यदा स्तीफनुसस्योपरि प्रस्तरस्य प्रहारः भवति स्म, सः प्रार्थनाम् अकरोत् - “हे प्रभो येशो! मम आत्मानं गृह्णातु।” तत्पश्चात् जानुभ्यां अवनौ पतित्वा उच्चस्वरेण अकथयत् - “हे प्रभो! इमं दोषं एतेषु उपरि मा पातयतु।” इदं उक्त्वा च स्व प्राणान् अत्यजत्।