Psaltaren 78:32-39
Psaltaren 78:32-39 Bibel 2000 (B2000)
Ändå fortsatte de att synda, de trodde inte, trots hans under. Han lät deras liv sluta i intet och deras år i skräck. När han dräpte sökte de sig till honom, de vände sig åter till Gud. De mindes att Gud var deras klippa, att Gud den Högste var deras befriare. Men deras ord var hyckleri, vad de sade till honom var lögn. De höll inte fast vid honom, de var inte trogna mot hans förbund. Men han är barmhärtig, han förlåter synder och vill ingens fördärv. Han håller ofta sin vrede tillbaka, låter inte all sin harm bryta fram. Han tänkte på att de bara var människor, en vind som far förbi och är borta.
Psaltaren 78:32-39 Svenska Folkbibeln (SFB98)
Ändå fortsatte de att synda, de trodde inte på hans under. Då lät han deras dagar försvinna i tomhet och deras år i plötslig undergång. När han dräpte, frågade de efter honom. De vände om och sökte Gud. De tänkte på att Gud var deras klippa, att Gud, den Högste, var deras återlösare. De försökte bedra honom med sina ord, de ljög för honom med sin tunga. Deras hjärtan var inte uppriktiga mot honom, de var ej trogna mot hans förbund. Men han är barmhärtig och förlåter missgärning, han vill inte förgöra. Många gånger höll han tillbaka sin vrede och lät inte hela sin vredesglöd bryta fram. Han tänkte på att de var kött, en vindpust som far bort och ej kommer åter.
Psaltaren 78:32-39 Svenska 1917 (SVEN)
Likväl syndade de alltjämt och trodde icke på hans under. Då lät han deras dagar försvinna i förgängelse och deras år i plötslig undergång. När han dräpte folket, frågade de efter honom och vände om och sökte Gud. De tänkte då på att Gud var deras klippa, och att Gud den Högste var deras förlossare; och de talade inställsamt för honom med sin mun och skrymtade för honom med sin tunga. Men deras hjärtan höllo sig icke ståndaktigt vid honom, och de voro icke trogna i hans förbund. Dock, han är barmhärtig, han förlåter missgärning, och han vill icke fördärva. Därför avvände han ofta sin vrede och lät ej hela sin förtörnelse bryta fram. Ty han tänkte därpå att de voro kött, en vind som far bort och icke kommer åter.
Psaltaren 78:32-39 Svenska Folkbibeln 2015 (SFB15)
Ändå fortsatte de att synda och trodde inte på hans under. Då lät han deras dagar försvinna i tomhet och deras år i plötslig skräck. När han dräpte dem frågade de efter honom, de vände om och sökte Gud. De mindes att Gud är deras klippa, att Gud den Högste är deras befriare. De försökte bedra honom med sina ord, de ljög för honom med sin tunga. Deras hjärtan var inte uppriktiga mot honom, de var inte trogna mot hans förbund. Men han är barmhärtig och försonar skuld, han vill inte förgöra. Ofta höll han tillbaka sin vrede och lät inte hela sin glöd bryta fram. Han tänkte på att de bara är kött, en vind som försvinner och inte kommer åter.
Psaltaren 78:32-39 nuBibeln (NUB)
Trots detta fortsatte de att synda och trodde inte, trots hans under. Då lät han deras liv sluta i tomhet och deras år i skräck. När han dödade, frågade de efter honom, vände om och sökte honom. Då kom de ihåg att Gud var deras klippa, att Gud den Högste var deras befriare. Men de hycklade med sina ord för honom, de ljög för honom. Deras hjärtan var inte lojala mot honom, och de var inte trogna mot hans förbund. Ändå är han barmhärtig och försonar missgärning, han vill inte förgöra. Många gånger höll han tillbaka sin vrede, lät inte sin vredes glöd flamma upp. Han kom ihåg att de bara var mänskliga varelser som försvinner som en vindpust, för att inte komma åter.