ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Luk 5

แบ่งปัน

Ta naapaye ta káakup, naasok Simon: “Wanan piteen pa pati kásul ka innitah picala pa piti aluu nípicokii soon.”

Simon naañahanoo: “Aápunu, unii uyokaa hánant ha púlooŋ ti calafayi ucokut waah. Pale niŋ aasokaa fo, inci fatah picala pa.” Nkatah po nkácokii hícump soon fo picala pa piteyii mpíyaañe pihaaco.

Pale Yéesu nañakoñako ti káahaaŋ tes, naayeno po kaluum.

Inci kéyyoot kaayonkal keecoonoole ka, pale pumuuyena pa kati káwunko umuuyen wa uteyii.”

Simon Piyeer, ta naacuke ta eehuu, náakilipo ti Yéesu wootoo naasokoo: “Ahámpaatiin, láaŋam, inci áyiin amuuyena!”

Yéesu naañahanii: “Pakan paka tom keeyem ka kásuumaayii kasoolahe ákuuñana, pale kéekuuñe ka.

Nkáciŋii, nkafaakal ñiteen ña ñiteyii, nkatah toko waah óo waah, nkanapan Yéesu.

Hikee hinoom Yéesu naayeno ti ekee saatee, intaak áyiin ati kanuk. Niŋ pacukaloo Yéesu, naanow hátikinoo, puhooŋuyoo t’etaam naaluumoo: “Ahámpaatiin, áayiniyamyini kaakuulan, niŋ áalafiyaa.” Yéesu náañaakanii epeesoo náalikoo, naasokoo: “Inci láfilafi. Kuul!” Tokotoko kanuk ka nkikatanoo.

Háati fo, kiti Yéesu nkihaŋ toko nkísiye, uyoŋ pakan núuconcoolii ti káasiitanoo niŋ ékuuñano úkuuñu wa uteyii.