พระคัมภีร์ฉบับนี้จัดทำโดย สมาคมพระคริสตธรรมไทย สนใจโปรดติดต่อ: tbs@thaibible.or.th

ฉบับมาตรฐาน

ครุวาทเกี่ยวกับถิ่นทุรกันดารของทะเล

เหมือนพายุหมุนที่พัดพุ่งไปในเนเกบ
มันมาจากถิ่นทุรกันดาร
มาจากแผ่นดินที่น่ากลัว
เขาบอกนิมิตที่หนักหน่วงแก่ข้าพเจ้า
ว่าคนทรยศก็ได้ทรยศ
คนทำลายก็เข้าทำลาย
เอลามเอ๋ย จงบุกขึ้นไป
มีเดียเอ๋ย จงเข้าล้อม
เสียงถอนใจทั้งหมดของเธอ
เราได้ทำให้สิ้นสุดแล้ว
เพราะฉะนั้น บั้นเอวของข้าพเจ้าจึงเต็มด้วยความทุกข์
ความเจ็บปวดเกาะกุมข้าพเจ้าไว้
เหมือนความเจ็บปวดของหญิงที่กำลังคลอดลูก
ข้าพเจ้าหนักใจจนไม่อาจจะฟัง
ข้าพเจ้าท้อใจจนไม่อาจมองดู
ใจของข้าพเจ้าฟุ้งซ่านไป ความหวาดกลัวท่วมท้นข้าพเจ้า
แสงโพล้เพล้ซึ่งข้าพเจ้าหวัง
กลับทำให้ข้าพเจ้าสั่นกลัว
เขาเตรียมการเลี้ยงไว้
เขาปูพื้น
เขากิน เขาดื่ม
เจ้านายทั้งหลายเอ๋ย จงลุกขึ้น
ชโลมโล่ไว้ด้วยน้ำมัน
เพราะองค์เจ้านายตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า
“จงไป และตั้งยามไว้
ให้เขาไปป่าวประกาศสิ่งที่เขาเห็น
เมื่อเขาเห็นคนขี่ม้า คือพลม้าเป็นคู่ๆ
หรือคนขี่ลา คนขี่อูฐ
ให้เขาฟังด้วยความตั้งใจ
ด้วยความตั้งใจจริงๆ”
แล้วผู้มองเห็นร้องว่า
“เจ้านาย ข้าพเจ้ายืนอยู่บนหอคอย
อย่างต่อเนื่องตลอดเวลากลางวัน
และประจำอยู่ที่ตำแหน่งของข้าพเจ้า
ทุกๆ ค่ำคืน
และ นี่แน่ะ มีคนขี่ม้ามา
คือพลม้าเป็นคู่ๆ
และเขาตอบว่า
‘บาบิโลนล่มแล้ว ล่มแล้ว
พวกรูปเคารพทั้งหมดแห่งพระของเขา
แตกหักเป็นชิ้นๆ ลงบนพื้นดิน’ ”

ท่านผู้ถูกนวดและผู้ถูกฝัดร่อนของข้าเอ๋ย
สิ่งที่ข้าได้ยินจากพระยาห์เวห์จอมทัพ
พระเจ้าแห่งอิสราเอล ข้าก็บอกกับพวกท่าน

ครุวาทเกี่ยวกับดูมาห์

มีคนหนึ่งร้องถามข้าพเจ้าจากเสอีร์
ว่า “คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว?
คนยามเอ๋ย ดึกเท่าไรแล้ว? ”
คนยามตอบว่า
“เช้ามาถึง กลางคืนก็มาด้วย
ถ้าจะถาม ก็ถามเถิด
จงกลับมาอีก”

ครุวาทเกี่ยวกับอาระเบีย

โอ กองคาราวานของคนเดดานเอ๋ย
เจ้าจะพักอยู่ในป่าแห่งอาระเบีย
ชาวแผ่นดินเทมาเอ๋ย
จงเอาน้ำมาให้คนกระหาย
เอาขนมปังมาต้อนรับผู้ลี้ภัย
เพราะเขาได้หลบหนีจากดาบ
จากดาบที่ชักออก
จากธนูที่โก่งอยู่
และจากสงครามที่ร้ายแรง
เพราะองค์เจ้านายตรัสกับข้าพเจ้าดังนี้ว่า “ศักดิ์ศรีทั้งหมดของคนเคดาร์จะสิ้นสุดภายในปีเดียวตามปีจ้างลูกจ้าง และจำนวนนักธนูที่เหลืออยู่ของนักรบของคนเคดาร์จะมีน้อย” เพราะพระยาห์เวห์ พระเจ้าของอิสราเอล ได้ตรัสแล้ว

ฟัง อิสยาห์ 21