلتو هَرهُنَ نابودَ موئینو.»

مِنتائای اوءَ موشی‌ئونِت: ”موشِم‌ئونتو، نِمَذانِم اژ کو هاتینونَ. کُل اژ مِه دویرا بِگِرِن، اِاِ گَنَ‌کارَل!“

اَسَه عیسی وِتی: «پاتِشائی خدا اِجور چیَ؟ بوشِم گا چَه؟ اِجور دُ خردلی کَ گه پیای اَوَه گِرتی ئو اِنوم باخ ووژ کاریتی. اَ دُنَ سُز کِردی ئو بیَ داری، هُنَ گه مَلَل آسمو هاتِن ئو اَررُی پَلَلی لونَه‌ئو دُریس کِرد.»