1 Mbretërve 22
22
Ahabi sulmon Ramotin e Gileadit
1Për tre vjet nuk pati luftë ndërmjet Aramit dhe Izraelit. 2Vitin e tretë, Joshafati, mbreti i Judës shkoi të takohej me mbretin e Izraelit. 3Mbreti i Izraelit u tha shërbëtorëve të tij: «A e dini se Ramoti i Gileadit na përket neve? Përse nuk bëjmë asgjë për t'ia marrë nga duart mbretit të Aramit?». 4Atëherë Ahabi i tha Joshafatit: «A do të vish me mua të luftojmë për Ramotin e Gileadit?». Joshafati i tha mbretit të Izraelit: «Unë dhe ti jemi një. Luftëtarët e mi janë të tutë dhe kuajt e mi janë të tutë».
5Joshafati i tha Ahabit, mbretit të Izraelit: «Të lutem, veçse, këshillohu që sot me Zotin». 6Atëherë mbreti i Izraelit mblodhi profetët, rreth katërqind në numër, e u tha: «A të shkoj në luftë për Ramotin e Gileadit apo të heq dorë?». Profetët i thanë: «Shko, sepse Zoti ka për t'ia dorëzuar mbretit». 7Por Joshafati pyeti: «A ka ndonjë profet tjetër të Zotit, me të cilin mund të këshillohemi?». 8Mbreti i Izraelit iu përgjigj Joshafatit: «Ka edhe një profet tjetër, me anë të të cilit mund të këshillohemi me Zotin. Është Mikahu, biri i Imlahut, por unë e urrej, sepse ai nuk profetizon asnjëherë mirë për mua, por vetëm keq». Joshafati i tha: «Mos fol ashtu, o mbret!». 9Atëherë mbreti i Izraelit thirri një nga zyrtarët e i tha: «Më sill shpejt Mikahun, të birin e Imlahut!». 10Mbreti i Izraelit dhe Joshafati, mbreti i Judës, ishin ulur te sheshi pranë portave të qytetit të Samarisë, secili në fronin e vet, veshur me stoli mbretërore, ndërsa profetët profetizonin para tyre. 11Sedekia, biri i Kenanahut, bëri brirë hekuri e tha: «Kështu thotë Zoti: me këta brirë do ta shposh tejpërtej Aramin derisa ta shkatërrosh krejt». 12Po ashtu profetizuan edhe profetët e tjerë e thanë: «Shko në Ramot të Gileadit e të priftë e mbara! Zoti ka për t'ia dorëzuar mbretit».
Mikahu parathotë humbjen
13Lajmëtari, që kishte shkuar për të thirrur Mikahun, i tha: «Të gjithë profetët kanë profetizuar njëzëri mbarësi për mbretin. Le të jetë edhe fjala jote e mirë si fjala e tyre e të profetizosh mbarësi». 14Mikahu i tha: «Pasha Zotin, do të them çfarë të më thotë Zoti». 15Mikahu shkoi te mbreti e mbreti i tha: «Mikah, a të shkojmë në luftë për Ramotin e Gileadit apo të heqim dorë?». Mikahu u përgjigj: «Shko e të priftë e mbara! Zoti do t'ia dorëzojë qytetin mbretit». 16Por mbreti i tha: «Sa herë duhet të të përbej, që të më thuash vetëm të vërtetën në emër të Zotit?». 17Mikahu i tha: «Pashë mbarë Izraelin të hapërdarë nëpër male si delet pa bari. E Zoti thotë: “Nuk kanë më prijës. Le të kthehen nëpër shtëpitë e tyre në paqe”». 18Atëherë mbreti i Izraelit i tha Joshafatit: «A nuk të thashë se ai nuk profetizon asnjëherë mirë për mua, por vetëm keq?». 19Mikahu i tha: «Dëgjo, pra, fjalën e Zotit: Pashë Zotin të ulur në fron dhe tërë ushtritë qiellore të engjëjve, që i qëndronin në të djathtë e në të majtë. 20E atëherë Zoti tha: “Kush do ta mashtrojë Ahabin, që të shkojë e të sulmojë Ramotin e Gileadit?”. Njëri thoshte ky e tjetri thoshte ai. 21Atëherë doli një shpirt, u paraqit para Zotit e tha: “Do ta mashtroj unë”. Zoti e pyeti: “Si?”. 22Shpirti tha: “Do të shkoj e do t'i bëj të gjithë profetët e tij të thonë gënjeshtra”. Atëherë Zoti i tha: “Po, kështu do ta mashtrosh vërtet. Shko e bëj siç the!”. 23Kështu, pra, Zoti ka futur një shpirt gënjeshtar në gojën e të gjithë profetëve të tu, sepse në të vërtetë Zoti ka folur për fatkeqësi kundër teje».
24Atëherë Sedekia, biri i Kenanahut, iu afrua Mikahut, i ra me shpullë në faqe e i tha: «Si doli shpirti i Zotit prej meje, që të flasë përmes teje?». 25Mikahu iu përgjigj: «Do ta shohësh ditën që do të vraposh për t'u fshehur në dhomën më të thellë të shtëpisë». 26Atëherë mbreti i Izraelit tha: «Merreni Mikahun dhe çojeni tek Amoni, qeveritari i qytetit, dhe te Joashi, djali i mbretit, 27e thuajuni ta fusin në burg me urdhër të mbretit dhe ta ushqejnë vetëm me pak bukë e ujë, derisa të kthehem unë shëndoshë e mirë». 28Mikahu i tha: «Nëse vërtet kthehesh shëndoshë e mirë, atëherë Zoti nuk ka folur përmes meje». E shtoi: «Mbani vesh, të gjithë ju, o njerëz!».
Vdekja e Ahabit
29Mbreti i Izraelit dhe Joshafati, mbreti i Judës, shkuan për të sulmuar Ramotin e Gileadit. 30Mbreti i Izraelit i tha Joshafatit: «Unë do të ndërroj rrobat për të mos u njohur e do të shkoj për të luftuar, ndërsa ti mbaj veshur rrobat mbretërore». Mbreti i Izraelit ndërroi rrobat dhe shkoi për të luftuar. 31Mbreti i Aramit u kishte dhënë këtë urdhër tridhjetë e dy prijësve të qerreve të luftës: «Mos sulmoni as luftëtarin e thjeshtë e as krerët e tyre, por vetëm mbretin e Izraelit». 32Kur prijësit e qerreve panë karrocën e Joshafatit, menduan se ishte mbreti i Izraelit, prandaj dhe iu vërsulën. Joshafati ia dha ulërimës. 33Prijësit e qerreve e kuptuan se nuk ishte mbreti i Izraelit dhe hoqën dorë nga ndjekja. 34Por një luftëtar tendosi rastësisht harkun dhe shigjeta goditi mbretin e Izraelit mes brezit e parzmores. Atëherë mbreti i tha karrocierit të vet: «Kthehu e më nxirr nga beteja, sepse jam plagosur». 35Atë ditë beteja qe shumë e ashpër. Mbretin e Izraelit e mbështetën mbi karrocën e tij ballë për ballë me luftëtarët e Aramit. Në mbrëmje mbreti vdiq. Gjaku i plagës kishte rrjedhur deri poshtë karrocës. 36Kur po perëndonte dielli, në mbarë fushën e betejës u dha kushtrimi: «Secili të kthehet në qytetin e vet! Secili në vendin e vet!».
37Kështu, mbreti vdiq dhe e sollën për ta varrosur në Samari. 38Kur lanë karrocën e mbretit te një pellg i madh uji në Samari, qentë lëpinë gjakun e tij dhe laviret u lanë, sipas fjalës që kishte thënë Zoti. 39Bëmat e tjera të Ahabit dhe të gjitha veprat e tij, pallati prej fildishi dhe të gjitha qytetet që ndërtoi, janë të shkruara në librin e Kronikave të Mbretërve të Izraelit. 40Ahabin e varrosën me paraardhësit e tij. Pas tij mbretëroi Ahazjahu, i biri.
Mbretërimi i Joshafatit në Judë
41Në vitin e katërt të mbretërimit të Ahabit, mbretit të Izraelit, Joshafati u bë mbreti i Judës. 42Joshafati ishte tridhjetë e pesë vjeç kur u bë mbret. Ai mbretëroi njëzet e pesë vjet në Jerusalem. E ëma e Joshafatit ishte bija e Shilhiut dhe quhej Azuba. 43Joshafati u soll si i ati, Asai. Nuk u shmang e bëri çka është e drejtë në sytë e Zotit. 44#22.44 të tjerë e rendisin si 22.43b Megjithatë faltoret në vende të larta nuk u shkatërruan dhe populli vazhdonte të kushtonte fli dhe të digjte temjan në to.
45Joshafati jetoi në paqe me mbretin e Izraelit. 46Bëmat e tjera të Joshafatit, trimëritë dhe luftrat që bëri janë të shkruara në librin e Kronikave të Mbretërve të Judës.
47Joshafati i zhduku prej vendit lavirët e kultit, që kishin mbetur nga koha e mbretërimit të Asait, atit të tij. 48Në atë kohë nuk kishte mbret në Edom, por vetëm një qeveritar të caktuar nga mbreti i Judës. 49Joshafati ndërtoi edhe anije në Tarshish, që të shkonin në Ofir për të marrë ar, por dërgata nuk ia doli mbanë, sepse anijet u shkatërruan në Ecjon Geber. 50Atëherë Ahazjahu, biri i Ahabit, i tha Joshafatit që detarët e Ahaziahut dhe të Joshafatit të lundronin bashkë, por Joshafati nuk pranoi.
Mbretërimi i Ahaziahut në Izrael
51Joshafati u preh me paraardhësit e tij dhe e varrosën bashkë me ta në qytetin e Davidit, paraardhësit të tij. Pas Joshafatit mbretëroi Jehorami, i biri. 52Në vitin e shtatëmbëdhjetë të mbretërimit të Joshafatit, mbretit të Judës, Ahazjahu, biri i Ahabit, u bë mbret i Izraelit dhe mbretëroi për dy vjet në Samari. 53Ahazjahu bëri çka është keq në sytë e Zotit dhe u soll si i ati, si e ëma dhe si Jeroboami, biri i Nebatit, që e shtyu Izraelin në mëkat. 54Ai i shërbeu Baalit dhe e adhuroi, duke ndezur zemërimin e Zotit, Perëndisë së Izraelit, ashtu siç kishte bërë edhe i ati.
Aktualisht i përzgjedhur:
1 Mbretërve 22: AL1
Thekso
Ndaje
Copy
A doni që theksimet tuaja të jenë të ruajtura në të gjitha pajisjet që keni? Regjistrohu ose hyr
© Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë 2020
© Interconfessional Bible Society of Albania 2020