Obľúbené biblické verše z Jóhannesar Evangelium 1

Zdieľať

Men so mangir, sum við honum tóku, teimum gav hann makt at verða Guds born, teimum ið trúgva á navn hans.

Í FYRSTUNI var Orðið, og Orðið var hjá Gudi, og Órðið var Gud.

Og ljósið skínur í myrkrinum, og myrkrið fataði tað ikki.

Og Orðið varð kjőt og festi búgv imillum okkara, fult av náði og sannleika, og vit skoðaðu dyrd hans, eina dyrd sum hjá einbornum soni frá faðir sínum.

Alt samt varð til við ti, og utan við ti bleiv alls einki til, sum til er. I ti var lív, og lívið var ljós mannanna.

Dagin eftir sær hann Jesus koma gangandi til sin og sigir: Si, tað Guds lamb, sum ber heimsins synd!

Hann (t.e. ljósið) var í heiminum, og heimurin var skapaður við honum, og heimurin kendi hann ikki. Hann kom til sitt egið, og hans egnu tóku ikki við honum.

Tað var hitt rætta ljósið, sum upplýsir hvðnn mann, tá tað kemur inn í heimin.

Tí lógin er givin við Mosesar hond, náðin og sannleikin er komin við Jesus Kristus.