Marcos 9

9
1I dezie-le: «Quedai bien ciertos de l que bos digo: Hai pessonas que stan eiqui que nun ban a spurmentar la muorte, até que béian l reino de Dius a benir an toda la sue pampoleza.»
Strefiguraçon de Jasus
(Mateus 17,1–13; Lucas 9,28–36)
2Seis dies apuis, Jasus agarrou cun el a Pedro, a Tiago i a Juan, i lhebou-los a eilhes solicos para un cabeço alto. Apuis strefigurou-se delantre deilhes, 3i las bestimientas del quedórun relhuzientes, mui albas, a puntos de nun haber lhabadeira na tierra capaç de las abranquiar assi. 4Adepuis, apareciu-le Eilias cun Moisés, que se ponírun a falar cun Jasus. 5Antoce Pedro, ampeçou a falar, dezindo-le a Jasus: «Mestre, stá-se bien eiqui: Bamos a fazer trés cabanhas, ũa para ti, outra para Moisés i outra para Eilias.» 6El nun sabie l que habie de dezir porque staba cheno de miedo. 7Formou-se apuis ũa nubre que ls asselumbrou a todos i saliu ũa boç de la nubre: «Este ye l miu filho mais querido, oubi-lo.» 8I nun sfergante, mirando alredror, nun bírun a mais naide, sien ser a Jasus, cun eilhes.
9Anquanto abaixában de l cabeço, dou-le orde para nun le cuntáren a naide l que habien bido, senó apuis que l Filho de l Home rucecitara de ls muortos. 10Eilhes guardórun l que bírun solo par’eilhes, mas preguntában uns als outros l que quererie dezir cun «rucecitar de ls muortos».
La benida de Eilias
11I fazien-le preguntas, dezindo-le: «Porque dízen ls scribas que ye neçairo que purmeiro benga Eilias?» 12Ende, el dixo-le: «Eilias, cumo benirá purmeiro, bai a poner todo cumo nuobo; i nun stá screbido a respeito de l Filho de l Home, de que el ten de padecer muito i ser çpreziado? 13Mas you digo-bos: Eilias yá bieno i fazírun-le l que le dou la gana, tal i qual cumo stá screbido a respeito del.»
Jasus lhibra un rapazico de l demonho
(Mateus 17,14–21; Lucas 9,37–43a)
14Quando chegórun an pie ls deciplos bírun un grande juntouro de pessonas alredror deilhes i ls scribas a çcutir cun eilhes. 15Mas, mal apenas aqueilha giente toda l biu quedou mui admirada i fui-se alhá a saludá-lo. 16Anton, preguntou-le: «L que stais a çcutir uns culs outros?» 17Respundiu-le un de ls de l pobo: «Mestre, trouxe-te l miu filho que ten un sprito mudo andrento; 18adonde quiera que lo agarra, bota-lo abaixo i el scuma, terrinca ls dientes i pon-se teso. Anton, dixe-le als tous deciplos para l botáren pa la rue, mas eilhes nun fúrun capazes.»
19El respundiu-le, dezindo-le: «Á giraçon sien fé, até quando starei cun bós? Até quando tenerei que bos aturar? Traiei-me-lo acá.» 20I traírun-se-lo. Mal apenas l biu, lhougo l sprito l puso albrotado i botou-lo por tierra, arrebolcando-se cheno de scumaralho. 21El preguntou-le al pai del: «Hai quanto tiempo que ten estas cousas?» El dixo-le: «Zde mui pequeinho; 22i muita beç l ten botado al fuogo i a l’auga, pa l matar; mas se tenes algun poder, ajuda-mos, ten pena de nós.» 23Mas Jasus dixo-le: «“Se tenes poder...” todo ye possible a quien acradita.» 24I lhougo l pai de l pequeinho ampeçou a gritar, dezindo: «Acradito, ajuda la mie pouca fé.»
25Jasus, quando biu mais giente a correr par’el, dou-le orde al sprito malo, dezindo-le: «Sprito mudo i xordo, mando-te you: Sal del i nun tornes a antrar andrento del.» 26Ouliando i sacudindo-lo cun to la fuorça, saliu del; el quedou-se cumo muorto, de modo que muita giente dezie: «Morriu-se.» 27Anton, Jasus agarrou-le la mano, alhebantou-lo i el puso-se de pies.
28Quando antrou andrento de casa, ls deciplos preguntában-le, d’aparte: «Porque ye que nun fumus capazes de l botar pa la rue?» 29El dixo-le: «Esta culidade nun hai modo de ls fazer salir, a nun ser que seia cun ouracion.»
Segundo anúncio de la Paixon i de la Rucerreiçon
(Mateus 17,22–23; Lucas 9,43–45)
30Salindo deilhi, andában pula Galileia, mas el nun querie que naide soubira. 31Ansinaba, anton, ls sous deciplos, dezindo-le: «L Filho de l Home será antregado a las manos de ls homes i mataran-lo, mas trés dies apuis de muorto rucecitará.» 32Mas eilhes nun antendien aqueilha palabra i tenien miedo de le preguntar.
Qual de ls deciplos ye l mais grande
(Mateus 18,1–5; Lucas 9,46–48)
33I chegórun a Cafarnaún. Quando yá stában an casa, preguntaba-le: «Que beniedes a çcutir pul camino?» 34Mas eilhes quedában calhados. Eilhes habien çcutido pul camino qual era l mais grande. 35Anton, el sentou-se, chamou ls doze i dixo-le: «Se alguien quier ser l purmeiro, debe de ser l redadeiro de todos i l criado de todos.»
36Agarrando un rapazico, puso-lo al meio deilhes i, abraçando-lo, dixo-le a eilhes: 37«Quien recebir un destes meninos an miu nome, ye a mi que me recibe; i quien me recebir a mi, nun me recibe a mi, mas a aquel que me mandou.»
L eisorcista que sanaba an nome de Jasus
(Lucas 9,49–50)
38Dixo-le Juan: «Mestre, bimos un que andaba, an tou nome, a botar ls demonhos pa la rue i nós dezimos-le que nun fazira essas cousas, porque nun andaba cun nós.» 39Jasus, anton, dixo-le: «Nun lo ampídades, puis nun hai naide que faga un milagre an miu nome i apuis baia a falar mal de mi; 40porque nun stá contra nós, stá a nuosso fabor. 41Quienquiera que bos deia a buer un copo d’auga, porque sodes de Cristo, quedai bien ciertos de l que bos digo: Nun perderá la sue pinha.»
Nun scandelizar ls pequerricos
(Mateus 18,6–9; Lucas 17,1–2)
42«I quien scandelizar un destes pequeinhos que acradítan an mi, a esse mais le balie que le poníran ũa piedra dũa tafona al cachaço i fura botado al mar. 43I se la tue mano te scandelizar, corta-la, puis ye melhor para ti, que entres coto na bida do que tener las dues manos i ir pa la geena, pa l lhume que nunca s’apaga, 44adonde l brugo nun se muorre i l lhume nun s’apaga. 45I se l tou pie te scanadaliza, corta-lo, puis ye melhor para ti que entres manco na bida, do que tener ls dous pies i ser atirado pa la geena, 46adonde l brugo nun se muorre i l lhume nun s’apaga. 47Porque se l tou uolho te scandaliza, arrinca-lo, puis ye melhor para que entres na bida solo cun un uolho, do que tener ls dous uolhos i ser atirado pa la geena, 48adonde l brugo nun se muorre i l lhume nun s’apaga.»
L sal
49«Porque toda la pessona será salada cun fuogo i toda la bítima será salada. 50L sal ye buono, mas se l sal quedar ansosso, cun que lo habeis de temprar? Tenei l sal an bós i bibi an paç uns culs outros.»

Айни замон обунашуда:

Marcos 9: EM14

Лаҳзаҳои махсус

Паҳн кунед

Нусха

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in