Югьан 9
9
Тувмадан сокъур адамны сав этив
1Оьтюп барагъанда, Иса тувмадан сокъур бир адамны гёре. 2Якъчылары Огъар:
– Устаз, бу адам неге сокъур болуп тувгъан? Гюнагь ишни ким этген: оьзюмю яда ата анасымы? – деп сорайлар.
3Иса булай жавап бере:
– Не бу оьзю, не ата анасы гюнагь иш этмеген. Аллагь ондан таба Оьзюню къудратын гёрсетип болсун учун, ону сокъур болуп тувдургъан. 4Гюн битип къалгъынча, Мени Йибергенни ишлерин этмеге герекбиз. Гече болгъанда бирев де ишлемеге болмас. 5Бу дюньяда Мен бар чакъы Мен дюньягъа Нюр тёгемен.
6Бу сёзлени айтгъан сонг, О ерге тюкюрюп, тюкюрюкге хумну булгъап, балчыкъ эте. Шо балчыкъны сокъурну гёзлерине сюрте. 7Сокъургъа:
– Бар энни, Силогьам гьавузунда жувун, – дей (Силогьам демек «Йиберилип гелген» демекдир).
Сокъур да барып жувуна ва ону гёзлери гёреген болуп къала. 8Хоншулары ва ону сокъур гьалда садагъа тилеп тургъанын гёрген адамлар:
– Бу олтуруп садагъа тилеп турагъан адам тюгюлмю? – деп сёйлейлер.
9– Дюр, бу шо адам, – дейлер бирлери.
– Тюгюл, тек огъар ошай, – дейлер башгъалары.
– Шо сокъур адам менмен, – дей сокъур.
10– Олай буса, нечик гёреген болдунг дагъы? – деп сорайлар огъар.
11О булай жавап бере:
– Иса деген Адам Оьзюню тюкюрюгюне хумну булгъап, балчыкъ этип, гёзлериме сюртдю. Сонг: «Бар энни, Силогьам гьавузунда жувун», – деп айтды. Мен де барып жувунуп, гёреген болуп къалдым.
12– О Адам къайдадыр? – деп сорайлар огъар.
– Билмеймен, – деп жавап бере о.
13Башда сокъур болгъан шо адамны фарисейлени янына алып гелтирелер. 14Иса балчыкъ сюртюп ону гёзлерин гёреген этген гюн сонгугюн болгъан. 15Фарисейлер о нечик гёреген болгъанын сорама башлайлар. О да фарисейлеге:
– О мени гёзлериме балчыкъ сюртдю, сонг мен жувунуп, гёреген болуп къалдым, – дей.
16Фарисейлени бирлери:
– Бу Адам Аллагьдан йиберилип гелмеге кюй ёкъ. О сонгугюнню адатын юрютмей, – дейлер.
– Аллагь йиберип гелген адам тюгюл буса, булай аламатланы нечик этме бола дагъы? – дейлер башгъалары.
Шону уьстюнден оланы арасында эришивлюк де бола. 17Шо заман сав болгъан сокъургъа: О Адам сени гёзлерингни ачды дейсен сен. Ону гьакъындан сен не айтма боласан? – деп дагъы да сорайлар.
– О Адам – Пайхаммар, – деп жавап бере о.
18Бу адам алда сокъур болуп, гьали гёреген болгъанына ягьудилени башчылары нечик де инанмайлар, шо саялы ону ата анасын чакъырып гелтиртелер. 19Сонг олагъа:
– Бу сизин уланыгъызмы? Сиз бу сокъур болуп тувгъан дейсиз. Гьали бу нечик гёреген болуп къалгъан дагъы? – деп сорайлар.
20– Бу бизин уланыбыз экенни ва сокъур болуп тувгъанын биз билебиз. 21Амма о нечик гёреген болгъанын, ону гёзлерин ким ачгъанны биз билмейбиз. Огъар оьзюне сорап къарагъыз. О гьакъылбалыкъ болгъан, оьзюню гьакъында оьзю сёйлесин, – деп жавап берелер ата анасы.
22Ягьудилени башчыларындан къоркъагъаны саялы, ону ата анасы шолай жавап бере. Неге тюгюл де, Иса Месигь экенни ачыкъдан мюкюрлюк этген гьар гишини синагогдан къуваламакъ деп, ягьудилер алданокъ къарар чыгъаргъан болгъан. 23Ону ата анасы: «О гьакъылбалыкъ болгъан. Огъар оьзюне сорап къарагъыз», – деп айтгъаны да муна шо саялы.
24Алда сокъур болгъан шо адамны бирдагъы да чакъырып, огъар:
– Аллагьны атын тутуп ант эт! О Адам гюнагь ишлер этегенни биз билебиз, – дейлер.
25– О гюнагь ишлер этегенни яда этмейгенни мен билмеймен, тек мен бир затны билемен: башда мен сокъур эдим, гьали буса гёремен, – деп жавап бере о ягьудилеге.
26– О сагъа не этди? Гёзлерингни нечик ачды? – деп сорайлар огъар бирдагъы керен.
27– Мен сизге айтдым чы, сиз буса тынгламадыгъыз. Сиз шону гьакъында бирдагъы да неге эшитмеге сюесиз? Ёгъесе, сиз де Ону якъчылары болма сама сюймеймисиз? – деп жавап бере о.
28Шо заман ягьудилени башчылары, ону мысгъыллап:
– Ону якъчысы сенсен! Биз Мусаны якъчыларыбыз! 29Биз Аллагь Муса булан сёйлегенин билебиз, О Адам къайдан гелгенин буса билмейбиз, – дейлер.
30Гёзлери ачылгъан адам олагъа:
– Ону къайдан гелгенин сиз билмейгенигиз тамаша. Мени гёзлеримни ачгъан О чу. 31Аллагь гюнагь ишлер этгенлеге тынгламайгъанны биз билебиз. Аллагь Оьзюнден къоркъуп ва Оьзю айтгъанны этип юрюйгенлеге тынглай. 32Ким буса да бирев тувмадан сокъур бир адамны гёреген этген деп бир заманда да эшитилмеген. 33Эгер Бу Адам Аллагьдан йиберилип гелмеген эди буса, О гьеч бир зат да этип болмас эди, – деп жавап бере.
34Ягьудилер огъар:
– Тувмадан гюнагьгъа да батып, гьали сен бизин уьйретмеге къараймысан? – деп жавап берип, ону синагогдан къувалап чыгъаралар.
35Олар бу адамны синагогдан къувалагъанны эшитип ва ону излеп табып, Иса огъар:
– Сен Инсанны Уланына иман саламысан? – деп сорай.
36– Бийим! Магъа О Ким экенин айт, мен де Огъар иман саларман, – дей о.
37– Сен Ону гёрдюнг, гьали сени булан сёйлеп турагъан да Одур, – дей Иса огъар.
38– Я Рабби, иман саламан, – деп, сужда эте о.
39– Мен бу дюньягъа гёрмейгенлер гёрсюн, гёрегенлер гёрмейген болсун деп дуван этмеге гелгенмен, – дей Иса.
40Ону янында болгъан фарисейлер бу сёзлени эшитгенде, Огъар:
– Бизин де Сен сокъурлар деп гьисап этемисен? – дейлер.
41Иса олагъа булай дей:
– Эгер сиз сокъурлар болгъан бусагъыз, Аллагьны алдында сизин айыбыгъыз болмас эди. Амма сиз: «Биз гёребиз», – дейсиз. Шолай болгъанда, сизин гюнагьларыгъыз сизин уьстюгюзде къала.
Айни замон обунашуда:
Югьан 9: КъумCK
Лаҳзаҳои махсус
Паҳн кунед
Нусха
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Библияны Таржумасыны институту, Москва, 2007