Obľúbené biblické verše z Лука 9

Zdieľať

Иса оларың хеммесине шейле дийди: «Ким Мениң ызыма эермек ислейән болса, өзүни инкәр этсин-де, хер гүн хачыны алып, ызыма дүшсүн.

Ким җаныны халас этмек ислесе, оны йитирер, йөне ким җаныны Мениң угрумда йитирсе, оны халас эдер.

Иса оңа: «Элине азалы алансоң ызына середйән адам Худайың Шалыгына мынасып дәлдир» дийди.

Ынсан тутуш дүнйәни газаныбам, җанындан махрум болса, оңа нәме пейдасы бар?

Ким Менден ве Мениң сөзлеримден утанса, Ынсан Оглы-да Өзүниң, Атасының ве мукаддес перишделериң шөхраты билен гелен махалы ондан утанар.

Иса оңа: «Тилкилериң сүрени, гушларың хөвүртгеси бардыр, йөне Ынсан Оглуның башыны гояра-да ери ёкдур» дийди.

Онсоң олара: «Ким шунуң ялы бир чаганы Мениң адымдан кабул этсе, Мени кабул этдигидир. Мени кабул эден болса, Мени Иберени кабул эдйәндир. Араңызда ким хеммеден пес болса, иң бейик шолдур» дийди.