Muthuvan NLCI; Non-Drama (NT)

Muthuvan NLCI; Drama (NT)

ഏശു മലയീനെന്റ് എറങ്ങി വന്തപ്പൻ ഒരിന്നാള്കള് ഏശുവ്ന്റ പിറ്റ പിയ്യാര്. അപ്പിനിക്കി ഒര വെള്ളപിടിച്ച ചീക്ക്കാറൻ ഏശുവ്ന്റ മൊകത്ത് വന്ത് മുട്ട്കുത്തി കുമ്പ്ട്ട്, “കർത്താവേ, നിക്ക് ഇട്ടമൊണ്ടങ്ങി എന്ന ശുത്തിയാക്ക്‌വാനിക്കി പെറ്റും” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
ഏശു കെയ്യ് നീട്ടി അവന പിടിച്ച്, “എക്ക് ഇട്ടമൊണ്ട്, നിയ്യ് ശുത്തിയൊള്ളവനാക്” ഇന്റ് പേശിയാൻ; തിട്ക്ക്ന അവന്റ വെള്ളചീക്ക് മാറി അവൻ ശുത്തിയൊള്ളവനാഞ്ഞാൻ. ഏശു അവനോട, “നാന് നിക്ക് ചെയ്ഞ്ഞ് തന്തത് വേറ ഒരത്തനോടയും പേശേറ്; ഇന്റാലും നിക്ക് ചീക്ക് മാറീത് എകൂത പള്ളിയില പുരോകിതന കാട്ടണം; നിക്ക് ശൊകം കിട്ടീത് ആള്കള്ക്ക് ഒര അടയാളമാവാനിക്കി വേണ്ടി മോശീന്റ ഉത്തറവീല് പേശീത് പേലയൊള്ള ഒര കാണിക്ക ഇടണം.”


ഏശു കപറന്നകൂമ് പട്ടണത്തീല് എത്തിയിപ്പൻ ഒര പട്ടാളത്തലവൻ ഏശുവാട്ട് വന്ത് അവനോട, “കർത്താവേ, എന്റ വേലക്കാറൻ തളന്ന് പയങ്കര വേതനയാഞ്ഞ് വീട്ടീല് കെടക്കന്റാൻ” ഇന്റ് കെഞ്ചിപ്പേശിയാൻ.
ഏശു അവനോട, “നാന് വന്ത് അവന ശൊകമാക്കാം” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
അത്ക്ക് പട്ടാളത്തലവൻ, കർത്താവേ, നിങ്ങ എന്റ വീട്ടീല് വെര്‌വാനിക്കൊള്ള ശോക്ക്തി എക്ക് ഇല്ല, നിങ്ങ ഒര വാക്ക് മാട്ട്ക്കും ഉത്തറ്‌വിട്ടെ മതി എന്റ വേലക്കാറന്ക്ക് ശൊകം കിട്ടും. നാനും അതികാരത്ത്ന്റ ചൊല്ല്ക്ക് നെക്കന്റവനാണും. എന്റ അതികാരത്തീലും പടയാളികള് ഒണ്ട്; നാന് ഒരത്തനോട: പോ ഇന്റ് പേശിയെ പോകും; പിന്നൊരത്തനോട: വാ ഇന്റ് പേശിയെ അവൻ വെരും; എന്റ വേലക്കാറനോട: ഇത് ചെയ്യ് ഇന്റ് പേശിയെ അവൻ അത് ചെയ്യും ഇന്റ് തിരിച്ച് പേശിയാൻ. ഇത് കേട്ട് ഏശു അത്‌ശകപ്പെട്ട് അവന്റ പിറ്റയൊള്ള ആള്കളോട പേശിയാൻ, “ഇശറയേല് ആള്കളീപോലും ഇത്തറ വെലിയ ഒര തെയ്‌വനമ്പ് ഒള്ളവന നാന് കണ്ട്‌ല ഇന്റ് ശത്തിയമായിട്ടും നിങ്ങളോട പേശന്റൻ. കെയക്ക്നെന്റും പെടിഞ്ഞാറ്നെന്റും ഒരിന്നാള്കള് വെര്വ്റ്. അവങ്ങ അപ്പ്റ്കാമ്‌ന്റയം ഇശകാക്ക്ന്റയം ശാക്കോവ്ന്റയം കൂട്ടത്ത് മേലോകത്തീല് വന്ത് വിര്ന്ത്ക്ക് ഇര്പ്പ്റ്. തെയ്‌വം വായന്റ ഒലകത്തീല് കടപ്പാനിക്കൊള്ള പലാള്കളയും പൊറത്തൊള്ള ഇറ്ട്ട്ക്ക് ഉന്തിയിട്‌വ്റ്; അവട കേത്തയം പെല്ല്കടിയും ഒണ്ടാകും.” പിന്ന ഏശു പട്ടാളത്തലവനോട, “നീ വീട്ട്ക്ക് പോ, നിയ്യ് നമ്പീത് പേലയാക്‌ട്ട്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
ആ ശമയം തിന്ന പട്ടാളത്തലവന്റ വേലക്കാറന്ക്ക് ശൊകം കിട്ടീത്.


ഏശു പത്ത്റോശ്‌ന്റ വീട്ടീല് വന്തപ്പൻ അവന്റ മാമി കാച്ചല് പിടിച്ച് കെടക്കന്റത് കണ്ടാൻ. ഏശു അവള കെയിക്കി പിടിച്ചാൻ; പിടിയിന്റ് കാച്ചല് മാറീത്; അപ്പത്തിന്ന അവ്ള് എള്മ്പി ഏശുവ്ന പെര്കാരിച്ച് വിട്ട്ത്.
അന്തിയാഞ്ഞപ്പൻ പൂതം പിടിച്ച ഒരിന്ന ആള്കള ഏശുവാട്ടക്കി എട്ത്ത് വന്താര്; ഏശു പേശീപ്പൻ പൂതങ്ങളൊക്ക വിട്ട് പോകത്തം ചീക്ക്കാറ്ക്ക് ശൊകം കിട്ടത്തം ചെയ്ഞ്ഞ്‌ത്. “അവൻ നമ്മള ചീക്ക്കള് എടത്താൻ കെട്തികള ചെമന്നാൻ” ഇന്റ് ഏശയ്യാവ് വ്‌ലാത്തി പേശീത് ഈണ നടന്ന്ത്.


ഏശുവ്ന്റ ചിറ്റും കൊള്ള ആള്കള് വന്ത്കൂടന്റത് കണ്ടപ്പൻ കശത്ത്ന്റ അക്കരക്കി പോവാനിക്കി ഏശു അവന്റ ശിശിയൻമാരോട ഉത്തറവിട്ടാൻ. അപ്പിനിക്കി മതത്ത്നപ്പെറ്റി പടിപ്പിക്കിന്റ ഒരത്തൻ ഏശുവ്ന്റ കിട്ട വന്ത്: “ഏമാനേ, നിങ്ങ ഏട പിയ്യാലും നാനും നിങ്ങള പിറ്റ വെര്‌വിൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ.
അത്ക്ക് ഏശു, “കുള്ളാനേരിക്കി അളയം മാനത്തീല പക്കികള്ക്ക് കൂടും ഒണ്ട്; മന്ശ്‌നാഞ്ഞ് വന്ത എക്ക് കെടപ്പാൻ പോലും താവില്ല” ഇന്റ് തിരിച്ച് പേശിയാൻ.
അപ്പിനിക്കി ശിശിയൻമാരീല് ഒരത്തൻ ഏശുവോട, “കർത്താവേ, ആത്തിയം എന്റ അപ്പന മറവ്‌ചെയ്‌വാനിക്കി എന്ന വിടണം” ഇന്റ് പേശിയാൻ. അപ്പിനിക്കി ഏശു അവനോട, നിയ്യ് എന്റ പിറ്റ വാ; “വീന്ന ആള്കള് തിന്ന വീന്നാള്കള മറവ് ചെയ്യ്ട്ട്” ഇന്റ് പേശിയാൻ.


പിന്ന ഏശു ഒര വെഞ്ചിയില് ഏറി പിയ്യാൻ; ശിശിയൻമാരും അവന്റ കൂട്ടത്ത് പിയ്യാര്. പിടിയിന്റ് ആ കശത്തീല് ഒര വിട്ടക്കാറ്റ് അടിച്ച്ത്; അപ്പിനിക്കി വെഞ്ചി മുങ്ങ്‌വാനിക്കാഞ്ഞ്ത്; ഇന്റെ ഏശു ഒറക്കമാഞ്ഞ്ത്. ശിശിയൻമാര് അവനാട്ട് പിയ്യ്: “കർത്താവേ, എങ്ങള കാപ്പാത്തണമേ; എങ്ങ നയിച്ച് കെട്ട്പോന്റം” ഇന്റ് പേശി അവന എള്പ്പിയാര്.
“ഇമ്മ്ണി നമ്പൊള്ള കൂട്ടറേ, നിങ്ങ ഇത്തറ പേടിക്കിന്റത് എന്തന്ക്ക്?” ഇന്റ് പേശിക്കെയിഞ്ഞ് ഏശു കാറ്റ്ന്‌യും ഓളത്ത്ന്‌യം ചണ്ടപട്ടാൻ; അപ്പിനിക്കി കശം അടങ്ങീത്.
അവങ്ങ അത്‌ശകപ്പെട്ട് ഇവങ്ങ ഏവനാണും? “കാറ്റും ഓളങ്ങളും പോലും ഇവങ്ങള ചൊല്ല്ക്ക് നെക്ക്ന്റ്” ഇന്റ് പേശിയാര്.


അവങ്ങ കശത്ത്ന്റ അക്കര കെതര നാട്ടീല് എത്തിയിപ്പൻ പൂതം പിടിച്ച റണ്ടാള് നൊള്ളിമുടിയില് നെന്റ് അവങ്ങളാട്ടക്കി വന്താര്; അവങ്ങ പൂതം പിടിച്ചാള്കളും അക്കറമം പിടിച്ച ആള്കളും ആഞ്ഞ്ത്; അത്കൊണ്ട് ഒക്കളക്കും ആ വെയിക്കി കടന്ന് പോവാനിക്കി പേടിയാഞ്ഞ്ത്. തെയ്‌വത്ത്ന്റ കയ്യാ, “എങ്ങ്ക്കും നിക്കും തമ്മ്ളി എന്തൻ ചേവ? നേരമാകന്റത്ക്ക് മുന്തി എങ്ങള ചിക്കയെട്പ്പാനാ ഇവടക്കി വന്ത്ത്?” ഇന്റ് അവങ്ങ ആറ്ത്ത്‌വിളിച്ച് കേട്ടാര്.
അവങ്ങ നെന്റ താവീനെന്റ് ഇത്ത്റി തൂര ഒര പെന്റിപ്പട തിന്റ് നെപ്പാഞ്ഞ്ത്. പൂതങ്ങള് ഏശുവോട, “നിങ്ങ എങ്ങള പേശിവിടന്റതിന്റെ അയ്യ പെന്റിപ്പടയാട്ടക്കി പേശി വിടണമേ” ഇന്റ് കെഞ്ചിക്കേട്ടാര്.
ഏശു അവങ്ങളോട, “പേൻ” ഇന്റ് പേശിയാൻ; പൂതങ്ങള് അവങ്ങള വിട്ട് പെന്റിയിന്റ തേകത്ത് ഏറീത്; അപ്പിനിക്കി പെന്റികള് പടപടയാഞ്ഞ് മലവാരം തിന്ന ഓടി തണ്ണിക്കശത്ത്ക്ക് പച്ചിവീന്ന് മുങ്ങി ചത്ത്ത്.
പെന്റികള തീറ്റന്റ ആള്കള് പട്ടണത്ത്ക്ക് ഓടിപ്പിയ്യ് പൂതം പിടിച്ചാള്കള ശേതിയും അവട നടന്ന കാരിയമം ഒക്ക അവടയൊള്ള ആള്കളോട പേശിയാര്. പട്ടണത്തീലൊള്ള ആള്കള് പൂര ഏശുവ്ന കാണ്‌വാനിക്കി വന്താര്; അവന കണ്ടപ്പൻ എങ്ങള താവീനെന്റ് പോണമിന്റ് അവങ്ങ കെഞ്ചിപ്പേശിയാര്.

Dëgjoj മത്തായ് 8