Logoja YouVersion
Ikona e kërkimit

2 Samuelit 22

22
Psalmi i Davidit
1Davidi i drejtoi Zotit fjalët e kësaj kënge ditën që Zoti e shpëtoi nga dora e armiqve dhe nga dora e Saulit 2e tha:
«Zoti është shkëmbi im,
fortesa ime e çliruesi im,
3është Perëndia im,
shkrepi ku gjej strehë.
Zoti është mburoja ime, fuqia e shpëtimit tim,
ai është kështjella ime.
4Lavdi pastë Zoti!
I thirra dhe nga armiqtë shpëtova.
5Valët e vdekjes më mbërthyen,
përrenj shkatërrimi më tmerruan.
6Leqet e skëterrës më rrethuan,
më zunë pritë grackat e vdekjes.
7Kur u gjenda ngushtë, i thirra Zotit,
i thirra Perëndisë tim.
Nga tempulli i tij e dëgjoi zërin tim,
klithma ime arriti te veshët e tij.
8Ndaj toka u trand e u tund,
themelet e qiejve u shkundën e luajtën vendit,
prej zjarrit të zemërimit të tij.
9Tym doli nga flegrat e hundës së tij
e nga goja e tij zjarr shkrumbues.
Thëngjij përvëlues prej tij flakëruan.
10Qiejt i uli e zbriti poshtë,
me një re të errët nën këmbë.
11Hipur mbi një kerub fluturoi,
u shfaq mbi krahët e erës.
12Errësirën e hodhi rreth vetes,
tendë iu bënë retë e dendura si ujërat e errëta.
13Prej shkëlqimit të tij
flakëronte prush i zjarrtë.
14 Zoti bëri të gjëmojnë qiejt,
i Tejlarti bëri t'i dëgjohet zëri.
15Shigjetat e tij dërgoi dhe i shpërndau,
me rrufe i gjuajti e i shpartalloi.
16Burimet e deteve u dukën,
themelet e tokës u zbuluan,
prej qortimit tënd, o Zot,
prej shfryrjes së flegrave të tua.
17Dorën shtriu nga lart e më kapi,
më nxori prej ujërave të shumtë.
18Më shpëtoi nga armiq të fuqishëm,
nga ata që më urrenin,
që ishin më të fortë se unë.
19M'u vërsulën ditën e fatkeqësisë sime,
por Zoti u bë përkrahësi im.
20Më nxori në vend të hapur,
më shpëtoi se më kishte për zemër.
21Kështu bëri Zoti me mua,
se jam i drejtë,
kështu më shpërbleu,
se të pastra duart i kam.
22Udhët e Zotit kam ndjekur
e nuk jam larguar nga Perëndia im me ligësi.
23Gjithë vendimet e tij i mbaj parasysh,
nga rregullat e tij nuk shmangem.
24Kam qenë i ndershëm me të
dhe veten nga paudhësia e kam ruajtur.
25 Zoti më shpërbleu se jam i drejtë,
se e pa që jam i pastër.
26Njeriut besnik ti i qëndron besnik,
me të ndershmin i ndershëm tregohesh.
27Me njeriun e pastër tregohesh i pastër,
por me të mbrapshtin tregohesh dinak.
28Popullin e përvuajtur e shpëton,
por sytë e krenarëve i ul poshtë.
29O Zot, ti je dritëza ime.
Perëndia im ma ndriçon errësirën.
30Me ty do t'i sulmoj çetat plaçkitëse,
me Perëndinë tim do t'i kapërcej muret.
31Udha e Perëndisë është e përsosur,
fjala e Zotit e sprovuar në zjarr,
ai është mburojë i të gjithë atyre
që kërkojnë strehë tek ai.
32Kush tjetër është Perëndi veç Zotit?
Kush tjetër është shkëmb veç Perëndisë tonë?
33Perëndia që më dha forcë,
e ma bëri udhën të përsosur.
34Këmbët m'i bëri të shpejta si të drerit,
në vende të larta më vuri të qëndroj.
35Duart m'i mësoi për betejë,
që krahët e mi të ndejnë hark bronzi.
36Më dhe mburojën e shpëtimit tënd,
përkrahja jote më madhëroi.
37E shtrove udhën para hapave të mi
e këmbët nuk më rrëshqitën.
38I ndoqa pas armiqtë e i shtypa,
nuk do të kthehem pa i shkatërruar.
39U dhashë fund,
i qëllova e më nuk ngrihen,
ranë para këmbëve të mia.
40Më dhe forcë për të luftuar
e ata që m'u ngritën kundër
nën këmbë m'i përkule.
41I bëre armiqtë e mi të më kthejnë kurrizin,
ata që më urrenin i zhbiva.
42Hodhën vështrimin,
por s'kishte kush t'i shpëtonte,
i thirrën edhe Zotit,
por nuk iu përgjigj.
43I thërrmova si pluhurin që e merr era,
i shkërmoqa e i shkela si baltën e rrugës.
44Më çlirove nga grindjet e popullit,
në krye të kombeve më vure,
një popull që nuk më njihte më shërbeu.
45Me të dëgjuar për mua, u bindën,
bijtë e të huajve u përkulën para meje.
46U zbehën, u drodhën,
e nga fortesat e tyre dolën.
47 Zoti është i gjallë!
Bekuar qoftë shkëmbi im!
Perëndia u madhëroftë,
ai, shkëmbi i shpëtimit tim!
48Ai merr shpagim për mua,
popujt nën këmbë m'i nënshtron,
49nga armiqtë e mi më çliron.
Ti më ngre mbi kundërshtarët e mi,
prej njeriut të dhunshëm më shpëton.
50Ndaj të përlëvdoj mes kombeve, o Zot,
emrin tënd përhimnoj.
51Zoti ia shton fitoret mbretit të tij,
tregon mirësi përjetë ndaj të vajosurit të vet,
Davidit e gjithë pasardhësve të tij».

Aktualisht i përzgjedhur:

2 Samuelit 22: AL1

Thekso

Ndaje

Copy

None

A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr

YouVersion përdor cookie për të personalizuar përvojën tuaj. Duke përdorur faqen tonë të internetit, ju pranoni përdorimin tonë të cookies siç përshkruhet në Politikën tonë të Privatësisë