Obľúbené biblické verše z Maitiú 10

Zdieľať

Féach, cuirim-se sibh mar chaoirigh imeasc mac tíre. Ar an adhbhar sin, bígidh glic mar na naithreacha nimhe, agus sodhanta mar na colmháin.

An té a gheibh a anam, caillfidh sé é, agus an té a chaillfeas a anam ar mo shon-sa, gheobhaidh sé é.

Agus ná bíodh eagla oraibh rompa siúd a mharbhas an corp, agus nach dtig leo an t-anam a mharbhadh; acht go mba mhó bhur n-eagla roimh an té a dtig leis anam agus corp a mhilleadh i n-ifreann.

Agus an té nach nglacann a chros, agus nach leanann mise, ní fiú mé é.

Gach aoinneach, ar an adhbhar sin, a admhóchas mise ós cómhair na ndaoine, admhóchaidh mise eisean fosta ós cómhair m’Athar atá ar neamh. Acht cibé a shéanfas mise ós cómhair na ndaoine, séanfaidh mise eisean fosta ós cómhair m’Athar atá ar neamh.

Leigheasaigidh na h-easláin, tógaigidh na mairbh, glanaigidh na lobhair, teilgigidh amach deamhain. I n-aiscidh a fuair sibh, tabhairigidh uaibh i n-aiscidh.

Ná bíodh eagla oraibh, dá bhrígh sin; Is feárr sibh-se ná mórán gealbhán.

Ná measaigidh go dtáinic mise a chur síothchána ar an talamh: ní tháinic mé a chur síothchána, acht claidheamh.