ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Lyfr y Psalmau 2

แบ่งปัน

“Gofyn, a rhoddaf it’ ynghyd Genhedloedd byd yn deyrnas; Dy helaeth etifeddiaeth fawr Yw ’r ddaear lawr a’i chwmpas.

Ei Fab cusenwch, rhag i’w dân O’r ffordd eich difa ’n sydyn. Mor enbyd yw llidiowgrwydd Naf, Pan leiaf yr ennyno! Gwyn fyd y dyn a roddo’i gred A’i holl ymddiried ynddo.

Ymosod mae brenhinoedd mawr Y ddaear lawr a’i gwledydd; A’r doeth bennaethiaid yno ’nghyd Mewn cyngor dwys‐fryd beunydd. “Yn erbyn Duw a’i Grist mewn brad,” Meddant, “yn gad ymgodwn; Drylliwn eu rhwymau oll yn glau, A’u caled iau a dorrwn.”

Gan hynny ’n awr, frenhinoedd byd, Byddwch i gyd yn ddoethion; Barnwŷr y ddaear yn eu mysg, Derbyniwch addysg weithion. Mewn ofn yn weision i Dduw de’wch, Ymlawenhêwch mewn dychryn