Obľúbené biblické verše z मर्कुस 4

Zdieľať

तबइ उनु उठ्‍या, रे बतासलाइ हप्‍कायो, पइ समुन्‍दरका छाललाइ भुन्‍यो, “सान्‍त हो! रोकिजा!” रे बतास थामियो रे सान्‍त भयो। इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “तमु क्‍यालाइ डराउन्‍छउ? तमरो बिस्‍वास काँ छ?”

तिनु भउतइ डराया रे आपसमि भुन्‍न लाग्‍या, “इन को हुन्? बतास रे समुन्‍दरले लइ यिनरो हुकुम मान्‍या रइछन्।”

तर इसु आफु भन्‍या नाउँका पछाणि भागमि एक सिरान लाइबर सिरइथ्‍या। सिस्‍याले इसुलाइ यसो भुन्‍नइ बिउजायो, “गुरु जि, हामु डुब्‍द लाग्‍या भन्‍न्‍या क्‍या तमलाइ मतलब आथिन्?”

अज इसुले तिनुलाइ भुन्‍यो, “तमु ज्‍या सुनन्छउ, तइमि ध्‍यान दिय। क्‍यालाइकि जइ नापले तमु दिन्‍छउ तसइ नापले तमु पाउछउ। रे तमुलाइ झिग बर्ता दिइन्‍या छ।

इसुले भुन्‍यो, “परमेस्‍वरको राज्‍य यसो हो, कसइ एक जना मान्‍सले जमिनमि बि बोयो। रे उ सिया लइ, जागिरया लइ रात-दिन त्‍यो बि टुसाउँछ रे बडन्‍छ, रे त्‍यो कसेरि बडन्‍छ, उइले जान्‍नइन्

जइका सुन्‍न्‍या कान छन्‌, तइले सुनउ!”