Obľúbené biblické verše z Luukos 13

Zdieľať

“Wax walboo aad awoodid samee si aad uga gasho albaabka ciriiriga ah, maxaa yeelay, waxaan kuu sheegayaa, in badan ayaa isku dayi doonta iney ka gasho umana suurtoobi doonto.

waxaa halkaas joogtay naag ey ruux xun dhabarkeeda ka qaloocisay siddeed iyo toban sano. Wey isku soo qaloocneyd oo si toos ahna uma istaagi karin. Markii uu Ciise arkay naagtii, wuu u yeeray wuxuuna ku yiri, “Hadda waad bogsatay.”

Kadibna gacantuu dusheeda saaray, isla markiina wey toosantay oo Illaah ammaantay.

Dhab ahaantii waxaa jira kuwa hooseeya oo sareyn doona iyo kuwa sareeya oo hooseyn doona.”

Markii uu qofka guriga leh istaago oo uu albaabka xiro, waxaad istaagi doontaan banaanka idinkoo garaacaya oo leh, ‘Sayidow, albaabka naga fur.’ “Laakiin wuxuu ku jawaabi doonaa, ‘Idin ma aqaan mana aqaan meeshaad ka timaadeen.’

Waxaan idin ku leeyahay, maya! Laakiin illaa aad toobadkeentaan maahee, idinkuna sidoo kale waad lumi doontaan.”

“Laakiin wuxuu ku jawaabi doonaa, ‘idin ma aqaan mana aqaan meeshaad ka timaadeen. Iga taga kuligiin, xumaan falayaal yahow!’

Kadib Ciise ayaa weydiiyay, “Sidey u egtahay boqortooyada Illaah? Maxaan u ekeysiin karaa? Waxey u egtahay iniin khardal ah, oo uu nin beertiisa ku beeray. Wey baxday waxeyna noqotay geed weyn, shimbirruhu cirka duulayana laamihiisa ayey buulal ka dhisteen.”