Obľúbené biblické verše z St. Maheu 2

Zdieľať

Hag ino e cavant er hroaidur guet Mari é vam, hag e stouyant étal d’hou, eid en adorein; Nezé ind e zigueoras ou zrésolieu, hag e guenigueas dehou, é rô, eur, ançans, ha mirrh.

En amzér ma oé ganet Jesus é Bethleem kær a Juda, é gré er roué Herod, chetu, e tas é Jerusalem Magèd a‐zoh er Sàüe‐hiaul, Péré e houlenné: Mèn e ma er Roué nehué ganet d’er Juivèd? rac gùélet hun nès é stiren ér Sàüe‐hiaul, ha deit‐omb‐d’en adorein.

Ne oé quet bihan er léuiné ou doé bet a pe huélant er stiren; monet e rant quentéh én ty.

Hag el m’a oé bet gourhemennet dehai dré un huné a berh Doué, ne vezent quet oeid en drô de gavouèt Herod, ind e yas d’ou brô, dré un hent arall. Goudé ma oent oueid quit, chetu un Æl aberh en Eutru Doué e zas de gavouet Jojeb épad ma oé cousquet, hag e laras dehou: Sàüet, ha queméret er hroaidur hag é vam, quêrhet d’er vrô a Egypt, ha ne zet quet én drô béet que n’el larein d’oh, rac Herod e glasquou er hroaidur eit el laquat d’er marhue.