1 Samuelit 16:14-23

Shpirti i ZOTIT u largua nga Sauli dhe filloi ta mundonte një shpirt i lig dërguar prej ZOTIT. Atëherë një shërbëtor i tha: «Ja, një shpirt i lig i Perëndisë po të mundon. T'i urdhërojë zotëria ynë shërbëtorët e tij të gjejnë dikë që di t'i bjerë lirës. Sa herë të të pushtojë shpirti i lig i Perëndisë, ai do t'i bjerë lirës e ti do të ndihesh më mirë». Atëherë Sauli u tha shërbëtorëve: «Më gjeni dikë që i bie mirë lirës dhe silleni tek unë». Një nga shërbëtorët u përgjigj: «Ja, kam vënë re se biri i Jeseut, betlehemasit, di t'i bjerë lirës. Ai është fisnik, trim, njeri i fjalës e i pashëm. ZOTI është me të». Sauli dërgoi lajmëtarë te Jeseu për t'i thënë: «Nise tek unë Davidin, birin tënd, që kullot dhentë». Jeseu mori një gomar, e ngarkoi me bukë, me një kacek vere e me një kec dhe ia dërgoi Saulit me anë të Davidit, birit të vet. Davidi mbërriti te Sauli e u vu në shërbim të tij. Sauli e deshi shumë dhe e bëri armëmbajtësin e vet. Sauli dërgoi njerëz te Jeseu për t'i thënë: «Lëre Davidin në shërbimin tim, sepse jam i kënaqur me të». Sa herë që shpirti i lig i Perëndisë e pushtonte Saulin, Davidi merrte lirën dhe i binte. Sauli qetësohej, ndihej më mirë e shpirti i lig largohej prej tij.