Евангелле паводле Лукі Раздзел 9
Раздзел 9
1 #
Мц. 10:1; Мк. 3:13; Ян. 14:12 Склікаўшы дванаццаць вучняў, Ісус даў ім уладу і магутнасць над усімі дэманамі і каб яны аздараўлялі ад хвароб,
2 #
Мц. 10:7; Мк. 6:12 і паслаў іх прапаведаваць Валадарства Божае і аздараўляць хворых,
3 #
Мц. 10:9; Мк. 6:8 і сказаў ім: «Не бярыце нічога ў дарогу: ані кія, ані торбы, ані хлеба, ані грошай, ані дзвюх вопратак.
4 #
Мц. 10:11; Мк. 6:10 Ды ў які дом увойдзеце, там заставайцеся і адтуль выходзьце ў дарогу.
5 #
Мц. 10:14; Ян. 13:20 І, калі б дзе вас не прынялі, выходзячы з таго горада, пыл абтрасіце з ног вашых на сведчанне супраць іх».
6Дык яны, выйшаўшы, абыходзілі вёскі, несучы Добрую Вестку і аздараўляючы ўсюды.
7 #
Мц. 14:1; Мк. 6:14 А тэтрарх Ірад пачуў пра ўсё, што адбывалася, і не ведаў, што аб гэтым думаць, бо адны казалі: «Ян уваскрос з мёртвых»,
8 #
Мц. 11:14
другія: «Ілля з’явіўся», а трэція: «Адзін з даўнейшых прарокаў уваскрос».
9І гаворыць Ірад: «Яну я адсёк галаву; хто ж тады Той, аб Якім я чую такое?» І стараўся пабачыць Яго.
10 #
Мц. 14:13; Мк. 6:30 Апосталы, вярнуўшыся, расказалі Яму пра ўсё, што зрабілі. Дык, узяўшы іх з Сабою, адышоў у пустыннае месца каля горада, які называўся Бэтсайда.
11Калі пра гэта даведаліся натоўпы, пайшлі за Ім. І Ён прыняў іх, і прамаўляў ім аб Валадарстве Божым, а тых, што мелі патрэбу ў лячэнні, аздараўляў.
12 #
Мц. 14:15; Мк. 6:35; Ян. 6:1 А дзень пачаў сыходзіць, і, падышоўшы да Яго, дванаццаць сказалі Яму: «Адпусці людзей, каб пайшлі ў пасяленні і вёскі, што навокал, і знайшлі, што паесці, бо тут мы ў пустынным месцы».
13 #
Мц. 14:17; Мк. 6:38; Ян. 6:9 А Ён гаворыць ім: «Вы дайце ім есці». А яны сказалі: «Мы не маем нічога, толькі пяць хлябоў і дзве рыбы, хіба толькі пойдзем і купім ежы на ўвесь гэты натоўп».
14Бо было іх каля пяці тысяч мужчын. Дык гаворыць Ісус Сваім вучням: «Зрабіце, каб яны паселі радамі па пяцьдзесят».
15І яны зрабілі так, і рассадзілі ўсіх.
16А Ён, узяўшы пяць хлябоў і дзве рыбы, зірнуў на неба, і дабраславіў іх, і паламаў, і даваў вучням Сваім, каб яны раздалі людзям.
17І елі ўсе, і наеліся; і сабрана было таго, што засталося ў іх, дванаццаць кашоў кавалкаў.
18 #
Мц. 16:13; Мк. 8:27 І сталася, калі Ён адзін маліўся, а з Ім былі вучні, спытаўся Ён у іх, кажучы: «За каго лічаць Мяне людзі?»
19 #
Мц. 14:2
А яны, адказваючы, сказалі: «За Яна Хрысціцеля, другія – за Іллю, а іншыя кажуць: “Адзін з даўнейшых прарокаў уваскрос”».
20 #
Мц. 16:16; Ян. 1:49 І сказаў Ён ім: «А вы за каго Мяне лічыце?» Адказваючы, сказаў Пётра: «За Хрыста Божага».
21 #
Мц. 8:4; Мк. 8:30 Ён, аднак, забараніўшы ім, загадаў, каб нікому гэтага не казалі,
22 #
Мц. 16:21
кажучы: «Трэба, каб Сын Чалавечы шмат цярпеў і быў адкінуты старэйшынамі, і першасвятарамі, і кніжнікамі, і каб быў забіты, і на трэці дзень уваскрос».
23 #
Мц. 10:38
А ўсім казаў: «Калі хто хоча ісці за Мной, хай адрачэцца ад самога сябе, і возьме крыж свой штодзённы, і ідзе следам за Мною.
24 #
Мц. 10:39; Ян. 12:25 А хто б хацеў душу сваю ўратаваць, загубіць яе; а хто загубіць душу сваю за Мяне, выратуе яе.
25 #
Мц. 16:26; Мк. 8:36; Дзеі 1:18 Бо што за карысць чалавеку, калі б увесь свет здабыў, але сябе загубіў або сабе шкоду зрабіў?
26 #
Мц. 10:33; Мк. 8:38; Рым. 1:16; 2Цім. 2:12; Геб. 11:16 Бо калі хто пасаромеецца Мяне і слоў Маіх, таго і Сын Чалавечы пасаромеецца, калі прыйдзе ў славе Сваёй, і Айца, і святых анёлаў.
27 #
Мц. 16:28; Мк. 9:1; Дзеі 7:55 Сапраўды кажу вам: некаторыя з тых, што тут стаяць, не спазнаюць смерці, перш чым не пабачаць Валадарства Божага».
28 #
Мц. 17:1; Мк. 9:2 І сталася: [амаль] праз восем дзён пасля гэтых слоў Ён узяў з Сабой Пётру, і Яна, і Якуба і ўзышоў на гару, каб памаліцца.
29 #
2Кар. 4:6
І сталася, калі маліўся, выгляд аблічча Яго перамяніўся, і адзенне Яго зрабілася бліскуча-белым.
30 #
Геб. 11:23
І вось, два мужы гаварылі з Ім, а гэта былі Майсей і Ілля,
31якія, з’явіўшыся ў славе, гаварылі аб Яго зыходзе, які належала Яму здзейсніць ў Ерузаліме.
32 #
Мц. 26:40; Мк. 14:40; 2Пёт. 1:16 Пётра ж і тыя, што з ім, былі змораны сном. А абудзіўшыся, убачылі славу Яго і двух мужоў, якія стаялі з Ім.
33І сталася, калі яны адыходзілі ад Яго, Пётра гаворыць Ісусу: «Вучыцель, добра нам тут быць, зробім тры палаткі: Табе адну, Майсею адну і Іллі адну», не ведаючы, што гаварыў.
34 #
Дзеі 1:9
А калі ён гэта гаварыў, з’явілася воблака і засланіла іх; і спалохаліся яны, калі ўвайшлі у гэтае воблака.
35 #
Іс. 42:1; Мц. 3:17; Мк. 1:11; Дзеі 3:22 І пачуўся голас з воблака, які казаў: «Гэта Сын Мой улюбёны, Яго слухайце».
36 #
Мц. 17:9; Мк. 9:9 І калі голас сціх, Ісус застаўся адзін. І яны маўчалі, і нікому не расказвалі ў тыя дні нічога з таго, што бачылі.
37І сталася на наступны дзень, калі сыходзілі з гары, сустрэў Яго вялікі натоўп.
38 #
Мц. 17:14; Мк. 9:17 І вось, адзін чалавек з натоўпу закрычаў, кажучы: «Настаўнік, малю Цябе, глянь на майго сына, бо ён у мяне адзін.
39 #
Мц. 15:22
І вось жа, дух хапае яго, і ён раптоўна крычыць, ды кідае яго з пенай, і ледзь адступае ад яго, катуючы яго.
40І я прасіў вучняў Тваіх, каб яны выгналі яго, але не змаглі».
41Тады Ісус, адказваючы, сказаў: «О род няверны і пераваротны, дакуль буду сярод вас ды буду вас цярпець? Прывядзі сына твайго сюды».
42А калі падыходзіў, таргануў яго дэман і кінуў яго. Але Ісус забараніў духу нячыстаму і аздаравіў юнака, і аддаў яго бацьку яго.
43Таму ўсе дзівіліся з магутнасці Бога. А калі ўсе дзівіліся ўсяму, што зрабіў Ісус, сказаў вучням Сваім:
44 #
Мц. 17:22; Мк. 10:33; Ян. 18:12 «Укладзіце вы ў вушы свае гэтыя словы: Сын Чалавечы будзе выдадзены ў рукі людзей».
45 #
Мк. 9:32
Але яны не разумелі гэтага слова, бо было закрыта перад імі, каб не маглі ўцяміць яго, а баяліся запытацца ў Яго аб гэтым слове.
46 #
Мц. 18:1; Мк. 9:33 З’явілася ж у іх думка, хто з іх большы.
47 #
Мц. 9:4; Ян. 2:24 А Ісус, ведаючы думкі сэрца іх, узяўшы дзіця, паставіў яго каля Сябе
48 #
Мц. 10:40; Ян. 12:44 і гаворыць ім: «Хто прыме гэтае дзіця ў імя Маё, той Мяне прымае, бо хто Мяне прыме, прымае Таго, Хто Мяне паслаў. Бо хто найменшы сярод вас усіх, той ёсць большы».
49 #
Мк. 9:38
Адказваючы, Ян сказаў: «Вучыцель, мы бачылі, як нехта ў імя Тваё выганяў дэманаў, і мы забаранілі яму, бо ён не ходзіць з намі».
50 #
Мц. 10:42
І гаворыць яму Ісус: «Не забараняйце, бо хто не супраць нас, той за нас».
51 #
Мц. 26:53; Мк. 16:19 І сталася, калі набліжаліся дні зыходу Яго, Ён звярнуў аблічча Сваё, каб ісці ў Ерузалім,
52і паслаў перад Сабой вестуноў. І, пакрочыўшы, яны ўвайшлі ў паселішча самарыцянскае, каб прыгатаваць для Яго.
53 #
Ян. 4:4
Але не прынялі Яго, бо меў выгляд таго, хто ідзе ў Ерузалім.
54 #
2Цар. 1:9-16; Мк. 3:17 Калі ўбачылі гэта вучні Яго, Якуб і Ян, то сказалі: «Госпадзе, хочаш, мы скажам, каб сышоў агонь з неба і спаліў іх, як і Ілія зрабіў?»
55 #
Рым. 8:15; 2Цім. 1:7 Але Ён, павярнуўшыся, забараніў ім, і сказаў: «Не ведаеце, якога вы духа:
56 #
Мц. 18:11; Ян. 3:17 бо Сын Чалавечы не прыйшоў душы людзей загубіць, але ўратаваць». І пайшлі ў другое сяленне.
57 #
Мц. 8:19
І сталася, калі яны ішлі дарогаю, нехта сказаў Яму: «Госпадзе, пайду за Табой, куды толькі пойдзеш».
58І гаворыць яму Ісус: «Лісы маюць норы, і птушкі нябесныя – гнёзды, а Сын Чалавечы не мае, дзе б галаву прыхіліць».
59А іншаму гаворыць: «Ідзі за Мной!» А той сказаў: «Госпадзе, дазволь мне перш пайсці і пахаваць бацьку майго».
60Але Ісус сказаў яму: «Пакінь, хай мёртвыя хаваюць сваіх мёртвых, а ты ідзі абвяшчай Валадарства Божае».
61 #
1Цар. 19:20
А іншы гаворыць: «Пайду за Табой, Госпадзе, але дазволь мне перш развітацца з тымі, хто ў мяне дома».
62Але Ісус гаворыць яму: «Ніхто не прыдатны для Валадарства Божага, хто ўскладае руку сваю на плуг і азіраецца назад».
දැනට තෝරාගෙන ඇත:
Евангелле паводле Лукі Раздзел 9: ББЧ
සළකුණු කරන්න
බෙදාගන්න
පිටපත් කරන්න
ඔබගේ සියලු උපාංග හරහා ඔබගේ සළකුණු කල පද වෙත ප්රවේශ වීමට අවශ්යද? ලියාපදිංචි වී නව ගිණුමක් සාදන්න හෝ ඔබගේ ගිණුමට ඔබගේ ගිණුමට පිවිසෙන්න
© МХРБ «Біблейскае таварыства ў Рэспубліцы Беларусь», 2017