Psaltaren 59:9-17
Psaltaren 59:9-17 Svenska Folkbibeln (SFB98)
Men du, HERRE, ler åt dem, du bespottar alla hednafolk. Min styrka, till dig vill jag hålla mig, ty du, Gud, är min borg. Min Gud kommer mig till mötes med sin nåd, Gud låter mig se mina förföljares fall. Dräp dem inte, så att mitt folk inte glömmer det. Låt dem irra omkring genom din kraft, störta ner dem, Herre, du vår sköld! Vart ord på deras läppar är en synd i deras mun. Låt dem fångas i sitt högmod genom den förbannelse och lögn som de talar. Förgör dem i vrede, förgör dem, så att de ej mer finns till! Låt dem veta att det är Gud som härskar i Jakob, ja, till jordens yttersta ändar. Sela. Var afton kommer de tillbaka, de tjuter som hundar och stryker omkring i staden. De strövar omkring efter föda och gnyr om de inte blir mätta. Men jag vill sjunga om din makt och jubla var morgon över din nåd. Ty du är en borg för mig, en tillflykt när jag är i nöd.
Psaltaren 59:9-17 Svenska 1917 (SVEN)
Men du, HERRE, ler åt dem; du bespottar alla hedningar. Mot deras makt vill jag hålla mig till dig, ty Gud är min borg. Min Gud kommer mig till mötes med sin nåd, Gud låter mig se med lust på mina förföljare. Dräp dem icke, på det att mitt folk ej må förgäta det; låt dem genom din kraft driva ostadiga omkring, och slå dem ned, du vår sköld, o Herre. Vart ord på deras läppar är en synd i deras mun. Må de fångas i sitt högmod, genom den förbannelse och lögn som de tala. Förgör dem i vrede, förgör dem, så att de ej mer äro till; och må de förnimma att det är Gud som råder i Jakob, allt intill jordens ändar. Sela. Ja, var afton komma de tillbaka, de tjuta såsom hundar och stryka omkring i staden. De driva omkring efter rov; om de icke bliva mätta, så stanna de kvar över natten. Men jag vill sjunga om din makt och jubla var morgon över din nåd; ty du var för mig en borg och en tillflykt, när jag var i nöd. [ (Psalms 59:18) Min starkhet, dig vill jag lovsjunga, ty Gud är min borg, min nåderike Gud. ]
Psaltaren 59:9-17 Svenska Folkbibeln 2015 (SFB15)
Men du, HERRE, ler åt dem. Du gör narr av alla hedningar. Du min styrka, jag vill hålla mig till dig, för du, Gud, är min borg. Min Gud möter mig med sin nåd, Gud låter mig se mina förföljares fall. Döda dem inte, då kan mitt folk glömma det. Skingra dem med din kraft, störta dem, Herre, du vår sköld! Varje ord på deras läppar är en synd i deras mun. Låt dem fångas i sitt högmod av den förbannelse och lögn som de talar. Förgör dem i vrede, förgör dem så att de inte finns mer! Låt dem veta att Gud härskar i Jakob och till jordens yttersta ändar. Sela De kommer tillbaka mot kvällen, de morrar som hundar och stryker runt i staden. De strövar omkring efter föda, blir de inte mätta så gnyr de. Men jag ska sjunga om din makt och jubla var morgon över din nåd, för du är en borg för mig, en tillflykt när jag är i nöd.
Psaltaren 59:9-17 nuBibeln (NUB)
Men du skrattar åt dem, HERRE, du hånler åt alla folk. Gud, du är min styrka! Jag håller mig till dig, för du är min borg. Min Gud går i sin nåd före mig, Gud låter mig se mina fienders fall. Döda dem inte, för då kan mitt folk glömma. Använd din makt och låt dem irra omkring och gå under, Herre, vår sköld. För syndens skull som är i deras mun, för orden på deras läppar, låt dem fångas i sitt högmod, för den förbannelse och lögn de talar. Förgör dem i vrede, förgör dem så att de inte finns mer! Låt dem veta att Gud regerar i Jakob till jordens yttersta gräns. Séla På kvällen återkommer de, ylar som hundar och stryker omkring i staden. De driver omkring och letar efter mat och gnyr om de inte mättas. Men jag vill sjunga om din makt och jubla var morgon över din nåd, för du har varit min borg, en tillflykt i min nöd.
Psaltaren 59:9-17 Bibel 2000 (B2000)
Men du, Herre, ler åt dem, du ser med löje på folken. Du är min styrka, jag lovsjunger dig, Gud är min säkra borg. Min Gud är trofast och kommer till min hjälp, Gud låter mig se mina fienders fall. Döda dem inte — då kan mitt folk glömma. Gör dem hemlösa med din makt, störta ner dem, Herre, vår sköld! Varje ord ur deras mun är synd. Låt dem fångas i sitt högmod med sina förbannelser och lögner. Förgör dem i din vrede, förgör dem i grund! Då skall alla inse att Gud härskar i Jakob, ja, till jordens yttersta gräns. De kommer varje kväll, de ylar som hundar och stryker omkring i staden. De driver omkring och letar föda, blir de inte mätta så gnyr de. Men jag skall sjunga om din styrka och jubla var morgon över din trofasthet, ty du blev en borg för mig, dit jag flydde när jag var i nöd.