<div class="version vid823 iso6393lat" data-vid="823" data-iso6393="lat">
 <div class="book bkLUK">
 <div class="chapter ch18" data-usfm="LUK.18">
 <div class="label">18</div><div class="p"> 1Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, 2dicens : Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur. 3Vidua autem qu&#230;dam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens : Vindica me de adversario meo. 4Et nolebat per multum tempus. Post h&#230;c autem dixit intra se : Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor : 5tamen quia molesta est mihi h&#230;c vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me. 6Ait autem Dominus : Audite quid judex iniquitatis dicit : 7Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis ? 8Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra ?</div><div class="p"> 9Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi, et aspernabantur ceteros, parabolam istam : 10Duo homines ascenderunt in templum ut orarent : unus pharis&#230;us et alter publicanus. 11Pharis&#230;us stans, h&#230;c apud se orabat : Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum : raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus : 12jejuno bis in sabbato, decimas do omnium qu&#230; possideo. 13Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad c&#230;lum levare : sed percutiebat pectus suum, dicens : Deus propitius esto mihi peccatori. 14Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.</div><div class="p"> 15Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. 16Jesus autem convocans illos, dixit : Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos : talium est enim regnum Dei. 17Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.</div><div class="p"> 18Et interrogavit eum quidam princeps, dicens : Magister bone, quid faciens vitam &#230;ternam possidebo ? 19Dixit autem ei Jesus : Quid me dicis bonum ? nemo bonus nisi solus Deus. 20Mandata nosti : non occides ; non m&#339;chaberis ; non furtum facies ; non falsum testimonium dices ; honora patrem tuum et matrem. 21Qui ait : H&#230;c omnia custodivi a juventute mea. 22Quo audito, Jesus ait ei : Adhuc unum tibi deest : omnia qu&#230;cumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in c&#230;lo : et veni, sequere me. 23His ille auditis, contristatus est : quia dives erat valde. 24Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit : Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt ! 25facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. 26Et dixerunt qui audiebant : Et quis potest salvus fieri ? 27Ait illis : Qu&#230; impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum. 28Ait autem Petrus : Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. 29Qui dixit eis : Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, 30et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in s&#230;culo venturo vitam &#230;ternam.</div><div class="p"> 31Assumpsit autem Jesus duodecim, et ait illis : Ecce ascendimus Jerosolymam, et consummabuntur omnia qu&#230; scripta sunt per prophetas de Filio hominis : 32tradetur enim gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur : 33et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget. 34Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant qu&#230; dicebantur.</div><div class="p"> 35Factum est autem, cum appropinquaret Jericho, c&#230;cus quidam sedebat secus viam, mendicans. 36Et cum audiret turbam pr&#230;tereuntem, interrogabat quid hoc esset. 37Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret. 38Et clamavit, dicens : Jesu, fili David, miserere mei. 39Et qui pr&#230;ibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat : Fili David, miserere mei. 40Stans autem Jesus jussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum, 41dicens : Quid tibi vis faciam ? At ille dixit : Domine, ut videam. 42Et Jesus dixit illi : Respice, fides tua te salvum fecit. 43Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo.</div>
 </div>
 </div>
</div>

Dicebat autem et parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, dicens : Judex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat, et hominem non reverebatur. Vidua autem quædam erat in civitate illa, et veniebat ad eum, dicens : Vindica me de adversario meo. Et nolebat per multum tempus. Post hæc autem dixit intra se : Etsi Deum non timeo, nec hominem revereor : tamen quia molesta est mihi hæc vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens sugillet me. Ait autem Dominus : Audite quid judex iniquitatis dicit : Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis ? Dico vobis quia cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra ?
Dixit autem et ad quosdam qui in se confidebant tamquam justi, et aspernabantur ceteros, parabolam istam : Duo homines ascenderunt in templum ut orarent : unus pharisæus et alter publicanus. Pharisæus stans, hæc apud se orabat : Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum : raptores, injusti, adulteri, velut etiam hic publicanus : jejuno bis in sabbato, decimas do omnium quæ possideo. Et publicanus a longe stans, nolebat nec oculos ad cælum levare : sed percutiebat pectus suum, dicens : Deus propitius esto mihi peccatori. Dico vobis, descendit hic justificatus in domum suam ab illo : quia omnis qui se exaltat, humiliabitur, et qui se humiliat, exaltabitur.
Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret. Quod cum viderent discipuli, increpabant illos. Jesus autem convocans illos, dixit : Sinite pueros venire ad me, et nolite vetare eos : talium est enim regnum Dei. Amen dico vobis, quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud.
Et interrogavit eum quidam princeps, dicens : Magister bone, quid faciens vitam æternam possidebo ? Dixit autem ei Jesus : Quid me dicis bonum ? nemo bonus nisi solus Deus. Mandata nosti : non occides ; non mœchaberis ; non furtum facies ; non falsum testimonium dices ; honora patrem tuum et matrem. Qui ait : Hæc omnia custodivi a juventute mea. Quo audito, Jesus ait ei : Adhuc unum tibi deest : omnia quæcumque habes vende, et da pauperibus, et habebis thesaurum in cælo : et veni, sequere me. His ille auditis, contristatus est : quia dives erat valde. Videns autem Jesus illum tristem factum, dixit : Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrabunt ! facilius est enim camelum per foramen acus transire quam divitem intrare in regnum Dei. Et dixerunt qui audiebant : Et quis potest salvus fieri ? Ait illis : Quæ impossibilia sunt apud homines, possibilia sunt apud Deum. Ait autem Petrus : Ecce nos dimisimus omnia et secuti sumus te. Qui dixit eis : Amen dico vobis, nemo est qui reliquit domum, aut parentes, aut fratres, aut uxorem, aut filios propter regnum Dei, et non recipiat multo plura in hoc tempore, et in sæculo venturo vitam æternam.
Assumpsit autem Jesus duodecim, et ait illis : Ecce ascendimus Jerosolymam, et consummabuntur omnia quæ scripta sunt per prophetas de Filio hominis : tradetur enim gentibus, et illudetur, et flagellabitur, et conspuetur : et postquam flagellaverint, occident eum, et tertia die resurget. Et ipsi nihil horum intellexerunt, et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intelligebant quæ dicebantur.
Factum est autem, cum appropinquaret Jericho, cæcus quidam sedebat secus viam, mendicans. Et cum audiret turbam prætereuntem, interrogabat quid hoc esset. Dixerunt autem ei quod Jesus Nazarenus transiret. Et clamavit, dicens : Jesu, fili David, miserere mei. Et qui præibant, increpabant eum ut taceret. Ipse vero multo magis clamabat : Fili David, miserere mei. Stans autem Jesus jussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum, dicens : Quid tibi vis faciam ? At ille dixit : Domine, ut videam. Et Jesus dixit illi : Respice, fides tua te salvum fecit. Et confestim vidit, et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs ut vidit, dedit laudem Deo.

සවන් දෙන්න Lucas 18