Obľúbené biblické verše z Иоанн 8

Zdieľať

Иисус дахин тэдэнтэй хөөрэлдэбэ: – Би дэлхэйе гэрэлтүүлэгшэ Гэрэл туяа гээшэб. Минии хойноһоо дахаһан хүн харанхы соогуур төөрижэ ябахагүй, харин амидарал олгодог гэрэл туяатай болохо.

Тиихэдээ таанар үнэн зүйлые ойлгохот, үнэн зүйл таанарые сүлөөлхэ.

Удаань Иисус тэрээндэ этигэһэн еврейнүүдтэ иигэжэ хэлэбэ: – Хэрбээ таанар минии һургаалай ёһоор ябаа һаа, үнэхөөрөөл минии шабинар болохот.

Таанарта Хүбүүнэй эрхэ сүлөө үгөөл һаа, таанар үнэхөөрөөл сүлөөтэй хүнүүд болохот.

Тэдэнь юумэ асуугаад һалабагүй, тиихэдэнь Иисус толгойгоо үргөөд, тэдэндэ хандажа: – Таанарай хэнтнай нүгэл хэзээдэшье хээгүйб, тэрэ хүнтнай энэ эхэнэрые түрүүн шулуудаг лэ! – гэбэ.

Иисус тэдэндэ иигэжэ харюусаба: – Би таанарта үнэн зүбые хэлэнэб: нүгэл хэгшэ хүн бүхэн нүгэлэй барлагынь мүн.

Иисус толгойгоо өөдэнь үргөөд, эхэнэрһээ: – Эхэнэр аа, бэшэ зон хаана гээшэб? Шамайе хэншье зэмэлээгүй гү? – гэжэ асууба. – Хэншье зэмэлээгүй даа, эзэн аа, – гэжэ тэрэ эхэнэр харюусаба. – Баһа бишье шамайе зэмэлнэгүйб. Яба, дахин нүгэл бү хэ, – гэбэ Иисус.]