1 Samuelit 15:10-35

Atëherë fjala e ZOTIT iu drejtua Samuelit: «Jam penduar që e bëra mbret Saulin, se më ka kthyer shpinën e nuk i zbaton fjalët e mia». Samueli u trishtua e i thirri ZOTIT gjithë natën. Samueli u ngrit në të gdhirë për ta takuar Saulin që herët dhe e lajmëruan se Sauli, pasi kishte mbërritur në Karmel, ku kishte ngritur një përmendore për vete, ishte kthyer dhe kishte kaluar për në Gilgal. Samueli shkoi tek ai dhe kur Sauli e takoi, i tha: «Të bekoftë ZOTI! Ia mbajta fjalën ZOTIT». Por Samueli iu përgjigj: «Ç'është kjo blegërimë qengjash që po më kapin veshët? Ç'është kjo pëllitje lopësh që po dëgjoj?». Sauli i tha: «I sollëm prej Amalekut. Populli i kurseu dhentë e qetë më të mira për t'ia kushtuar ZOTIT, Perëndisë tënd, ndërsa pjesën tjetër e shfarosëm». Samueli i tha Saulit: «Hesht! Do të të tregoj se çfarë më tha ZOTI mbrëmë». Sauli i tha: «Fol!». Samueli i tha: «Edhe pse të duket vetja i vogël, je kreu i fiseve të Izraelit. ZOTI të vajosi mbret mbi Izraelin. ZOTI të dërgoi e të tha: “Shfarosi amalekitët, ata mëkatarë. Lufto kundër tyre derisa t'i shkatërrosh”. Përse, pra, nuk e dëgjove zërin e ZOTIT, por iu vërsule plaçkës duke bërë ligësi në sytë e ZOTIT?». Sauli iu përgjigj Samuelit: «E kam dëgjuar zërin e ZOTIT. Shkova siç më dërgoi ZOTI dhe e kapa Agagun, mbretin e amalekitëve, ndërsa amalekitët i shfarosa. Populli mori për plaçkë dhentë e qetë më të mira, që ishin caktuar për t'u shfarosur, për t'ia kushtuar në Gilgal ZOTIT, Perëndisë tënd». Atëherë Samueli i tha: «Pse, a i pëlqejnë ZOTIT flitë e shkrumbimit e flitë e tjera më shumë se t'i dëgjohet fjala? Ja, më mirë është dëgjesa, se flitë, më mirë vëmendja, se dhjami i deshve. Kundërshtimi është si mëkati i shortarisë, kokëfortësia si ligësia e idhujtarisë. Ngaqë e përbuze fjalën e ZOTIT, ai e përbuzi sundimin tënd». Atëherë Sauli i tha Samuelit: «Mëkatova, sepse shkela fjalën e ZOTIT dhe fjalët e tua. Pata frikë popullin dhe dëgjova fjalën e tij. Tani, pra, ma fal mëkatin e kthehu bashkë me mua që të adhuroj ZOTIN». Samueli i tha: «Jo, nuk do të kthehem me ty, se ti e përbuze fjalën e ZOTIT e ZOTI të përbuzi si mbret të Izraelit». Samueli bëri të largohej, por Sauli e kapi prej fundit të petkut e ia shqeu. Samueli i tha: «Sot, ZOTI e shqeu mbretërinë e Izraelit prej teje e ia dhuroi një tjetri që është më i mirë se ti. Për më tepër ai që është lavdia e Izraelit nuk gënjen e nuk pendohet, se nuk është njeri që të pendohet». Sauli i tha: «Kam mëkatuar, por të lutem më ndero para pleqësisë së popullit e para Izraelit e kthehu me mua që të adhuroj ZOTIN, Perëndinë tënd». Samueli u kthye me të dhe Sauli adhuroi ZOTIN. Samueli tha: «Ma sillni Agagun, mbretin e Amalekut». Agagu erdhi në pranga dhe mendonte se nuk i kanosej më vdekja. Por Samueli tha: «Siç la shpata jote gra pa fëmijë, ashtu do të mbetet edhe nëna jote pa fëmijë». Dhe Samueli e theri Agagun para ZOTIT, në Gilgal. Samueli shkoi në Ramah, ndërsa Sauli shkoi në shtëpinë e vet në Gibeahun e Saulit. Samueli nuk e pa më Saulin gjatë gjithë jetës së vet, por vajtoi për të, se ZOTI ishte penduar që e kishte bërë mbret mbi Izraelin.