If you have would like a copy of this version please contact info@davarpartners.org

Punjabi New Testament, Revised 2020 ©2020, The Pakistan Bible Society (Text), Punjabi New Testament Revised 2020 Audio Bible ℗ 2021, Davar Partners International, Hosanna/Faith Comes by Hearing (Audio)

The Punjabi New Testament, Revised 2020

 Punjabi New Testament, Revised 2020   Revised Edition  Computer Typeset Edition.  Copyright©2020 by The Pakistan Bible Society  Revised Edition of Punjabi New Testament 1952 © British and Foreign Bible Society, used by permission. All rights reserved. The Punjabi New Testament text may be quoted in any form (written, visual, electronic or audio) up to and inclusive of five hundred (500) verses without express written permission of the publisher, provided the verses quoted do not amount to a complete book of the Bible nor do the verses quoted account for 25% of the total text of the work in which they are quoted. Notice of copyright must appear on the title of the copyright page of the work as follows: Scripture taken from the Punjabi New Testament, Revised 2020, Copyright©2020, by The Pakistan Bible Society. Used by Permission of The Pakistan Bible Society All rights reserved. For the use of text more than 25% of the work in which intended to quote, Please take prior permission. Cover design, Composed and typeset by the CAP Department of the Pakistan Bible Society  PAKISTAN BIBLE SOCIETY  LAHORE, PAKISTAN

اوسے دِن یِسُوع گھروں نِکل کے سمُندر دے کنڈھے جا بَیٹھا۔ تے اوہدے کول بڑی بِھیڑ اکٹّھی ہوگئی۔ ایس کر کے اوہ آپ بیڑی اُتّے چڑھ بَیٹھا۔ تے ساری بِھیڑ کنڈھے اُتّے کھلوتی رہی۔ تے تمثِیلاں دے دے کے اوس اوہناں نُوں بُہت سارِیاں گلّاں دسیاں۔ پئی ویکھو اِک بِیجن والا بی بِیجن نُوں نِکلیا۔ تے اوہدے بِیجدیاں بِیجدیاں کُجھ دانے راہ دے کنڈھے ڈِگّ پئے۔ تے پنچھی آ کے اوہناں نُوں چُگ گئے۔ تے ہور کُجھ پتّھراں والی زمین اُتّے ڈِگّ پئے جِتّھے اوہناں نُوں بُہت مِٹّی نا مِلی تے بُہتی مِٹّی نا مِلن کر کے اوہ چھیتی اُگ تے پئے۔ پر جدوں دُھپ چڑھی اوہ جُھلس گئے۔ تے جڑ نا ہون دے سبّب کر کے سُک گئے۔ تے ہور کُجھ ملہیاں وِچ ڈِگّے۔ تے ملہیاں نیں وَدّھ کے اوہناں نُوں دَبا لیا۔ تے ہور کُجھ چنگی زمین اُتّے ڈِگّے تے پَھل دِتّا۔ کُجھ سَو گُنا کُجھ سَٹّھ گُنا۔ کُجھ تَرِیہہ گُنا۔ جِہدے کنّ ہون سو سُنے۔

تے شاگِرداں کول آ کے اوہنوں آکھیا۔ تُوں تمثِیلاں وِچ اوہناں نال کیوں گلّاں کرنا ایں؟ اوس اوہناں نُوں جواب دِتّا تے آکھیا۔ اسمان دی بادشاہی دے بھیتاں نُوں جان لینا تُہانوں بخشیا گیا اے۔ پر ایہناں نُوں ایہہ بخشیا نئیں گیا۔ ایس لئی جِہدے کول اے اوہنوں دِتّا جائے گا۔ تے اوہدا بڑا وادھا ہو جائے گا۔ پر جِہدے کول نئیں اے اوہدے کولوں اوہ وی جو کُجھ اوہدے کول اے لے لیا جائے گا۔ مَیں اوہناں نال تمثِیلاں وِچ ایس لئی گلّاں کرنا آں پئی اوہ ویکھدے ہوئے نئیں ویکھدے تے سُندے ہوئے نئیں سُندے تے نا سمجھدے نیں۔ تے اوہناں اُتّے یسعیاہ دی نبُوّت پُوری ہوئی۔
پئی کنّاں نال تے سُنو گے پر کَدے وی نئیں سمجھو گے
تے ویکھدے ہوئے ویکھو گے پر کَدے وی نئیں بجھُو گے۔
کیوں جو ایس قوم دا دِل موٹا ہوگیا اے۔
تے کنّاں توں اوہ اُچّا سُندے نیں
تے اوہناں اپنیاں اَکھّیاں مِیٹ لئیاں نیں۔
کِتے ایہہ نا ہوئے پئی اَکھّیاں نال ویکھن
تے کنّاں نال سُنن تے دِل نال سمجھن
تے پرت آؤن تے مَیں اوہناں نُوں ولّ کر دیاں۔
پر دھنّ نیں تُہاڈیاں اَکھّیاں کیوں جو اوہ ویکھدِیاں نیں تے تُہاڈے کنّ کیوں جو اوہ سُندے نیں۔ ایس لئی پئی مَیں تُہانوں سَچ آکھنا آں پئی بتھیرے نبی تے نیک بندے ایس گلّ دی چاہ کر دے گئے پئی جو کُجھ تُسی ویکھدے ہو ویکھن پر اوہناں نئیں ویکھیا۔ تاں جو کُجھ تُسی سُندے ہو سُنن پر نئیں سُنیا۔

سو تُسی بِیجن والے دی تمثِیل سُنو۔ جد کوئی بادشاہی دا کلام سُندا اے تے سمجھدا نئیں تَد اوہدے مَن وِچوں جو کُجھ بِیجیا ہویا سی اوہ بُرا آ کے کھو لے جاندا اے۔ ایہہ اوہ اے جیہڑا راہ دے کنڈھے بِیجیا گیا سی۔ تے جیہڑا پتّھریلی زمین وِچ بِیجیا گیا۔ سو اوہ اے۔ جیہڑا کلام سُندا تے جھٹ خُوشی نال اوہنوں مَن لَیندا اے۔ اوہ تے جڑ اپنے وِچ نئیں رکھدا پر تھوڑا چِر رہندا اے۔ تے کلام دے سبّب دُکھ یا ظُلم ہوندیاں ای جھٹ اوہ ٹھوکر کھاندا اے۔ تے اوہ جیہڑا ملہیاں وِچ بِیجیا گیا سو اوہ اے جیہڑا کلام سُندا اے تے زمانے دی سوچ فِکر تے دَولت دا دھوکھا کلام نُوں دَبا لَیندا اے تے اوہ اپّھل ہو جاندا اے۔ تے اوہ جیہڑا چنگی زمین وِچ بِیجیا گیا سو اوہ اے جیہڑا کلام سُندا تے سمجھدا اے اوہ ضرُور پَھل لیاؤندا اے۔ تے پَیداواری دیندا اے۔ کوئی سَو گُنا کوئی سَٹّھ گُنا۔ کوئی تَرِیہہ گُنا۔

اوس ہور اِک تمثِیل لے کے اوہناں نُوں آکھیا۔ پئی اسمان دی بادشاہی اوس بندے وانگر اے جِس اپنی پَیلی وِچ چَنگا بی بِیجیا۔ پر جد لوک سَوں گئے تَد اوہدا وَیری آیا تے کنک دے وِچ کَوڑے دانے وی بِیج کے ٹُر گیا۔ تے جد انگُوری نِکلی تے سِٹّے لگّے تَد کَوڑا بُوٹا وی دِس پیا۔ تَد نَوکراں گھر دے مالک کول جا کے اوہنوں آکھیا اَے خُداوند تُوں اپنی پَیلی وِچ چَنگا بی نئیں سی بِیجیا فیر کَوڑے بُوٹے کِتّھوں آئے؟ اوس اوہناں نُوں آکھیا کِسے وَیری بندے ایہہ کمّ کِیتا اے۔ نوکر اوہنوں آکھن لگّے مرضی ہوئے تے اسی جا کے اوہناں نُوں اکٹّھا کریئے۔ اوس آکھیا پئی نا۔ کِتے ایویں نا ہوئے پئی کَوڑے بُوٹیاں نُوں کٹھِیاں کر دیاں تُسی کنک نُوں اوہدے نال ای پُٹ لوؤ۔ واڈھی تِیکر دوہاں نُوں رَلے مِلے وَدھن دیو۔ تے واڈھی دے ویلے مَیں وَڈّھن والیاں نُوں آکھاں گا پئی کَوڑے بُوٹیاں نُوں پہلاں اکٹّھا کرو تے ساڑن لئی اوہناں دِیاں بھریاں بنا دیو تے کنک نُوں میری کوٹھی وِچ جمع کرو۔

اوس اِک ہور تمثِیل دِتّی تے اوہناں نُوں آکھیا پئی اسمان دی بادشاہی اوس رائی دے دانے وانگر اے۔ جِہنُوں اِک بندے لے کے اپنی پَیلی وِچ بِیجیا۔ اوہ تے بے شک سبھناں بِیّاں نالوں نِکّا اے پر جدوں اوہ وَدّھ جاندا اے اوہ سبزیاں نالوں وَڈا ہو جاندا ایہہ۔ تے رُکھّ بن جاندا اے۔ ایتھوں تِیکر پئی اسمان دے پکھیرُو آ کے اوہدیاں ٹہنِیاں وِچ آہلنے بناندے نیں۔

اوس اوہناں نُوں اِک ہور تمثِیل آکھی پئی اسمان دی بادشاہی خمیر وانگر اے جِہنُوں اِک زنانی نے لے کے آٹے دے تِنّاں ٹوپیاں وِچ رَلا چھڈیا۔ ایتھوں تِیکر پئی سارا خمیر ہوگیا۔

ایہہ سارِیاں گلّاں یِسُوع تمثِیلاں نال لوکاں نُوں آکھیاں تے تمثِیل بِناں اوہناں نُوں کُجھ نا آکھیا۔ تاں جو جو کُجھ نبی دی راہِیں آکھیا گیا ہویا سی اوہ پُورا ہوئے پئی
مَیں تمثِیلاں نال مُنھ کھولاں گا
مَیں تے اوہ گلّاں مُنھوں کڈھاں گا
جیہڑیاں دُنیا دے مُڈھوں لُکِیاں ہویاں سن۔

تَد اوہ بِھیڑ نُوں چھڈ کے گھر دے اندر گیا۔ تے اوہدے شاگِرداں اوہدے کول آ کے آکھیا پئی پَیلی دے کَوڑے بُوٹیاں دی تمثِیل سانُوں کھول کے دس۔ اوس جواب دِتّا۔ چنگے بی دا بِیجن والا اِبنِ آدم اے۔ تے پَیلی دُنیا اے جیہڑا چَنگا بی اے اوہ بادشاہی دے پُتر نیں۔ تے کَوڑے بُوٹے بُرے دے پُتر نے۔ تے اوہ وَیری جِس اوہناں نُوں بِیج دِتّا سی ابلیس اے۔ واڈھی دا ویلا زمانے دا اخِیر اے۔ تے وَڈّھن والے فرِشتے نیں۔ سو جیویں کَوڑے بُوٹے اکٹّھے کر کے اَگ وِچ پُھوکے جاندے نیں۔ اجیہا ای زمانے دے اخِیر نُوں ہوئے گا۔ اِبنِ آدم اپنیاں فرِشتیاں نُوں گھلّے گا تے اوہ اوہدی بادشاہی وِچوں سارِیاں ٹھوکر کھوان والِیاں شیواں تے بدکاراں نُوں اکٹّھیاں کرن گے۔ تے اوہناں نُوں بَھکھدی بھٹّھی وِچ سُٹ دین گے۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔ تَد نیک لوک اپنے باپ دی بادشاہی وِچ سُورج وانگُوں چمکن گے۔ جِہدے کنّ ہون سو سُنے۔

اسمان دی بادشاہی اِک خزانے وانگُوں اے جیہڑا پَیلی وِچ لُکایا ہویا سی۔ تے اوہنوں کِسے شخص لَبّھ کے لُکا رکھیا۔ تَد خُوشی دے مارے اوس اپنا سبھ کُجھ جا کے ویچ دِتّا تے اوس پَیلی نُوں مُل لے لیا۔

فیر اسمان دی بادشاہی اِک بیپاری وانگُوں اے جیہڑا چنگے موتِیاں نُوں لَبّھدا پِھردا سی۔ جد اوہنوں اِک وڈّے مُل دا موتی لَبّھ گیا تَد اوس اپنا سبھ کُجھ ویچیا تے اوہنوں مُل لے لیا۔

فیر اسمان دی بادشاہی اوس جال وانگُوں اے جیہڑا سمُندر وِچ سُٹّیا گیا تے سارِیاں جِنساں اکٹّھیاں کر لیاؤندا اے۔ جد اوہ بھر گیا تَد اوہناں نُوں کنڈھے اُتّے لیاندا تے بَیہہ کے چَنگیاں نُوں بھانڈیاں وِچ جمع کِیتا تے نکمّیاں نُوں سُٹ چھڈیا۔ زمانے دے اخِیر وِچ ایسے طرح ہوئے گا۔ فرِشتے نِکلن گے تے بُریاں نُوں نیکاں توں اَڈ کرن گے۔ تے اوہناں نُوں بَھکھدی بھٹّھی وِچ سُٹ دین گے اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔

ایہہ سارِیاں گلّاں تُسی سمجھ لئیاں نیں؟ اوہناں اوہنوں آکھیا ہاں۔ اوس اوہناں نُوں آکھیا ایس کر کے ہر اِک فقِیہ جیہڑا اسمان دی بادشاہی دا شاگِرد بن گیا اے اوہ اوس گھر دے مالک وانگر اے جیہڑا اپنے خزانے وِچوں نَوِیاں تے پرانیاں شیواں کڈھ لیاؤندا اے۔

تے ایویں ہویا پئی جد یِسُوع ایہہ تمثِیلاں مُکائِیاں تَد اوہ اوتھوں ٹُرپیا۔ تے اپنے وطن وِچ آ کے اوہ اوہناں دے عبادت خانے وِچ اجیہی تعلِیم دیندا سی پئی اوہ حَیران ہوگئے تے آکھن لگّے۔ پئی ایہنوں ایہہ دانائی تے ایہہ کراماتاں کِتّھوں آگئیاں؟ ایہہ ترکھان دا پُتر نئیں اے۔ تے اوہدی ماں نُوں مریم نئیں آکھدے؟ تے اوہدے بھرا یعقُوب تے یُوسف تے شمعُون تے یہُوداہ نئیں۔ تے اوہدیاں سارِیاں بھیناں ساڈے کول نئیں؟ فیر اوہنوں ایہہ سبھ کُجھ کِتّھوں آگیا؟ تے اوہناں اوہدے کولوں ٹھوکر کھادِی پر یِسُوع اوہناں نُوں آکھیا پئی نبی اپنے وطن تے اپنے گھر دے بِناں کِتے بے قدر نئیں اے۔ تے اوس اوہناں دی بے اِیمانی دے سبّب اوتھے بتھیریاں کراماتاں نا کِیتیاں۔

Slušaj متّی 13