Malagasy - Roman Catholic Version 2010 (NT) Drama based on text Malagasy Catholic Bible 2003

<div class="version vid814 iso6393plt" data-vid="814" data-iso6393="plt">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch15" data-usfm="LUK.15">
 <div class="label">15</div><div class="s">Fanoharana telo momba ny famindram-po</div><div class="p"> 1Ary nanatona hihaino Azy ny Poblikanina rehetra sy ny mpanota, 2ka nimonjomonjo ny Farisianina sy ny mpanora-dal&#224;na nanao hoe: &#171;Ilay ity mandray ny mpanota sy miara-mihinana aminy.&#187; 3Dia nanao ity fanoharana ity tamin&#8217;izy ireo i Jesoa hoe:</div><div class="s">Ny ondry very</div><div class="r">(Jereo Mt 18,12-14)</div><div class="p"> 4&#171;Iza moa aminareo no manana ondry zato ka very ny anankiray no tsy handao ny sivy amby sivifolo any an&#8217;efitra, ka handeha hitady ilay very mandra-pahitany azy? 5Ary rehefa hitany dia ataony eo an-tsorony an-kafaliana, 6ka nony tonga any an-tranony izy, dia mamory ny sakaizany sy ny olo-mifanakaiky aminy ary manao amin&#8217;ireo hoe: &#8249;Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny ondriko very.&#8250; 7Lazaiko aminareo, fa toy izany koa hisy hafaliana lehibe kokoa#15,7 Lehibe kokoa. Satria tsy nampoizina loatra. any an-danitra amin&#8217;ny mpanota iray mibebaka, noho ny amin&#8217;ny olo-marina sivy amby sivifolo tsy mila fibebahana.&#187;</div><div class="s">Ny dragma very</div><div class="p"> 8&#171;Sa iza no vehivavy manana dragma folo ka very ny anankiray, no tsy hampirehitra jiro sy hifafa trano, ary hitady azy tsara ambara-pahitany azy? 9Ary rehefa hitany dia mamory ny sakaizany sy ny vehivavy mifanakaiky aminy izy ka manao hoe: &#8249;Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny dragmako very&#8250; 10Toy izany koa lazaiko aminareo, fa hisy hafaliana lehibe eo anatrehan&#8217;ny Anjelin&#8217;Andriamanitra raha misy mpanota iray mibebaka.&#187;</div><div class="ms">Ny zanaka very sy ny zanaka tsy naninona &#171;Ny zaza mpandany&#187;</div><div class="p"> 11Hoy koa izy: Nisy lehilahy anankiray nanan-janaka mirahalahy, 12ka hoy ilay zandriny tamin-drainy: &#8249;Dada &#244;, omeo ahy ny anjara fananana tokony ho ahy&#8250;. Dia nozarainy tamin&#8217;izy roa lahy ny fananany. 13Nony afaka andro vitsivitsy, dia nangonin&#8217;ilay zandriny ny fananany rehetra ka lasa nankany an-tany lavitra izy, nandany ny fananany tamin&#8217;ny fitondran-tena ratsy. 14Rehefa laniny avokoa ny fananany rehetra, dia nisy mosary lehibe tamin&#8217;izany tany izany ka nahantra izy. 15Dia lasa ny anao nikarama tamin&#8217;ny tompon-tany anankiray tany, ka nirahiny hiandry kisoa tany an-tsaha. 16Naniry hivoky ny hodi-boan-javatra nohanin&#8217;ny kisoa izy, fa tsy nisy nanome azy.</div><div class="p"> 17Izay vao nody ny sainy ka hoy izy: Firifiry akory moa ny mpikaraman&#8217;idada no manan-kanina be, nefa izaho kosa ity maty noana at&#7923;! 18Hitsangana aho ho any amin&#8217;ny raiko ka hanao aminy hoe: Dada &#244;! efa nanota tamin&#8217;ny lanitra sy teo anatrehanao aho, 19ka tsy mendrika hantsoina hoe zanakao intsony; fa mba ataovy tahaka ny anankiray amin&#8217;ny mpikaramanao re aho. 20Dia niainga izy ka lasa nankany amin-drainy. Mbola lavitra kosa izy, dia nahatazana azy irainy, ka onena nidodododo nitsena azy, ary namihina ny vozony sy nanoroka azy. 21Dia hoy ity zanany taminy: Dada &#244;! efa nanota tamin&#8217;ny lanitra sy teo anatrehanao aho, ka tsy mendrika hantsoina ho zanakao intsony. 22Fa hoy irainy tamin&#8217;ny mpanompony: Alao haingana ny akanjo tsara indrindra ka ampiakanjoy azy; asio peratra ny rantsan-tanany, kiraroy ny tongony, 23ary ento ny zanak&#8217;omby matavy ka vonoy, dia aoka hihinana sy hifaly isika, 24fa ity zanako ity dia maty ka velona indray, ary very ka hita indray. Dia nifaly izy rehetra.</div><div class="p"> 25Sendra tany an-tsaha kosa ny zanany lahimatoa tamin&#8217;izay. Nony nody izy sy mby teo akaikin&#8217;ny trano, dia nandre zava-maneno sy dihy, 26ka niantso ankizilahy anankiray sy nanontany azy izay anton&#8217;izany. 27Dia hoy ilay mpanompo taminy: Tonga ny rahalahinao, ka namono zanak&#8217;omby matavy irainao, satria tafaverina soa aman-tsara izy. 28Dia tezitra izy, ka tsy nety niditra, ary nivoaka irainy hampandroso azy. 29Fa hoy ny navaliny an-drainy: Indro efa ela no nanompoako anao, ary tsy mbola nandika ny didinao akory aho, nefa tsy mbola mba nomenao zanak&#8217;osy iray akory hifaliako amin&#8217;ny sakaizako; 30fa nony tonga kosa io zanakao io, izay avy nandany ny fanananao tamin&#8217;ny vehivavy janga, dia namonoanao zanak&#8217;omby matavy izy. 31Fa hoy irainy taminy: Ianao, anaka, dia eto amiko mandrakariva ka anao avokoa izay rehetra ananako, 32fa mety kosa ny manao fihinanam-be sy fifaliana, satria io rahalahinao io, dia maty ka velona indray, ary very ka hita indray.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Baiboly Katolika © La Société Biblique Malgache, 2003.

Ary nanatona hihaino Azy ny Poblikanina rehetra sy ny mpanota, ka nimonjomonjo ny Farisianina sy ny mpanora-dalàna nanao hoe: «Ilay ity mandray ny mpanota sy miara-mihinana aminy.» Dia nanao ity fanoharana ity tamin’izy ireo i Jesoa hoe:


«Iza moa aminareo no manana ondry zato ka very ny anankiray no tsy handao ny sivy amby sivifolo any an’efitra, ka handeha hitady ilay very mandra-pahitany azy? Ary rehefa hitany dia ataony eo an-tsorony an-kafaliana, ka nony tonga any an-tranony izy, dia mamory ny sakaizany sy ny olo-mifanakaiky aminy ary manao amin’ireo hoe: ‹Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny ondriko very.› Lazaiko aminareo, fa toy izany koa hisy hafaliana lehibe kokoa any an-danitra amin’ny mpanota iray mibebaka, noho ny amin’ny olo-marina sivy amby sivifolo tsy mila fibebahana.»

«Sa iza no vehivavy manana dragma folo ka very ny anankiray, no tsy hampirehitra jiro sy hifafa trano, ary hitady azy tsara ambara-pahitany azy? Ary rehefa hitany dia mamory ny sakaizany sy ny vehivavy mifanakaiky aminy izy ka manao hoe: ‹Miaraha mifaly amiko, fa efa hitako ny dragmako very› Toy izany koa lazaiko aminareo, fa hisy hafaliana lehibe eo anatrehan’ny Anjelin’Andriamanitra raha misy mpanota iray mibebaka.»

Hoy koa izy: Nisy lehilahy anankiray nanan-janaka mirahalahy, ka hoy ilay zandriny tamin-drainy: ‹Dada ô, omeo ahy ny anjara fananana tokony ho ahy›. Dia nozarainy tamin’izy roa lahy ny fananany. Nony afaka andro vitsivitsy, dia nangonin’ilay zandriny ny fananany rehetra ka lasa nankany an-tany lavitra izy, nandany ny fananany tamin’ny fitondran-tena ratsy. Rehefa laniny avokoa ny fananany rehetra, dia nisy mosary lehibe tamin’izany tany izany ka nahantra izy. Dia lasa ny anao nikarama tamin’ny tompon-tany anankiray tany, ka nirahiny hiandry kisoa tany an-tsaha. Naniry hivoky ny hodi-boan-javatra nohanin’ny kisoa izy, fa tsy nisy nanome azy.
Izay vao nody ny sainy ka hoy izy: Firifiry akory moa ny mpikaraman’idada no manan-kanina be, nefa izaho kosa ity maty noana atỳ! Hitsangana aho ho any amin’ny raiko ka hanao aminy hoe: Dada ô! efa nanota tamin’ny lanitra sy teo anatrehanao aho, ka tsy mendrika hantsoina hoe zanakao intsony; fa mba ataovy tahaka ny anankiray amin’ny mpikaramanao re aho. Dia niainga izy ka lasa nankany amin-drainy. Mbola lavitra kosa izy, dia nahatazana azy irainy, ka onena nidodododo nitsena azy, ary namihina ny vozony sy nanoroka azy. Dia hoy ity zanany taminy: Dada ô! efa nanota tamin’ny lanitra sy teo anatrehanao aho, ka tsy mendrika hantsoina ho zanakao intsony. Fa hoy irainy tamin’ny mpanompony: Alao haingana ny akanjo tsara indrindra ka ampiakanjoy azy; asio peratra ny rantsan-tanany, kiraroy ny tongony, ary ento ny zanak’omby matavy ka vonoy, dia aoka hihinana sy hifaly isika, fa ity zanako ity dia maty ka velona indray, ary very ka hita indray. Dia nifaly izy rehetra.
Sendra tany an-tsaha kosa ny zanany lahimatoa tamin’izay. Nony nody izy sy mby teo akaikin’ny trano, dia nandre zava-maneno sy dihy, ka niantso ankizilahy anankiray sy nanontany azy izay anton’izany. Dia hoy ilay mpanompo taminy: Tonga ny rahalahinao, ka namono zanak’omby matavy irainao, satria tafaverina soa aman-tsara izy. Dia tezitra izy, ka tsy nety niditra, ary nivoaka irainy hampandroso azy. Fa hoy ny navaliny an-drainy: Indro efa ela no nanompoako anao, ary tsy mbola nandika ny didinao akory aho, nefa tsy mbola mba nomenao zanak’osy iray akory hifaliako amin’ny sakaizako; fa nony tonga kosa io zanakao io, izay avy nandany ny fanananao tamin’ny vehivavy janga, dia namonoanao zanak’omby matavy izy. Fa hoy irainy taminy: Ianao, anaka, dia eto amiko mandrakariva ka anao avokoa izay rehetra ananako, fa mety kosa ny manao fihinanam-be sy fifaliana, satria io rahalahinao io, dia maty ka velona indray, ary very ka hita indray.

Listen to Lioka 15