Obľúbené biblické verše z Luqaas 22

Zdieľať

“Ee Aabboo, yo feete, muduunuu gaargalaa tana narraa fuudhi; ammoo akka fedhii tiyyaa adoo hinta'in, akka fedhii tanteetii ha taatuu!” jedhe.

Anin ammoo akka dhugeeffachaan tantee hinhanqanne ya sii kadhadhee, atin yo gara kiyya deebite, obboleeyyan tantee jabeessi” jedhe.

Jennaan innii qixxaa fuudhee, Waaqaa galata galchee, caccabsee, warratti kennee, “Kunin nafa kiyya ka marroo teessaniif kennan, waan kana tolchaa na qaabadhaa!” jedhe.

Akkasuma eegii gololfatan muduunuu fuudhee, “Muduunuun tunin ta dhiiga kiyyaa, ka isanii jissan, ka kakuu waldhaqisa haaraa.

Innii waan guddoo gaargala qabuuf guddissee kadhatee, danfii isaa akka dhiigaa lafaatti gad coccophe.

Isan ammoo akkasiiniti, namii isan keessaa nama cufaa irra guddaa akkuma maandhaa ha ta'uu, ammallee namii nama dura deemu akkuma hojjataa ha ta'uu.

Yesus deebisee, “Phexros, anin sitti himaa, ardha haga atin marroo sadii ‘Anin si hinbeekuu’ jettee na mormattuutti kormii lukkuu hiniyyuu” jedhe.