พระคัมภีร์ฉบับนี้จัดทำโดย สมาคมพระคริสตธรรมไทย สนใจโปรดติดต่อ: tbs@thaibible.or.th

ฉบับมาตรฐาน

ต่อไปนี้เป็นชาติพันธุ์ของอาโรนและโมเสส ในช่วงเวลาที่พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสบนภูเขาซีนาย ชื่อบุตรทั้งหลายของอาโรนคือ นาดับบุตรหัวปี อาบีฮู เอเลอาซาร์ และอิธามาร์ เหล่านี้เป็นชื่อของบรรดาบุตรของอาโรนที่ได้รับการเจิมให้เป็นปุโรหิต ซึ่งเป็นผู้ที่ท่านสถาปนาไว้ให้ทำหน้าที่ปุโรหิต แต่นาดับและอาบีฮูตายเฉพาะพระพักตร์พระยาห์เวห์ เมื่อเขาทั้งสองเอาไฟที่ต้องห้ามมาถวายพระยาห์เวห์ ที่ถิ่นทุรกันดารซีนาย เขาทั้งสองต่างก็ไม่มีบุตร ดังนั้นเอเลอาซาร์และอิธามาร์จึงทำหน้าที่ปุโรหิตในความดูแลของอาโรนบิดาของเขา

พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนำเผ่าเลวีเข้ามาใกล้และตั้งพวกเขาไว้ต่อหน้าอาโรนปุโรหิตและให้พวกเขาเป็นผู้ช่วยอาโรน เขาทั้งหลายจะปฏิบัติงานแทนอาโรน และแทนชุมนุมชนทั้งหมดที่หน้าเต็นท์นัดพบ ขณะทำงานรับใช้ที่พลับพลา เขาจะดูแลเครื่องใช้ทุกอย่างของเต็นท์นัดพบ และปฏิบัติหน้าที่แทนคนอิสราเอล ขณะทำงานรับใช้ที่พลับพลา จงมอบคนเลวีไว้กับอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขา จงเอาคนเลวีจากคนอิสราเอลมามอบให้แก่อาโรนอย่างสิ้นเชิง เจ้าจงแต่งตั้งอาโรนและบุตรทั้งหลายของเขาให้ปฏิบัติงานในตำแหน่งปุโรหิต แต่คนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย”
และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “นี่แน่ะ เราเองได้เลือกคนเลวีจากท่ามกลางคนอิสราเอลแทนบรรดาบุตรหัวปีของคนอิสราเอลที่คลอดจากครรภ์มารดา คนเลวีจึงเป็นของเรา เพราะลูกหัวปีทั้งหมดเป็นของเรา ในวันที่เราประหารลูกหัวปีทั้งหมดในแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้แยกลูกหัวปีทั้งหมดในอิสราเอล ทั้งของคนและสัตว์ไว้เป็นของเรา เหล่านี้เป็นของเรา เราคือยาห์เวห์”

พระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสที่ถิ่นทุรกันดารซีนายว่า “จงนับพงศ์พันธุ์เลวีตามสกุลและตามตระกูล ให้นับผู้ชายทุกคนที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป” โมเสสจึงนับพวกเขาตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ตามที่พระองค์ทรงบัญชา ต่อไปนี้เป็นชื่อบุตรชายทั้งหลายของเลวีคือ เกอร์โชน โคฮาท และเมรารี และชื่อบุตรของเกอร์โชนตามตระกูลคือ ลิบนี และชิเมอี บุตรของโคฮาทตามตระกูลคือ อัมราม อิสฮาร์ เฮโบรน และอุสซีเอล และบุตรของเมรารีตามตระกูลคือ มาลี และมูชี เหล่านี้เป็นตระกูลคนเลวี ตามสกุลของเขา
วงศ์เกอร์โชนมีตระกูลลิบนี และตระกูลชิเมอี คนเหล่านี้เป็นตระกูลเกอร์โชน จำนวนคนทั้งหลายคือจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 7,500 คน ตระกูลทั้งหลายของเกอร์โชนนั้นให้ตั้งค่ายพักอยู่ข้างหลังพลับพลาคือด้านตะวันตก มีเอลียาสาฟบุตรลาเอลเป็นผู้นำสกุลเกอร์โชน งานของวงศ์วานเกอร์โชนในเต็นท์นัดพบ มีงานพลับพลา งานเต็นท์พร้อมกับเครื่องคลุมเต็นท์ และม่านประตูเต็นท์นัดพบ ม่านบังลานและม่านประตูลาน ซึ่งอยู่รอบพลับพลาและรอบแท่นบูชารวมทั้งเชือกโยง รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้
วงศ์โคฮาทมีตระกูลอัมราม ตระกูลอิสฮาร์ ตระกูลเฮโบรน และตระกูลอุสซีเอล คนเหล่านี้เป็นตระกูลโคฮาท จำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 8,600 คน เป็นผู้ปฏิบัติงานที่สถานนมัสการ บรรดาตระกูลของวงศ์วานโคฮาทจะตั้งค่ายพักอยู่ทางด้านใต้ของพลับพลา มีเอลีซาฟานบุตรชายอุสซีเอลเป็นผู้นำของสกุลทั้งหลายในตระกูลของโคฮาท งานของพวกเขาคือดูแลหีบ โต๊ะ คันประทีป แท่นบูชาทั้งสอง พวกเครื่องใช้ของสถานนมัสการซึ่งพวกเขาใช้ในการปรนนิบัติ และม่าน รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้ เอเลอาซาร์บุตรของปุโรหิตอาโรนเป็นผู้นำสูงสุดอยู่เหนือบรรดาผู้นำของคนเลวีและเป็นผู้กำกับการปฏิบัติงานในสถานนมัสการ
วงศ์เมรารีมีตระกูลมาลี และตระกูลมูชี คนเหล่านี้เป็นตระกูลเมรารี จำนวนคนทั้งหลาย คือจำนวนผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปคือ 6,200 คน มีศุรีเอลบุตรอาบีฮาอิลเป็นผู้นำของสกุลทั้งหลายในตระกูลของเมรารี พวกเขาจะตั้งค่ายพักอยู่ด้านเหนือของพลับพลา งานที่กำหนดให้แก่วงศ์วานของเมรารีคืองานดูแลไม้กรอบของพลับพลา ไม้กลอน ไม้เสา ฐานรองและส่วนประกอบทั้งหลาย รวมทั้งงานรับใช้ทุกอย่างที่เกี่ยวกับส่วนนี้ และพวกเสารอบลานพร้อมกับฐานรอง หลักหมุดและเชือกโยง
ส่วนพวกที่จะตั้งค่ายพักอยู่หน้าพลับพลาทางด้านตะวันออกตรงหน้าเต็นท์นัดพบด้านที่ดวงอาทิตย์ขึ้นนั้น มีโมเสสและอาโรนกับบรรดาบุตรหลานของอาโรน พวกเขาปฏิบัติงานภายในสถานนมัสการและงานทั้งหลายที่ทำแทนคนอิสราเอล ส่วนคนอื่นที่เข้ามาใกล้จะต้องถูกลงโทษถึงตาย คนที่ถูกนับเข้าไปในพวกเลวี ซึ่งโมเสสและอาโรนนับตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ตามตระกูลของเขา คือผู้ชายทั้งหมดที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปมี 22,000 คน

และพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงนับบุตรชายหัวปีของคนอิสราเอลที่มีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไป จงจดจำนวนรายชื่อไว้ เราคือยาห์เวห์ เจ้าจงกันพวกเลวีไว้ให้เรา เพื่อแทนบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล และให้สัตว์ทั้งหลายของคนเลวีแทนสัตว์หัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล” ดังนั้นโมเสสจึงนับบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล ตามที่พระยาห์เวห์ตรัสสั่งท่าน บุตรชายหัวปีทั้งหมดตามจำนวนรายชื่อที่นับได้ ซึ่งมีอายุตั้งแต่หนึ่งเดือนขึ้นไปมี 22,273 คน
แล้วพระยาห์เวห์ตรัสกับโมเสสว่า “จงเอาคนเลวีแทนบุตรหัวปีทั้งหมดของคนอิสราเอล และเอาสัตว์ของคนเลวีแทนสัตว์ของพวกเขา คนเลวีจะเป็นของเรา เราคือยาห์เวห์ ส่วนค่าไถ่บุตรหัวปีของคนอิสราเอลจำนวน 273 คน ที่เกินจากจำนวนผู้ชายคนเลวีนั้น เจ้าจงเก็บเงินคนละห้าเชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ (หนึ่งเชเขลหนักประมาณ 12 กรัม) แล้วจงมอบเงินค่าไถ่ของคนที่เกินจำนวนเหล่านั้นให้แก่อาโรนและลูกๆ ของเขา” โมเสสจึงเก็บเงินค่าไถ่จากคนเหล่านั้นที่เกินจากจำนวนที่คนเลวีไถ่ได้ โดยเก็บจากบุตรหัวปีของคนอิสราเอลเป็นเงิน 1,365 เชเขล ตามเชเขลของสถานนมัสการ แล้วโมเสสก็ให้เงินค่าไถ่แก่อาโรนและบุตรของท่านตามพระดำรัสของพระยาห์เวห์ ตามที่พระองค์ทรงบัญชาโมเสสไว้

ฟัง กันดารวิถี 3