Newari - 1986 Edition (Drama NT)

आइतबार खुन्‍हु सुथ न्‍हापां इपिं मिसात थःपिन्‍सं दय्‌कूगु मलम ज्‍वनाः चिहानय् वन। अन थ्‍यंबलय् इमिसं चिहानयागु लुखा प्‍वाः तिनातःगु ल्‍वहं चीकातःगु खन। दुने वनाः स्‍वःवंबलय् इमिसं प्रभु येशूयागु सीम्‍ह लुइके मफुत। अय्‌जूगुलिं इपिं वातां च्‍वनाच्‍वंबलय् तसकं थीगु वसतं फिनातःपिं निम्‍ह मनूत इमिगु लिक्‍क दं वल।
इमिसं ग्‍यानाः थस्‍वये तकं मफुत। व मनूतय्‌सं इमित धाल – “म्‍वाःम्‍हय्‌सित चिहानय् छाय् माः वयाच्‍वनागु? वय्‌कः थन मदी। वय्‌कः ला सीम्‍हं म्‍वाना वये धुंकल। गालीलय् दीबलय् वय्‌कलं छिमित धयादीगु खँ लुमंकी – मनूया काय्‌यात पापी मनूतय्‌गु ल्‍हातय् लःल्‍हानाबी, अले वयात क्रूसय् यख्‍खानाः स्‍याइ, अय्‌जूसां स्‍वन्‍हु दुखुन्‍हु हानं सीम्‍हं म्‍वाना वइ।” अले तिनि इमिसं वय्‌कलं धयादीगु खँ लुमन।
अले चिहानं लिहां वयाः इमिसं अन जूगु फुक्‍क खँ झिंछम्‍हय्‌सित व मेपिं फुक्‍कसितं कनाबिल। थ्‍व खँ प्रेरिततय्‌त धाः वःपिं मरियम मग्‍दलिनी, योअन्‍ना व याकूबया मां मरियम व इपिं नाप वंपिं मेपिं मिसात खः। अय्‌नं थ्‍व खँ प्रेरिततय्‌त बाखं थें जक जुल, इमिसं थ्‍व खँय् विश्‍वास मयाः। पत्रुस धाःसा काचाकाचां दनाः चिहानय् ब्‍वाँय् वन। अन थ्‍यंकाः क्‍वछुनाः दुने स्‍वःबलय् वं कापः जक अथें छखे तयातःगु खन। थ्‍व खनाः व अजू चायाः लिहां वल।


उखुन्‍हु हे इपिं मध्‍ये निम्‍ह मनूत इम्‍माउस धाःगु गामय् वनाच्‍वन। थ्‍व गां यरूशलेमं ११ किलोमिटर ति तापाः। इपिं लँय् अन जूगु खँ ल्‍हाल्‍हां वनाच्‍वन। उबलय् हे येशू लिक्‍क झायाः इपिं नाप नाप झाल। अय्‌नं इमिसं वय्‌कःयात खंसां म्‍हसीके मफुत।
वय्‌कलं इमित धयादिल – “छिपिं लँय् व वं छु खँ ल्‍हाना च्‍वनागु?”
अले इपिं तक्‍क दित। इमिगु ख्‍वाः खिउँसे च्‍वं। अले क्‍लेओपास धाःम्‍ह मनुखं वय्‌कःयात लिसः बिल – “थौंकन्‍हय् जुयाच्‍वंगु अपाय्‌मछि धंगु खँ मस्‍यूम्‍ह ला यरूशलेमय् छि हे जक थें च्‍वं?”
अले वय्‌कलं धयादिल – “छु खँ?”
इमिसं धाल – “थ्‍व खँ नासरतयाम्‍ह येशूयागु खः। वय्‌कः छम्‍ह अगमवक्ता खः। वय्‌कलं परमेश्‍वर व मनूतय्‌गु न्‍ह्यःने ततःधंगु ज्‍याखँ यानादीगु खः। जिमि तःधंपिं पुजाहारीत व शासकतय्‌सं वय्‌कःयात स्‍याना छ्वयेगु फैसला यानाः क्रूसय् यख्‍खानाबिल। जिमिसं ला वय्‌कःयागुपाखें हे इस्राएल देश लिफ्‍याना कायेखनी धकाः मतिइ तयागु खः। थ्‍व खँ छखे हे तये। थथे जूगु थनिं स्‍वन्‍हु दत।
“जिमिगु हे पुचःयापिं सुं मिसातय्‌सं धकाः जिमित गजब यानाबिल। सुथ न्‍हापां इपिं चिहानय् वंबलय् वय्‌कःयागु सीम्‍ह लुइके मफुत। इमिसं लिहां वयाः जिमित ‘येशू सिनाः म्‍वाना वये धुंकल’ धकाः धाःपिं स्‍वर्गदूतत नं खना धकाः धाल। जिमिगु पुचलय् च्‍वंपिं हे मनूत चिहानय् वनाः स्‍वःवंबलय् नं व मिसातय्‌सं धाःथें हे खन, वय्‌कःयात धाःसा मखं।”
अले वय्‌कलं धयादिल – “छिपिं ला मूर्ख मनूत जुयाच्‍वन खनी। अगमवक्तातय्‌सं धाःगु फुक्‍क खँय् विश्‍वास यायेत छिमिसं थाकु चायाच्‍वन। छु मुक्ति बीम्‍ह ख्रीष्‍टं थथे दुःख सियाः तिनि तःधं जुइगु मखु ला?” अले वय्‌कलं मोशांनिसें कयाः फुक्‍क अगमवक्तातय्‌सं धर्मशास्‍त्रय् च्‍वया थकूगु वय्‌कःयागु हे खँ ध्‍वाथुइकादिल।
वय्‌कःपिं वनेमाःगु गांया न्‍ह्यःने थ्‍यन। वय्‌कः धाःसा अझ अनं नं तापाक झायादी त्‍यन। अय्‌नं इमिसं वय्‌कःयात थथे धयाः कर यात – “खिउँसे च्‍वनीन, थौं जिपिं नाप हे चाहिनादिसँ।” अय्‌जूगुलिं वय्‌कः इपिं नाप हे च्‍वनादिल। नयेत्‍यय्‌काः वय्‌कलं मरि कयाः सुभाय् बियाः कुचा थलाः इमित इनाबियादिल। थुबलय् हे इमिगु मिखा चाल, अले इमिसं वय्‌कःयात म्‍हसिल। अय्‌नं वय्‌कः इमिगु मिखां तनावन।
इमिसं थःथवय् थथे खँ ल्‍हात – “वय्‌कलं झीत धर्मशास्‍त्रयागु खँ ध्‍वाथुइकादीबलय् झीगु नुगः लसतां चंचं धाःगु मखु ला?” अबलय् हे इपिं अनं दनाः यरूशलेमय् लिहां वन। अन इमिसं झिंछम्‍ह चेलात व इपिं नाप मुनाच्‍वंपिं मनूत नापलात। इमिसं इपिं निम्‍हय्‌सित थथे धाल – “धात्‍थें हे, प्रभु म्‍वाना वयादीगु खः खनी। सिमोनयाथाय् खनेदय्‌कः झाःगु नं खः खनी।” अले इपिं निम्‍हय्‌सिनं नं लँय् जूगु खँ व मरि कुचा थःबलय् वय्‌कःयात म्‍हसीके फुगु खँ कन।


इपिं थथे खँ ल्‍हाना च्‍वंबलय् हे येशू अन खनेदय्‌कः झाल। अले इमित धयादिल – “छिमित शान्‍ति दयेमा।” वय्‌कःयात भूत धकाः मतिइ तयाः इपिं तसकं ग्‍यात।
वय्‌कलं धयादिल – “छिपिं छाय् ग्‍यानागु? संका याये मते। जिगु ल्‍हाः व तुति स्‍व, जि हे खः, जितः थिया स्‍व, थ्‍व जिगु ला व क्‍वँय्‌यागु म्‍ह खः। भूतयाके ला व क्‍वँय् दइ मखु।” थुलि धयाः वय्‌कलं थःगु ल्‍हाः व तुति क्‍यनादिल।
लय्‌तायाः व छक्‍क जुयाः इमिसं थ्‍व खँय् विश्‍वास तकं याये मफुत। अय्‌जूगुलिं वय्‌कलं धयादिल – “छिमिके थन छुं नयेगु दु ला?” अले इमिसं दय्‌कातःगु न्‍या बिल। वय्‌कलं कयाः इमिगु हे न्‍ह्यःने नयादिल।
अले वय्‌कलं इमित धयादिल – “जिं छिपिंनाप दुबलय् जिगु बारे धर्मशास्‍त्रय् अर्थात मोशाया व्‍यवस्‍था, अगमवक्ता व भजनया सफुलिइ च्‍वयातःगु फुक्‍क खँ पूवनेमाः धकाः न्‍हापा हे धयागु खः।” अले धर्मशास्‍त्र थुइके फय्‌केत इमिगु नुगः चाय्‌काः वय्‌कलं धयादिल – “मुक्ति बीम्‍ह ख्रीष्‍ट सिनाः हानं स्‍वन्‍हु दय्‌काः म्‍वाना वयेमाः धकाः च्‍वयातःगु दु। अले ख्रीष्‍टयागु हे नामं पश्‍चाताप यानाः पाप क्षमा जुइगु खँ यरूशलेमंनिसें फुक्‍क संसारय् न्‍यंकेमाः। छिपिं हे थ्‍व खँया साक्षी खः।
“न्‍यँ, छिमित जिमि बाःनं बी धकाः धयादीगु छिमिथाय् छ्वयाहये। अय्‌नं परमेश्‍वरयागु शक्ति छिमिके मवतले थ्‍व हे शहरय् पियाच्‍वँ।”


येशूं इमित बेथानियाय् ब्‍वना यंकादिल। अले ल्‍हाः ल्‍ह्वनाः इमित आशिष बियादिल। इमित थथे आशिष बिया च्‍वँच्‍वं हे वय्‌कः इपिं नाप बायावन, अले परमेश्‍वरं वय्‌कःयात स्‍वर्गय् थत यंकादिल। अले परमेश्‍वरयात तःधंकाः तसकं लय्‌लय्‌तातां इपिं यरूशलेमय् लिहां वन। अले इपिं न्‍हियान्‍हिथं देगलय् मुनाः परमेश्‍वरया आराधना यानाच्‍वन।

Slušaj लूका 24