Ordspråksboken 5:1-14
Ordspråksboken 5:1-14 Bibel 2000 (B2000)
Min son, hör på min vishet och lyssna till min insikt, så att du vinnlägger dig om klokhet och kunskap får prägla dina ord. Den främmandes läppar är söta som honung, lenare än olja hennes tunga, men till slut blir hon bitter som malört, vass som ett tveeggat svärd. Hennes vandring går mot döden, ner till dödsriket för hennes steg. Hon ger inte akt på livets väg, hon märker inte att hon går vilse. Hör därför på mig, mina barn, och följ alltid mina ord. Håll dig långt ifrån henne, närma dig inte hennes dörr. Annars får du ge din kraft åt andra och dina år åt en hård husbonde, främlingar drar nytta av din styrka, och du får slita i en annans hus. Du stönar när slutet kommer, när din kropp tynar bort: »Varför avskydde jag fostran och föraktade tillrättavisning? Varför hörde jag inte på mina lärare utan slog dövörat till för deras ord? Snart befann jag mig i stort elände inför den samlade menigheten.«
Ordspråksboken 5:1-14 Svenska Folkbibeln (SFB98)
Min son, ge akt på min vishet, vänd ditt öra till mitt förstånd, så att du tar vara på goda råd och dina läppar bevarar kunskapen. Av honung dryper en trolös kvinnas läppar, halare än olja är hennes mun. Men till sist blir hon bitter som malört, skarp som ett tveeggat svärd. Hennes fötter styr ner mot döden, till dödsriket drar hennes steg. På livets väg tänker hon inte, hennes stigar leder vilse utan att hon märker det. Lyssna nu på mig, ni barn, vik ej bort från min muns tal. Låt din väg vara fjärran ifrån henne, kom inte nära dörren till hennes hus. Ge inte din kraft åt andra, dina år åt en grym herre, om inte främlingar skall mätta sig av din rikedom och ditt arbetes frukt hamna i en annans hus, så att du själv till slut måste sucka, när din kropp och ditt hull tynar bort, och säga: "Hur kunde jag hata förmaning, hur kunde mitt hjärta förakta tillrättavisning! Varför lyssnade jag inte till mina lärares röst, varför vände jag inte mitt öra till dem som undervisade mig? Hur nära var jag inte att drabbas av allt ont mitt i den församlade menigheten."
Ordspråksboken 5:1-14 Svenska 1917 (SVEN)
Min son, akta på min vishet, böj ditt öra till mitt förstånd, så att du bevarar eftertänksamhet och låter dina läppar taga kunskap i akt. Se, av honung drypa en trolös kvinnas läppar, och halare än olja är hennes mun.Ps. 55, Men på sistone bliver hon bitter såsom malört och skarp såsom ett tveeggat svärd. Hennes fötter styra nedåt mot döden till dödsriket draga hennes steg. Livets väg vill hon ej akta på; hennes stigar äro villostigar, fastän hon ej vet det. Så hören mig nu, I barn, och viken icke ifrån min muns tal. Låt din väg vara fjärran ifrån henne, och nalkas icke dörren till hennes hus. Må du ej åt andra få offra din ära, ej dina år åt en som hämnas grymt; må icke främmande få mätta sig av ditt gods och dina mödors frukt komma i en annans hus, så att du själv på sistone måste sucka, när ditt hull och ditt kött är förtärt. och säga: »Huru kunde jag så hata tuktan, huru kunde mitt hjärta så förakta tillrättavisning! Varför lyssnade jag icke till mina lärares röst, och böjde icke mitt öra till dem som ville undervisa mig? Föga fattas nu att jag har drabbats av allt vad ont är, mitt i församling och menighet.
Ordspråksboken 5:1-14 Svenska Folkbibeln 2015 (SFB15)
Min son, lyssna till min vishet, vänd ditt öra till min klokhet, så att du tar vara på gott omdöme och dina läppar bevarar kunskapen. För en trolös kvinnas läppar dryper av honung, hennes mun är halare än olja, men till sist blir hon bitter som malört, vass som ett tveeggat svärd. Hennes fötter styr ner mot döden, till dödsriket drar hennes steg. På livets väg tänker hon inte, hennes stigar leder vilse utan att hon märker det. Lyssna nu på mig, barn, vik inte bort från min muns ord. Låt din väg gå långt från henne, kom inte nära dörren till hennes hus. Annars får du ge din kraft åt andra, dina år åt en grym herre. Främlingar mättar sig av din rikedom och ditt arbetes frukt hamnar i en annans hus. Till slut ska du sucka, när din kropp och ditt hull tynar bort, och säga: ”Hur kunde jag hata förmaning, hur kunde mitt hjärta förakta tillrättavisning! Varför lyssnade jag inte till mina lärares röst? Varför vände jag inte mitt öra till dem som undervisade mig? Hur nära var det inte att jag drabbades av allt ont mitt i den samlade församlingen!”
Ordspråksboken 5:1-14 nuBibeln (NUB)
Var uppmärksam på min vishet, min son, och lyssna till min insikt, så att du bevarar din klokhet och låter kunskapen styra dina ord. En främmande kvinnas läppar dryper av honung, och halare än olja är hennes tal. Till sist är hon bitter som malört, skarp som ett tveeggat svärd. Hennes vandring går mot döden, hennes steg leder ner till dödsriket. Hon tänker inte på livets väg, hon går på villovägar utan att ens märka det. Lyssna nu på mig, barn, och vik inte bort från vad jag säger. Håll dig långt borta från henne! Gå inte ens i närheten av dörren till hennes hus. Annars ger du bort din styrka åt andra och dina år åt en som är grym, främlingar utnyttjar din styrka, och allt vad du tjänat ihop kommer någon annan att lägga beslag på. Till slut kommer du att stöna när din kropp tynar bort. Då ska du säga: ”Hur kunde jag hata förmaning och så innerligt avsky tillrättavisning? Varför lyssnade jag inte till mina lärare och vägrade att höra på deras vägledning? Mitt i den samlade menigheten har jag kommit till ruinens brant.”