Mavhesi emuBhaibheri Ane Mukurumbira kubva kuna Evangeliið eftir Lukas 18

Pakurirana nevamwe

Men hann talaði eitt líknilsi til teirra um tað, at teir áttu altíð at biðja og ikki troyttast, og segði

Og man tá Guð ikki lata síni útvaldu fáa rætt, tey, sum rópa til hansara dag og nátt? Og hevur hann ikki tol við teimum? Eg sigi tykkum: hann skal lata tey fáa rætt sín í bræði. Men tá ið menniskjusonurin kemur, man hann tá finna trúnna á jørðini?»

Men hann segði: «Tað, sum er ógjørligt hjá monnum, er gjørligt hjá Guði.»

Leingi vildi hann ikki, men at endanum segði hann við seg sjálvan: «Tó at eg ikki óttist Guð og ikki firnist fyri nøkrum menniskja, so vil eg kortini lata hesa einkjuna fáa rætt sín, av tí at hon ger mær ónáðir, fyri at hon ikki javnt og samt skal koma og plága meg.»

Sanniliga sigi eg tykkum: Tann, sum ikki tekur ímóti Guðs ríki eins og lítið barn, hann skal als ikki koma inn í tað.»

Men Jesus kallaði tey til sín og segði: «Latið børnini koma til mín og forðið teimum tað ikki; tí at Guðs ríki hoyrir slíkum til.

Og Jesus segði við hann: «Fái tú sjónina! Trúgv tín hevur frelst teg!»

Men Jesus segði við hann: «Hví kallar tú meg góðan? Eingin er góður uttan ein, tað er Guð.