Obľúbené biblické verše z Лукъа 22

Zdieľať

– Гьей Атам! Тилеймен Сенден, бу къысматдан Мени къутгъар. Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун, – дей туруп дуа эте.

Тек сен имандан айрылмасын деп, Мен сени учун дуа этгенмен. Сен де, бир заман Магъа къайтып иман салып, иман къардашларынга къуват берерсен, – дей.

Иса экмек алып, шюкюр дуа да этип, сындырып якъчыларына пайлай. Сонг: – Бу сизин учун берилеген Мени къаркъарамдыр. Муну Мени эсде сакъламакъ учун ашагъыз, – дей.

Ахшам ашдан сонг да, бир аякъ алып, булай дей: – Бу аякъ сизин учун тёгюлежек къанымдыр. О къан Аллагьны ва Ону халкъыны арасындагъы янгы разилешивню белгисидир.

Азап чеге туруп, О дагъы да къасткъылып дуа эте. Ондан тёгюлеген тер ерни уьстюне тюшеген къан тамчылар йимик бола.

Амма сизин арагъызда олай болмасын! Арагъызда инг уллу болгъаныгъыз инг гиччи йимик турсун, гьакимлик этегенигиз де къуллукъчу йимик болуп къалсын.

– Сагъа айтаман, Петер, бугюн хораз къычыргъынча, сен Мени таныйгъанынгны уьч керен инкар этежексен, – дей Иса.