Bantawa Rai

खोन्‍किना येसु सैतानाओ अ़धान्‍मा लाप्‍मादा छुक्‍माओ निम्‍पाङ सेङ्‌लावाआ खोक्‍को लेक्‍लेक्‍लेक्‌वाओदा अ़खात्‍ता। खोक्‍को चालिस्‌काखोलेन खोन्‍कि चालिस्‌काखाखुत मान्‍चामाङ म़युङा, खोन्‍किना खोक्‍को साम़सुवा। खोन्‍कि काधान्‌आ खोक्‍कोएदा ताकिना लो, “खानानिन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछाङा त़युङिन्‌येन्‌नालो ओ लुङ्‌चि पेम्‍पाक म़लिनेनि लोवानुम्‍च़म।”
मेन येसुआ अ़लासालोवा, “साम्‍कालिन्‌दा छाप्‍तायुङ्‌सा, ‘म़ना पेम्‍पाक्‌आ ओन्‍ङा माआङ, मेन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुदोदाङ्‌का लोन्‌ओ झारा य़ङ्‌आ ह़ङ।’”
खोन्‍किना सैतानाआ येसु सेङ्‌याङ्‌ओ सहरादाओ निनाम्‍हाङ ब़क्‍खाखिम्‌ओ अ़छोङ्‌दु खात्‍तुकि एप्‍मेत्‍तु, खोन्‍कि खोक्‍को लो, “खानानिन निनाम्‍हाङ्‌ओ अ़चुछाओनालो ह्‍युनि छुक्‍तानिन, देकिनालो साम्‍कालिन्‌दा छाप्‍तायुङ्‌सा,
‘निनाम्‍हाङ्‌आ खोक्‍को काफाचि आम्‍नुओ निकि म़लोचि।
खोन्‍कि आम्‍लाङ लुङ्‌दुङ्‌दा अ़धुङ्‌निन्‍ने निकिना
मोचिआ अ़चुओ छुक्‍छुक्‌आ खाना ऩक़क।’”
येसुआ मो अ़लोवा, “साम्‍कालिन्‌दा छाप्‍तायुङ्‌सा, ‘खाना आम्‍हाङ्‌पा निनाम्‍हाङ मान्‍चिन्‍खाङ्‌दो।’”
सैतानाआ येसु अ़न्‍नुनु झोन्‍ताङाओ भ़ऱदु लासुखात्‍तु, खोन्‍कि हेन्‍खामादाओ झारा हाङ्‌होन्‌चि खोन्‍कि मोसोओ तोक्‍पो अ़खान्‍नुमा सावा खाङ्‌मेत्‍तु। खोन्‍कि मोसाआ येसु लो, “खानानिन त़बोम्‍सिन्‍चिन्‌कि अ़ङ्‌का त़ब़क्‍ङाऩङ्‌नालो ओ झारा अ़ङ्‌का खानानिन प़नानिन।”
खोन्‍कि येसुआ मो अ़लोवा, “सैताना, खाना अ़ङ्‌काएदाङ्‌का खारालावा! देकिनालो साम्‍कालिन्‌दा छाप्‍तायुङ्‌सा, ‘खाना हाङ्‌पा आम्‍निनाम्‍हाङ ओन्‍ङा ब़क्‍तु, खोन्‍कि खोक्‍को ओन्‍ङा ब़रु।’”
खोन्‍किना सैतानाआ खोक्‍को छिरुदो, खोन्‍कि निनाम्‍हाङ काफाचि म़ताकि खोक्‍को अ़ब़रा।


युहन्‍ना छेक्‍खाखिम्‌दा छुक्‍ताचिआनि अ़एनाकि येसु गालिल्‌ह्‍यात्‍नि म़लासा। खोन्‍कि नासरत अ़छिरादाकि कफर्नहुम म़खारा खोन्‍कि मोदा म़युङा। कफर्नहुम सहरा जबुलुन खोन्‍कि नप्‍तालिओ खाहुप्‌दाओ गालिल धियाङ्‌वामाओ अ़केम्‌दा छुक। निनाम्‍हाङ्‌य़ङ खाकालु यसैयाआ खालुसुओ य़ङ ओवात्‍नि ताला:
“जबुलुन खोन्‍कि नप्‍तालिओ खाहुप,
यर्दन्‌ओ अ़ह्‍याउधेत्‌याओ धियाङ्‌वामा खात्‍खा लाम,
खोन्‍किना निरावाचि म़युङाङाओ गालिल ओ,
कुन्‌यामादा कायुङ म़नाचिआ अ़क्‌तात
अ़धिवा साम अ़खायुङ्‌सा।
स़माओ अ़इप्‍नाम्‍माओ थाम्‍पुक्‌दा कायुङ्‌चिएदा
अ़क्‌तात साम लेरायुङ्‌सा।”
मोन्‍ग़रिदाङ्‌का येसुआ नुय़ङ्‌खान खालुमा अ़पुङ्‌सा, “निनाम्‍हाङ्‌एदा लासानिन, देकिनालो निनाम्‍हाङ्‌होन च़क्‌दा तायुङ्‌सा।”


येसु गालिल धियाङ्‌वामाओ अ़केम्‌दा म़कोलाङाहिदा खोक्‍कोसाआ पत्रुस्‌नि लोवाङाओ सिमोन खोन्‍कि खोसोओ अ़निछा अन्‍द्रियास ह़वाङ्‌माङ धियाङ्‌वामादा बोप्‍छ़क वेत्‍ताङाचिओ म़खाचि, देकिनालो खोचि ङा कालाप्‌चि ओ। खोक्‍कोसाआ मोचि म़लोचि, “अ़ङ्‌का त़ङ्‌ताङ्‌च़ङ, खोन्‍कि अ़ङ्‌का खानाचि म़नाचि कालाप बोप्‍छ़क कावेत मुनाचि।” मोचिआ मोन्‍ग़रिङा अ़चुबोप्‍छ़क्‌चि अ़छिरादाचुचि खोन्‍कि येसु अ़त़ङ्‌ताचु।
खोन्‍कि अ़क्‍चित ह्‍यात्‍नि येसु म़खाराहिदा खोक्‍कोसाआ नि ह़वाङ जब्‍दियाओ अ़छा याकुब खोन्‍कि अ़निछा युहन्‍नाआ अ़चुपाएनान अ़चुनावादा अ़चुबोप्‍छ़क्‌चि अ़थुआङाचुओ म़खाचि, खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ मोचि म़बुत्‍तुचि। मोचिआ नावा खोन्‍कि अ़चुपा च़क्‍नि अ़छिरादाचु खोन्‍कि येसु अ़त़ङ्‌ताचु।


खोन्‍किना येसु मोचिओ अ़चुयावायोक्‍खिम्‌चिदा चिन्‌याङ्‌सा, निनाम्‍हाङ्‌होन्‌ओ अ़तुक्‌वादा नुय़ङ्‌खान खालुयाङ्‌सा, खोन्‍कि म़नाचिओ अ़चुरादाओ झाराकापाराओ अ़चुसारिमा खोन्‍कि अ़चुमान्‍ऱदामादा नुयाङ्‌सा झारा गालिल्‌दा म़कोला। खोक्‍कोसोओ अ़तुक्‌वादाओ य़ङ्‌खान सिरिया धिखाहुप भेप्‍लोतारिछाङ थ़ङा, खोन्‍कि म़तुआङाओचि, माङ्‌लो अ़खाला-अ़खालाओ सारिमाआ दुखा कातोक्‌चि, चाकावालावाआ लाउचिओ, खोन्‍कि स़दावाखेन्‌आ लाउचिओचि खोन्‍कि ख़न्‍माखात्‍मा सारिमाआ लाउचिओचि, झारा म़नाचि खोक्‍कोएदा म़तारुचि खोन्‍कि खोक्‍कोसाआ मोचि म़नुसुचि। खोन्‍किना गालिल, देकापोलिस, यरुसलेम, यहुदिया खोन्‍कि यर्दन याङ्‌वामाओ ह्‍याउधेत्‌याङ्‌का अ़धिवाङ म़ना मुक्‍लाचिआ खोक्‍को अ़त़ङ्‌ता।

Poslušaj मत्‍ति 4