ข้อพระคัมภีร์ยอดนิยมจาก Sailm 18

แบ่งปัน

Mo charraig Dia gu ceart, Mo dhaingneach, is mo Shlànaighear: mo Thighearn, is mo neart: An tì san cuir mi dòchas fòs, mo thargaid is mo sgiath, Adharc mo shlàinte e gu beachd, mo bhaideal àrd ’s e Dia.

Ach Dia, a ta a shlighe ceart, is dhearbhadh facal Dhè; Don uile dhream a dh’earbas as, gan dìon is targaid e.

Nis goiream air an Tighearna, don dlighear moladh sìor: Mar sin om eascairdibh gu lèir coimheadar mi gu fìor.

Am èiginn ghoir mi air mo Thriath, dh’èigh mi gu h-àrd lem ghlaodh: Is as a theampall naomha fhèin dh’èisd e mo ghuth gu caomh. Na fhianais is na èisdeachd fhèin, mo ghlaodh do ràinig suas

Oir lasaidh tu mo choinneal dhomh, is nì mo Dhia ’s mo Rìgh Mo dhorchadas a shoillseachadh, chum soilleir glan gum bi.

An neach a nì mo shlighe ceart, ’s a bheir dhomh neart, ’s e Dia.

Dia beò a ta, beannaicht’ gu robh mo charraig fhèin gu bràth: Is Dia mo shlàinte; bitheadh e air àrdachadh a-ghnàth.