Двадесет четвртог дана деветог месеца друге године владавине цара Дарија, реч ГОСПОДЊА дође преко пророка Агеја:
»Овако каже ГОСПОД над војскама: ‚Питај свештенике шта Закон каже о овоме: Када би неко у скуту своје одеће носио освештано месо, па тим скутом дотакао хлеб или чорбу, вино или маслиново уље, или другу храну, да ли би и то постало свето?‘«
Свештеници одговорише: »Не би.«
Тада Агеј рече: »Када би неко ко је постао нечист зато што је додирнуо мртваца дотакао нешто од тога, да ли би и то постало нечисто?«
Свештеници одговорише: »Да, постало би нечисто.«
Онда Агеј рече: »‚Такви су преда мном и људи овога народа‘«, говори ГОСПОД. »‚Све што чине и све што тамо приносе, нечисто је. Сада добро размислите о томе шта је било пре него што је иједан камен положен на други у Храму ГОСПОДЊЕМ. Какви сте били? Када је неко долазио до гомиле жита по двадесет мерица, затицао је само десет. Када је неко долазио до каце с вином да захвати педесет мерица, затицао је само двадесет. Ударао сам по свим вашим делима медљиком, буђи и грȁдом, а ви ми се ипак нисте окренули,‘ говори ГОСПОД.
»‚Добро размислите од сада па надаље, од овог двадесет четвртог дана деветог месеца, када су положени темељи Храма ГОСПОДЊЕГ, добро размислите: Има ли још жита у амбару? Још ни винова лоза, ни смоква, ни нар, ни маслина нису родили. Али од данас ћу вас благословити.‘«
Двадесет четвртог дана тог истог месеца, реч ГОСПОДЊА дође Агеју други пут: »Кажи Зоровавелу, намеснику Јуде: ‚Уздрмаћу небеса и земљу. Оборићу царске престоле и уништити силу туђих царстава. Изврнућу борна кола и оне што су на њима; пашће коњи са својим јахачима, сваки од мача свога брата.
»‚Тога дана,‘ говори ГОСПОД над војскама, ‚узећу тебе, Зоровавеле сине Салатиилов, мој слуго,‘ говори ГОСПОД, ‚и учинити те својим печатним прстеном, јер сам те изабрао,‘ говори ГОСПОД над војскама.«