ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก 1. Mosebok 6

แบ่งปัน

Då angra Herren at han hadde skapt menneskja på jordi, og han var full av sorg i hjarta.

Og Herren såg at vondskapen var stor hjå manneætti på jordi, og at alt dei tenkte og emna på i hjarto sine, det var berre vondt all dagen.

Men Noah fann nåde hjå Herren.

Dette er soga um Noah og ætti hans; Noah var ein rettvis og ulastande mann millom sine samtidingar; Noah gjekk på Guds veg.

Og Herren sa: Eg vil tyna menneskja som eg hev skapt, og rydja henne ut av jordi, både menneske og dyr og krek og fuglane i lufti; for eg angrar at eg hev skapt dei.

Då no manneætti tok til å aukast på jordi, og dei fekk døtter, då såg Guds søner at mannedøtterne var vene, og tok til konor dei som dei kåra seg. Då sa Herren: Ikkje skal min Ande døma æveleg hjå menneski; for di dei hev forset seg, er dei kjøt, og dagane deira skal vera hundrad og tjuge år. I den tidi var det risar på jordi, og seinare og, av di Guds søner jamleg gav seg i lag med mannedøtterne og fekk søner med dei; det var kjempone, dei namngjetne, som var til fyrr i verdi.

Og Noah gjorde so; han gjorde i alle måtar so som Gud sa han fyre.

Då sa Gud til Noah: Eg hev sett meg fyre at eg vil gjera ende på alt kjøt. For dei hev fyllt upp jordi med urett. Og no vil eg øydeleggja både dei og jordi.

Gjer deg ei ark av gofertre. Med kovar og kot skal du innreida arki og bræda henne med bek både innan og utan.

Og Gud skoda jordi, og sjå: ho var utskjemd; for alt kjøt hadde skjemt seg ut med si åtferd på jordi.

Og av alt som lever, alt kjøt, skal du taka eitt par av kvart slag med inn i arki, so du held dei i live med deg. Han og ho skal dei vera.