Евангелле паводле Лукі Раздзел 18

Раздзел 18
1 # Рым. 12:12; Эф. 6:18 Таксама расказваў ім прыпавесць аб тым, што заўсёды трэба маліцца і не ўкідацца ў роспач,
2кажучы: «У адным горадзе быў суддзя, што Бога не баяўся і не саромеўся людзей.
3Была ў гэтым горадзе ўдава і прыйшла да яго, кажучы: “Абарані мяне ад майго супраціўніка”.
4А ён не хацеў доўгі час, а пасля таго сказаў сам у сабе: “Хоць я Бога не баюся і чалавека не шаную,
5аднак, паколькі надакучыла мне гэтая ўдава, абараню яе, каб ізноў, прыйшоўшы, не надакучала мне”».
6Дык гаворыць Госпад: «Паслухайце, што кажа несправядлівы суддзя;
7 # Адкр. 6:10 а ці ж Бог не возьмецца бараніць выбраннікаў Сваіх, якія днём і ўночы прызываюць Яго да сябе, ды ці будзе мець абыякавасць да іх?
8 # 2Пёт. 3:8; 2Тэс. 3:1; Геб. 10:37 Кажу вам: хутка ўчыніць ім абарону. Але, прыйшоўшы, Сын Чалавечы ці знойдзе веру на зямлі?»
9 # Рым. 10:3 Некаторым, якія былі ўпэўнены ў сабе, што яны справядлівыя, а іншымі пагарджалі, сказаў Ён таксама такую прыпавесць:
10 # Мц. 5:20 «Два чалавекі ўвайшлі ў святыню, каб памаліцца: адзін – фарысей, а другі – мытнік.
11 # Мц. 6:9 Фарысей, стоячы, так маліўся ў сабе: “Божа, дзякую Табе, што я не такі, як іншыя людзі: рабаўнікі, несправядлівыя, чужаложнікі або як гэты мытнік.
12 # Мц. 9:14 Пошчу два разы на тыдзень, даю дзесяціну з усяго, што прыдбаю”.
13 # Мц. 5:3; Дзеі 13:39; 1Пёт. 5:5; Рым. 3:24 А мытнік, стоячы здалёку, не адважваўся нават падняць вочы ў неба, але біў сябе ў грудзі, кажучы: “Божа, будзь літасцівы да мяне, грэшнага”.
14Кажу вам: гэты вярнуўся дамоў больш апраўданым, чым той: бо кожны, хто ўзвышаецца, будзе прыніжаны, а хто прыніжаецца, будзе ўзвышаны».
15 # Мц. 19:13; Мк. 10:13 Прыносілі да Яго таксама дзетак, каб дакрануўся да іх; бачачы гэта, вучні забаранялі ім.
16 # Мц. 18:3 Але Ісус, паклікаўшы іх да Сябе, сказаў: «Дазваляйце дзецям прыходзіць да Мяне і не ўзбараняйце ім; бо такіх ёсць Валадарства Божае.
17 # Мц. 18:3; Мк. 10:15 Сапраўды кажу вам: хто не прыме Валадарства Божага як дзіця, не ўвойдзе ў яго».
18 # Мц. 19:16; Мк. 10:17 І спытаўся ў Яго нейкі начальнік, кажучы: «Вучыцель добры, што маю рабіць, каб здабыць жыццё вечнае?»
19А Ісус яму сказаў: «Чаму Мяне завеш добрым? Ніхто не добры, адзін толькі Бог.
20 # Вых. 20:12-16; Паўт. Зак. 5:16-20; Мк. 10:19 Ведаеш прыказанні: не чужалож, не забівай, не крадзі, не сведчы фальшыва, паважай бацьку твайго і маці тваю?»
21 # Гал. 3:24; Плп. 3:6 А ён гаворыць: «Я гэта ўсё выконваў ад маленства майго».
22 # Мц. 6:19; 1Цім. 6:18 Пачуўшы гэта, Ісус гаворыць яму: «Яшчэ аднаго табе не хапае: прадай усё тое, што маеш, і раздай убогім, і будзеш мець скарб на небе; і прыходзь, ідзі за Мной».
23 # Мц. 6:24; Эф. 5:5 Той жа, пачуўшы гэта, засмуціўся, бо быў вельмі багаты.
24 # Мц. 19:23; Мк. 10:23; 1Цім. 6:9 Ісус, бачачы, што ён зрабіўся сумным, сказаў: «Як цяжка тым, што маюць багацце, увайсці ў Валадарства Божае!
25Бо лягчэй вярблюду прайсці праз вушка іголкі, чым багатаму ўвайсці ў Валадарства Божае».
26 # Рым. 1:16 Дык сказалі тыя, што слухалі: «Хто ж можа быць тады збаўлены?»
27 # Мц. 19:26 Ён жа сказаў: «Што немагчыма ў людзей, тое магчыма ў Бога».
28 # Мц. 19:27; Мк. 10:28 Гаворыць Пётра: «Вось жа, мы пакінулі ўсё і пайшлі за Табой».
29Ён сказаў ім: «Сапраўды кажу вам: няма нікога, хто б пакінуў дом, або жонку, або братоў, або бацькоў, або дзяцей дзеля Валадарства Божага,
30каб не атрымаў многа больш у гэты час, а ў веку будучым – жыццё вечнае».
31 # Мц. 16:21; Мк. 10:33 І ўзяў Ён з Сабой дванаццаць, і гаворыць ім: «Вось, ідзём у Ерузалім, і здзейсніцца ўсё, што напісана прарокамі пра Сына Чалавечага:
32 # Мц. 26:67; Мк. 14:65 бо будзе выдадзены паганам і высмеяны, і зняважаны ды апляваны,
33і, пасля таго, як убічуюць, заб’юць Яго, і на трэці дзень уваскрэсне».
34 # Мк. 9:32; Ян. 10:6 Але яны з гэтага нічога не зразумелі; і гэтае слова было схавана ад іх, і не разумелі, што гаварылася.
35 # Мц. 20:29; Мк. 10:46 І сталася, калі Ён падыходзіў да Ерыхона, нейкі сляпы сядзеў пры дарозе, жабруючы.
36І, калі ён пачуў, што міма праходзіць натоўп, спытаўся, што гэта такое.
37І сказалі яму: «Ісус Назарэй праходзіць».
38 # Мц. 9:27 Дык пачаў крычаць, кажучы: «Ісус, Сын Давідаў, злітуйся нада мной!»
39А тыя, што ішлі наперадзе, сварыліся на яго, каб маўчаў; але ён тым мацней крычаў: «Сыне Давідаў, злітуйся нада мной!»
40Спыніўшыся, Ісус загадаў прывесці яго да Сябе. І, калі ён падышоў, спытаўся ў яго кажучы:
41«Што хочаш, каб Я зрабіў табе?» А ён сказаў: «Госпадзе, каб я бачыў».
42Сказаў яму Ісус: «Праглянь! Вера твая збавіла цябе».
43 # Дзеі 4:21 І зараз стаў бачыць, ды ішоў за Ісусам, славячы Бога. І ўвесь народ, як убачыў гэта, аддаў хвалу Богу.

සළකුණු කරන්න

බෙදාගන්න

පිටපත් කරන්න

None

ඔබගේ සියලු උපාංග හරහා ඔබගේ සළකුණු කල පද වෙත ප්‍රවේශ වීමට අවශ්‍යද? ලියාපදිංචි වී නව ගිණුමක් සාදන්න හෝ ඔබගේ ගිණුමට ඔබගේ ගිණුමට පිවිසෙන්න