ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Evvan 2

แบ่งปัน

Tän vuõssmõs õõmâstuâjas Isõs tuejjii Galilea Kaanast da čõõđti čuõvvâdvuõđâs, da suu mättʼtõspäärna oskku suu.

Isõs ceälkk jeännses: «Mâiʹd ton täättak muʹst, kaav? Muu äiʹǧǧ iʹlla veâl puättam.»

Isõs cieʹlǩi pävvrõõžžjid: «Teuʹdded liiʹttid čaaʹʒʒin.» Sij tiuʹdde tõiʹd ruõbdi tässa. Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Kuäivvad ååʹn täʹst da viikkâd kuuččra.» Di sij viʹǩǩe.

Isõs cieʹlǩi siʹjjid: «Pieʹđjteʹǩed tän teʹmppel, mon tõn kolmmân peeiʹvest ciâggtam oʹđđest.»

Son raaji nuõʹrin rääiʹp, vuâjti åålǥas teʹmpplest siʹjjid pukid saauʒeezvuiʹm, vuâuseezvuiʹm, seksti låʹnsteeʹji tieʹǧǧid jânnma, oiʹǧǧii sij pooʹrdid kåmmad. Son cieʹlǩi looʹddi kaaupšeeʹjid: «Viikkâd lååddaid åålǥas, jeäʹlled rajju muu Eeʹjj põõrtâst kauppsââʹj.»