Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Johanes 12

Pakurirana nevamwe

Wäa mie deenen well, dee mott mie nofoljen. Un wua ekj sie, saul mien Deena uk sennen. Un wäa mie deenen woat, dän woat mien Voda ieren.

Wäa sien Läwen goot es, woat daut velieren, un wäa sien Läwen en dise Welt fa nuscht achten kaun, woat daut hoolen toom eewjen Läwen.

Ekj saj junt de Woarheit: Wan een Weitkuarn nich en de Ieed felt un stoaft, blift daut auleen. Wan daut oba stoaft, dan brinjt daut väl Frucht.

Ekj sie aus een Licht en dise Welt nenjekomen, daut wäa aun mie jleeft, nich em diestren blift.

Un wäa mien Wuat hieet un nich jleeft, dän woa ekj nich rechten, wiels ekj sie nich jekomen, de Welt to rechten. Ekj sie jekomen, om dee Welt to raden.

Dan neem Maria een Punt sea diere, reine Narden Eelj un goot Jesus dee äwa de Feet, un drieejd am de Feet met äare Hoa, un daut gaunze Hus rikjt no de Eelj.

neemen see Paulmbläda un jinjen am entjäajen un schrieejen: Hosiana! Jesäajent es dee, dee em Harn sienen Nomen kjemt! Israel äa Kjennich!

Jesus säd to an: De Tiet es nu hia, daut de Menschensän saul veharlicht woaren.