Vargje biblike të njohura nga Marcus 1

Ndaje

Agus d’eiriġ sé ana-ṁoċ ar maidin, agus d’imṫiġ sé amaċ agus ċuaiḋ sé go h-áit uaigneaċ, agus ḃí sé ag guiḋe ann.

Agus duḃairt sé: Tá an aimsir caiṫte, agus tá ríġeaċt Dé buailte liḃ. Deiniḋ aiṫriġe agus creidiḋ an soisgéal.

Agus láiṫreaċ nuair a ṫáinig sé aníos as an uisge, do ċonaic sé na flaṫais ar osgailt agus an Spioraid Naoṁ ag teaċt anuas i ḃfuirm colúir agus ag túirling air. Agus ṫáinig an guṫ as na flaṫais: Is tusa mo Ṁac dílis; is ort atá mo ġreann.

Do ḃaisteas-sa siḃ le h-uisge; baistfiḋ sé siúd siḃ, áṁṫaċ, leis an Spioraid Naoṁ.

Agus duḃairt Íosa leó: Leanaiḋ mise agus déanfad iasgairí ar ḋaoine ḋíḃ. Agus d’ḟágadar ansan na líonta agus do leanadar é láiṫreaċ.

Agus do ċuir a ṫeagasg iongna orṫa, mar do ṫeagaisg sé mar duine go raiḃ coṁaċt aige, murar ḃ’ionan a’s na Sgríḃneóirí.