Biblían á hljóðbók 2007

<div class="version vid1915 iso6393isl" data-vid="1915" data-iso6393="isl">
 <div class="book bkJHN">
 <div class="chapter ch4" data-usfm="JHN.4">
 <div class="label">4</div><div class="s">Jes&#250;s og samverska konan</div><div class="p"> 1Far&#237;sear h&#246;f&#240;u heyrt a&#240; Jes&#250;s fengi fleiri l&#230;risveina og sk&#237;r&#240;i fleiri en J&#243;hannes. 2Reyndar sk&#237;r&#240;i Jes&#250;s ekki sj&#225;lfur heldur l&#230;risveinar hans. 3&#222;egar Jes&#250;s var&#240; &#254;ess v&#237;s hvarf hann brott &#250;r J&#250;deu og h&#233;lt aftur til Gal&#237;leu. 4Hann var&#240; a&#240; fara um Samar&#237;u.</div><div class="p"> 5N&#250; kemur hann til borgar &#237; Samar&#237;u er S&#237;kar heitir, n&#225;l&#230;gt &#254;eirri landspildu sem Jakob gaf J&#243;sef syni s&#237;num. 6&#222;ar var Jakobsbrunnur. Jes&#250;s var vegm&#243;&#240;ur og settist &#254;arna vi&#240; brunninn. &#222;etta var um h&#225;degisbil.</div><div class="p"> 7Samversk kona kemur a&#240; s&#230;kja vatn. Jes&#250;s segir vi&#240; hana: &#8222;Gef m&#233;r a&#240; drekka.&#8220; 8En l&#230;risveinar hans h&#246;f&#240;u fari&#240; inn &#237; borgina a&#240; kaupa vistir.</div><div class="p"> 9&#222;&#225; segir samverska konan vi&#240; hann: &#8222;Hverju s&#230;tir a&#240; &#254;&#250;, sem ert Gy&#240;ingur, bi&#240;ur mig um a&#240; drekka, samverska konu?&#8220; [En Gy&#240;ingar hafa ekki samneyti#4.9 E&#240;a: nota ekki s&#246;mu &#237;l&#225;t og Samverjar. vi&#240; Samverja.]#4.9 Vantar &#237; sum handrit.</div><div class="p"> 10Jes&#250;s svara&#240;i henni: &#8222;Ef &#254;&#250; &#254;ekktir gj&#246;f Gu&#240;s og vissir hver s&#225; er sem segir vi&#240; &#254;ig: Gef m&#233;r a&#240; drekka, &#254;&#225; mundir &#254;&#250; bi&#240;ja hann og hann g&#230;fi &#254;&#233;r lifandi vatn.&#8220;</div><div class="p"> 11H&#250;n segir vi&#240; hann: &#8222;Herra, &#254;&#250; hefur enga skj&#243;lu a&#240; ausa me&#240; og brunnurinn er dj&#250;pur. Hva&#240;an hefur &#254;&#250; &#254;etta lifandi vatn? 12Ertu meiri en Jakob forfa&#240;ir okkar sem gaf okkur brunninn og drakk sj&#225;lfur &#250;r honum og synir hans og f&#233;na&#240;ur?&#8220;</div><div class="p"> 13Jes&#250;s svara&#240;i: &#8222;Hvern sem drekkur af &#254;essu vatni mun aftur &#254;yrsta 14en hvern sem drekkur af vatninu er &#233;g gef honum mun aldrei &#254;yrsta a&#240; eil&#237;fu. &#222;v&#237; vatni&#240;, sem &#233;g gef honum, ver&#240;ur &#237; honum a&#240; lind sem streymir fram til eil&#237;fs l&#237;fs.&#8220;</div><div class="p"> 15&#222;&#225; segir konan vi&#240; hann: &#8222;Drottinn, gef m&#233;r &#254;etta vatn svo a&#240; mig &#254;yrsti ekki og &#233;g &#254;urfi ekki a&#240; fara hinga&#240; a&#240; ausa.&#8220;</div><div class="p"> 16Hann segir vi&#240; hana: &#8222;Far&#240;u, kalla&#240;u &#225; manninn &#254;inn og komdu s&#237;&#240;an hinga&#240;.&#8220;</div><div class="p"> 17Konan svara&#240;i: &#8222;&#201;g &#225; engan mann.&#8220;</div><div class="p">Jes&#250;s segir vi&#240; hana: &#8222;R&#233;tt er &#254;a&#240; a&#240; &#254;&#250; eigir engan mann 18&#254;v&#237; &#254;&#250; hefur &#225;tt fimm menn og s&#225; sem &#254;&#250; &#225;tt n&#250; er ekki &#254;inn ma&#240;ur. &#222;etta sag&#240;ir &#254;&#250; satt.&#8220;</div><div class="p"> 19Konan segir vi&#240; hann: &#8222;Drottinn, n&#250; s&#233; &#233;g a&#240; &#254;&#250; ert sp&#225;ma&#240;ur. 20Fe&#240;ur okkar hafa tilbe&#240;i&#240; Gu&#240; &#225; &#254;essu fjalli en &#254;i&#240; segi&#240; a&#240; &#237; Jer&#250;salem s&#233; s&#225; sta&#240;ur &#254;ar sem tilbi&#240;ja skuli.&#8220;</div><div class="p"> 21Jes&#250;s segir vi&#240; hana: &#8222;Tr&#250; &#254;&#250; m&#233;r, kona. S&#250; stund kemur a&#240; &#254;i&#240; munu&#240; hvorki tilbi&#240;ja f&#246;&#240;urinn &#225; &#254;essu fjalli n&#233; &#237; Jer&#250;salem. 22&#222;i&#240; tilbi&#240;ji&#240; &#254;a&#240; sem &#254;i&#240; &#254;ekki&#240; ekki. Vi&#240; tilbi&#240;jum &#254;a&#240; sem vi&#240; &#254;ekkjum &#254;v&#237; hj&#225;lpr&#230;&#240;i&#240; kemur fr&#225; Gy&#240;ingum. 23En s&#250; stund kemur, j&#225;, h&#250;n er n&#250; komin, er hinir s&#246;nnu tilbi&#240;jendur munu tilbi&#240;ja f&#246;&#240;urinn &#237; anda og sannleika. Fa&#240;irinn leitar sl&#237;kra tilbi&#240;jenda. 24Gu&#240; er andi og &#254;eir sem tilbi&#240;ja hann eiga a&#240; tilbi&#240;ja &#237; anda og sannleika.&#8220;</div><div class="p"> 25Konan segir vi&#240; hann: &#8222;&#201;g veit a&#240; Mess&#237;as kemur &#8722; &#254;a&#240; er Kristur. &#222;egar hann kemur mun hann kunngj&#246;ra okkur allt.&#8220;</div><div class="p"> 26Jes&#250;s segir vi&#240; hana: &#8222;&#201;g er hann, &#233;g sem vi&#240; &#254;ig tala.&#8220;</div><div class="p"> 27&#205; sama bili komu l&#230;risveinar hans og fur&#240;u&#240;u sig &#225; &#254;v&#237; a&#240; hann var a&#240; tala vi&#240; konu. &#222;&#243; sag&#240;i enginn: &#8222;Hva&#240; viltu?&#8220; e&#240;a: &#8222;Hva&#240; ertu a&#240; tala vi&#240; hana?&#8220;</div><div class="p"> 28N&#250; skildi konan eftir skj&#243;lu s&#237;na, f&#243;r inn &#237; borgina og sag&#240;i vi&#240; menn: 29&#8222;Komi&#240; og sj&#225;i&#240; mann er sag&#240;i m&#233;r allt sem &#233;g hef gert. Skyldi hann vera Kristur?&#8220; 30&#222;eir f&#243;ru &#250;r borginni og komu til hans.</div><div class="p"> 31Me&#240;an &#254;essu f&#243;r fram b&#225;&#240;u l&#230;risveinarnir hann: &#8222;Rabb&#237;, f&#225; &#254;&#233;r a&#240; eta.&#8220;</div><div class="p"> 32Hann svara&#240;i &#254;eim: &#8222;&#201;g hef mat a&#240; eta sem &#254;i&#240; viti&#240; ekki um.&#8220;</div><div class="p"> 33&#222;&#225; s&#246;g&#240;u l&#230;risveinarnir s&#237;n &#225; milli: &#8222;Skyldi einhver hafa f&#230;rt honum a&#240; eta?&#8220;</div><div class="p"> 34Jes&#250;s sag&#240;i vi&#240; &#254;&#225;: &#8222;Minn matur er a&#240; gera vilja &#254;ess sem sendi mig og fullna verk hans. 35Segi&#240; &#254;i&#240; ekki: Enn eru fj&#243;rir m&#225;nu&#240;ir, &#254;&#225; kemur uppskeran? En &#233;g segi ykkur: L&#237;ti&#240; upp og horfi&#240; &#225; akrana, &#254;eir eru full&#254;roska&#240;ir til uppskeru. 36S&#225; sem upp sker tekur &#254;egar laun og safnar &#225;vexti til eil&#237;fs l&#237;fs. &#222;&#225; getur s&#225; sem s&#225;ir samfagna&#240; &#254;eim sem upp sker. 37H&#233;r sannast or&#240;taki&#240;: Einn s&#225;ir og annar upp sker. 38&#201;g sendi ykkur a&#240; skera upp &#254;a&#240; sem &#254;i&#240; hafi&#240; ekki unni&#240; vi&#240;. A&#240;rir hafa erfi&#240;a&#240; en &#254;i&#240; nj&#243;ti&#240; erfi&#240;is &#254;eirra.&#8220;</div><div class="p"> 39Margir Samverjar &#250;r &#254;essari borg tr&#250;&#240;u &#225; hann vegna or&#240;a konunnar sem vitna&#240;i um &#254;a&#240; a&#240; hann hef&#240;i sagt henni allt sem h&#250;n haf&#240;i gert. 40&#222;egar &#254;v&#237; Samverjarnir komu til hans b&#225;&#240;u &#254;eir hann a&#240; staldra vi&#240; hj&#225; s&#233;r. Var hann &#254;ar um kyrrt tvo daga.</div><div class="p"> 41Og miklu fleiri t&#243;ku tr&#250; &#254;egar &#254;eir heyr&#240;u hann sj&#225;lfan. 42&#222;eir s&#246;g&#240;u vi&#240; konuna: &#8222;&#222;a&#240; er ekki lengur sakir or&#240;a &#254;inna a&#240; vi&#240; tr&#250;um, &#254;v&#237; a&#240; vi&#240; h&#246;fum sj&#225;lfir heyrt hann og vitum a&#240; hann er sannarlega frelsari heimsins.&#8220;</div><div class="s">Anna&#240; t&#225;kn &#237; Gal&#237;leu</div><div class="p"> 43Eftir &#254;essa tvo daga f&#243;r Jes&#250;s &#254;a&#240;an til Gal&#237;leu. 44En sj&#225;lfur haf&#240;i hann sagt a&#240; sp&#225;ma&#240;ur v&#230;ri ekki metinn &#237; f&#246;&#240;urlandi s&#237;nu. 45&#222;egar hann kom n&#250; til Gal&#237;leu t&#243;ku Gal&#237;leumenn honum vel. &#222;eir h&#246;f&#240;u sj&#225;lfir s&#243;tt h&#225;t&#237;&#240;ina &#237; Jer&#250;salem og s&#233;&#240; allt sem hann ger&#240;i &#254;ar.</div><div class="p"> 46N&#250; kom Jes&#250;s aftur til Kana &#237; Gal&#237;leu &#254;ar sem hann haf&#240;i gert vatn a&#240; v&#237;ni. &#205; Kaperna&#250;m var konungsma&#240;ur nokkur sem &#225;tti sj&#250;kan son. 47&#222;egar hann fr&#233;tti a&#240; Jes&#250;s v&#230;ri kominn fr&#225; J&#250;deu til Gal&#237;leu f&#243;r hann til hans og ba&#240; hann a&#240; koma ni&#240;ur eftir og l&#230;kna son sinn. En hann var dau&#240;vona. 48&#222;&#225; sag&#240;i Jes&#250;s vi&#240; hann: &#8222;&#222;i&#240; tr&#250;i&#240; ekki nema &#254;i&#240; sj&#225;i&#240; t&#225;kn og st&#243;rmerki.&#8220;</div><div class="p"> 49Konungsma&#240;ur ba&#240; hann: &#8222;Drottinn, kom &#254;&#250; &#225;&#240;ur en barni&#240; mitt andast.&#8220;</div><div class="p"> 50Jes&#250;s svara&#240;i: &#8222;Far &#254;&#250;, sonur &#254;inn lifir.&#8220;</div><div class="p">Ma&#240;urinn tr&#250;&#240;i &#254;v&#237; sem Jes&#250;s sag&#240;i vi&#240; hann og f&#243;r af sta&#240;. 51En me&#240;an hann var &#225; lei&#240;inni ofan eftir m&#230;ttu honum &#254;j&#243;nar hans og s&#246;g&#240;u a&#240; sonur hans v&#230;ri &#225; l&#237;fi.</div><div class="p"> 52Hann spur&#240;i &#254;&#225; hven&#230;r honum hef&#240;i fari&#240; a&#240; l&#233;tta og &#254;eir sv&#246;ru&#240;u: &#8222;&#205; g&#230;r upp &#250;r h&#225;degi#4.52 Or&#240;r&#233;tt: um sj&#246;undu stundu, &#254;.e. kl. 13. f&#243;r hitinn &#250;r honum.&#8220; 53&#222;&#225; s&#225; fa&#240;irinn a&#240; &#254;a&#240; var &#225; &#254;eirri stundu &#254;egar Jes&#250;s haf&#240;i sagt vi&#240; hann: &#8222;Sonur &#254;inn lifir.&#8220; Og hann t&#243;k tr&#250; og allt hans heimaf&#243;lk.</div><div class="p"> 54&#222;etta var anna&#240; t&#225;kni&#240; sem Jes&#250;s ger&#240;i &#254;egar hann kom fr&#225; J&#250;deu til Gal&#237;leu.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Farísear höfðu heyrt að Jesús fengi fleiri lærisveina og skírði fleiri en Jóhannes. Reyndar skírði Jesús ekki sjálfur heldur lærisveinar hans. Þegar Jesús varð þess vís hvarf hann brott úr Júdeu og hélt aftur til Galíleu. Hann varð að fara um Samaríu.
Nú kemur hann til borgar í Samaríu er Síkar heitir, nálægt þeirri landspildu sem Jakob gaf Jósef syni sínum. Þar var Jakobsbrunnur. Jesús var vegmóður og settist þarna við brunninn. Þetta var um hádegisbil.
Samversk kona kemur að sækja vatn. Jesús segir við hana: „Gef mér að drekka.“ En lærisveinar hans höfðu farið inn í borgina að kaupa vistir.
Þá segir samverska konan við hann: „Hverju sætir að þú, sem ert Gyðingur, biður mig um að drekka, samverska konu?“ [En Gyðingar hafa ekki samneyti við Samverja.]
Jesús svaraði henni: „Ef þú þekktir gjöf Guðs og vissir hver sá er sem segir við þig: Gef mér að drekka, þá mundir þú biðja hann og hann gæfi þér lifandi vatn.“
Hún segir við hann: „Herra, þú hefur enga skjólu að ausa með og brunnurinn er djúpur. Hvaðan hefur þú þetta lifandi vatn? Ertu meiri en Jakob forfaðir okkar sem gaf okkur brunninn og drakk sjálfur úr honum og synir hans og fénaður?“
Jesús svaraði: „Hvern sem drekkur af þessu vatni mun aftur þyrsta en hvern sem drekkur af vatninu er ég gef honum mun aldrei þyrsta að eilífu. Því vatnið, sem ég gef honum, verður í honum að lind sem streymir fram til eilífs lífs.“
Þá segir konan við hann: „Drottinn, gef mér þetta vatn svo að mig þyrsti ekki og ég þurfi ekki að fara hingað að ausa.“
Hann segir við hana: „Farðu, kallaðu á manninn þinn og komdu síðan hingað.“
Konan svaraði: „Ég á engan mann.“
Jesús segir við hana: „Rétt er það að þú eigir engan mann því þú hefur átt fimm menn og sá sem þú átt nú er ekki þinn maður. Þetta sagðir þú satt.“
Konan segir við hann: „Drottinn, nú sé ég að þú ert spámaður. Feður okkar hafa tilbeðið Guð á þessu fjalli en þið segið að í Jerúsalem sé sá staður þar sem tilbiðja skuli.“
Jesús segir við hana: „Trú þú mér, kona. Sú stund kemur að þið munuð hvorki tilbiðja föðurinn á þessu fjalli né í Jerúsalem. Þið tilbiðjið það sem þið þekkið ekki. Við tilbiðjum það sem við þekkjum því hjálpræðið kemur frá Gyðingum. En sú stund kemur, já, hún er nú komin, er hinir sönnu tilbiðjendur munu tilbiðja föðurinn í anda og sannleika. Faðirinn leitar slíkra tilbiðjenda. Guð er andi og þeir sem tilbiðja hann eiga að tilbiðja í anda og sannleika.“
Konan segir við hann: „Ég veit að Messías kemur − það er Kristur. Þegar hann kemur mun hann kunngjöra okkur allt.“
Jesús segir við hana: „Ég er hann, ég sem við þig tala.“
Í sama bili komu lærisveinar hans og furðuðu sig á því að hann var að tala við konu. Þó sagði enginn: „Hvað viltu?“ eða: „Hvað ertu að tala við hana?“
Nú skildi konan eftir skjólu sína, fór inn í borgina og sagði við menn: „Komið og sjáið mann er sagði mér allt sem ég hef gert. Skyldi hann vera Kristur?“ Þeir fóru úr borginni og komu til hans.
Meðan þessu fór fram báðu lærisveinarnir hann: „Rabbí, fá þér að eta.“
Hann svaraði þeim: „Ég hef mat að eta sem þið vitið ekki um.“
Þá sögðu lærisveinarnir sín á milli: „Skyldi einhver hafa fært honum að eta?“
Jesús sagði við þá: „Minn matur er að gera vilja þess sem sendi mig og fullna verk hans. Segið þið ekki: Enn eru fjórir mánuðir, þá kemur uppskeran? En ég segi ykkur: Lítið upp og horfið á akrana, þeir eru fullþroskaðir til uppskeru. Sá sem upp sker tekur þegar laun og safnar ávexti til eilífs lífs. Þá getur sá sem sáir samfagnað þeim sem upp sker. Hér sannast orðtakið: Einn sáir og annar upp sker. Ég sendi ykkur að skera upp það sem þið hafið ekki unnið við. Aðrir hafa erfiðað en þið njótið erfiðis þeirra.“
Margir Samverjar úr þessari borg trúðu á hann vegna orða konunnar sem vitnaði um það að hann hefði sagt henni allt sem hún hafði gert. Þegar því Samverjarnir komu til hans báðu þeir hann að staldra við hjá sér. Var hann þar um kyrrt tvo daga.
Og miklu fleiri tóku trú þegar þeir heyrðu hann sjálfan. Þeir sögðu við konuna: „Það er ekki lengur sakir orða þinna að við trúum, því að við höfum sjálfir heyrt hann og vitum að hann er sannarlega frelsari heimsins.“

Eftir þessa tvo daga fór Jesús þaðan til Galíleu. En sjálfur hafði hann sagt að spámaður væri ekki metinn í föðurlandi sínu. Þegar hann kom nú til Galíleu tóku Galíleumenn honum vel. Þeir höfðu sjálfir sótt hátíðina í Jerúsalem og séð allt sem hann gerði þar.
Nú kom Jesús aftur til Kana í Galíleu þar sem hann hafði gert vatn að víni. Í Kapernaúm var konungsmaður nokkur sem átti sjúkan son. Þegar hann frétti að Jesús væri kominn frá Júdeu til Galíleu fór hann til hans og bað hann að koma niður eftir og lækna son sinn. En hann var dauðvona. Þá sagði Jesús við hann: „Þið trúið ekki nema þið sjáið tákn og stórmerki.“
Konungsmaður bað hann: „Drottinn, kom þú áður en barnið mitt andast.“
Jesús svaraði: „Far þú, sonur þinn lifir.“
Maðurinn trúði því sem Jesús sagði við hann og fór af stað. En meðan hann var á leiðinni ofan eftir mættu honum þjónar hans og sögðu að sonur hans væri á lífi.
Hann spurði þá hvenær honum hefði farið að létta og þeir svöruðu: „Í gær upp úr hádegi fór hitinn úr honum.“ Þá sá faðirinn að það var á þeirri stundu þegar Jesús hafði sagt við hann: „Sonur þinn lifir.“ Og hann tók trú og allt hans heimafólk.
Þetta var annað táknið sem Jesús gerði þegar hann kom frá Júdeu til Galíleu.

Poslušaj Jóhannesarguðspjall 4