Lucan 4
4
KEF. 4.
1O dhe Iisus pliris Pnevmatos Aghìu ipestrepsen apo ton Iordhanin: ke efereto dhia tu Pnevmatos is tin erimon,
2Pirazòmenos ipo tu dhiavolu imeras tessaraconda: ke dhen efaghen udhen tas imeras ekinas: afu dhe àfte eteliosan, isteron epinase.
3Ke ipe pros afton o dhiavolos, Ean ise Iios tu Theu, ipé pros ton lithon tuton na ghini artos.
4Ke apecrithi o Iisus pros afton, leghon, ine gheghrammenon, «Oti me arton monon dhen theli zisi o anthropos, allà me panda loghon Theu.»
5Ke anavivàsas afton o dhiavolos is oros ipsilon, edhixen is afton panda ta vasìlia tis icumenis en mià stighmi chronu:
6Ke ipe pros afton o dhiavolos, Is se thelo dhosi àpasan tin exusian taftin ke tin dhoxan aftòn: dhioti is eme ine paradhedhoméni, ke is ondina thelo, dhidho aftin:
7Si lipon ean proskinisis enòpion mu, su thelusin isthe panda.
8Ke apocrithìs pros afton ipen o Iisus, Ipaghe opiso mu, Satanà: dhioti ine gheghrammenon, «Thelis proskinisi Kirion ton Theon su, ke afton monon thelis latrevsi.»
9Ke eferen afton is Ierusalim, ke estisen afton epi to pterighion tu ierù, ke ipe pros afton, Ean ise o Iios tu Theu, ripson seafton endefthen cato:
10Dhioti ine gheghrammenon, «Oti is tus anghelus aftu theli prostaxi peri su, dhia na se dhiafilaxosi»:
11Ke «oti thelusi se siconi epi ton chiròn aftòn, dhia na mi proscòpsis pros lithon ton podha su.»
12Ke apocrithìs ipe pros aftòn o Iisus, Oti ine irimenon, «Dhen thelis pirasi Kirion ton Theon su.»
13Ke afu eteliose panda pirazmon o dhiavolos, apemacrinthi ap’ aftu mechri keru.
14Ke o Iisus ipestrepsen en ti dhinàmi tu Pnevmatos is tin Ghalilean: ke exilthe fimi peri aftu cath’ olin tin perichoron.
15Ke aftos edhidhasken en tes sinaghoghes aftòn, dhoxazòmenos ipo pàndon.
16Ke ilthen is tin Nazaret, opu ito anatethrammenos: ke isilthe catà tin sinithian aftu is tin sinaghoghin en ti imera tu savvàtu, ke esicothi na anaghnosi.
17Ke edhothi is afton to vivlion Isaiu tu profitu: ke anìxas to vivlion evre ton dopon, opu ito geghrammenon,
18«Pnevma Kirìu ine ep’ eme: dhia tuto me echrise: me apestile dhia na evanghelizome pros tus ptochus, dhia na iatrevso tus sindetrimmenus tin cardhian, na kirixo pros tus echmalotus eleftherian, ke pros tus tiflus anavlepsin, na apostilo tu sindethlazmenus en eleftherìa,
19Dhia na kirixo evprozdhecton Kirìu eniafton.»
20Ke clisas to vivlion, apedhoken is ton ipiretin, ke ecathise: pandon dhe i ofthalmì ton en ti sinaghoghì isan atenizondes is afton.
21Ke irchise na leghi pros aftus, Oti simeron eplirothi i ghrafi àfti is ta ota sas.
22Ke pandes emartirun is afton, ke ethavmazon dhia tus loghus tis charitos tus exerchoménus ek tu stomatos aftu, ke eleghon, Dhen ine utos o Iios tu Iosif?
23Ke ipe pros aftus, Vevéos thelete me ipì tin paravolin taftin, latre, therapevson seafton: osa icusamen oti eghinan en ti Capernaùm, came ke edho en ti patridhi su.
24Ipe dhe, Alithòs sas legho, oti udhis profitis ine dhectòs en ti patridhi aftu.
25Ke ep’ alithìas sas legho, Polle chire isan en to Israìl epi ton imeròn Ilìu, ote eclisthi o uranòs epi eti tria ke minas ex, cath’ on keron eghine pina meghali ef’ olin tin ghin:
26Ke pros udhemìan afton epemfthi o Ilìas, imì is Sàrepta tis Sidhònos pros ghineca chiran.
27Ke polli leprì isan epi Elisséu tu profitu en to Israìl: ke udhìs afton ecatharisthi, imì Neemàn o Siros.
28Ke eplisthisan pandes thimù en ti sinaghoghì, acuondes tafta.
29Ke sicothendes exevalon afton exo tis pòleos: ke eferan afton eos tis ofrìos tu orus, epi tu opiu i polis afton ito ocodhomimeni, dhia na catacrimnisosin afton.
30Aftos omos perasas dhia mesu afton, eporeveto.
31Ke catevi is Capernaùm, polin tis Ghalileas: ke edhidhasken aftus en tis savvasi.
32Ke exeplittondo dhia tin dhidhachìn aftu: dhioti o loghos aftu ito meta exusìas.
33Ke en ti sinaghoghì ito anthropos echon pnevma dhemonìu acathartu, ke anecraxe metà fonìs meghalis,
34Leghon, Fev! ti ine metaxì imon ke su, Iisu Nazariné? ilthes na apolesis imas? Sa ghnorizo tis ise: o Aghios tu Theu.
35Ke epetimisen afto o Iisus, leghon, Siopa, ke éxelthe ex aftu. Ke to dhemonion erripsen afton is to meson, ke exilthen ap’ aftu, chorìs na vlapsi afton pandelòs.
36Ke exeplaghisan pandes, ke sinelalun pros allìlus, leghondes, Tìs ine o loghos utos, oti metà exusias ke dhinameos prostazi ta acatharta pnevmata, ke exerchonde?
37Ke dhiedhidheto fimi peri aftu is panda topon tis perichòru.
38Sicothìs dhe ek tis sinaghoghis, isilthen is tin ikian tu Sìmonos: i pentherà dhe tu Sìmonos ecratito ipo piretu meghalu: ke parecalesan afton peri aftis.
39Ke stathìs epano aftis, epetimise ton piretòn, ke afiken aftin: ke parefthis sicothìsa ipiréti aftus.
40Eno dhe edhien o ilios, pandes osi ichon asthenùndas ipo dhiafòron noson, eferan aftus pros afton: ekinos dhe epithesas tas chiras is ena écaston afton, etheràpevsen aftus.
41Exirchondo dhe ke dhemonia apo pollòn, crazonda ke leghonda, Oti si ise o Christòs o Iios tu Theu. Ke epitimòn afta dhen afine na lalosin, epidhi eghnorizon afton oti ine o Christòs.
42Ke ete eghinen imera, exelthòn ipighen is erimon topon: ke i ochli ezìtun afton, ke ilthon eos aftu: ke ecratun afton, dhia na mi anachorisi ap’ afton.
43O dhe ipe pros aftus, oti ke is tas allas polis prepi na evangheliso tin vasilìan tu Theu: epidhi is tuto ime apestalménos.
44Ke ekiritten en tes sinaghoghes tis Ghalileas.
Currently Selected:
Lucan 4: SMY1859
Označeno
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Published by the British and Foreign Bible Society in Smyrna (Izmir) 1859.