ئمجا گشت شورا هەڵسان و عیسا هاوردنه ئەڕا لاێ پیلاتوس فەرماندار. بخت کردنه پێ، وەتن: «دیمنه ئی پیا ملەتەگەمان له ڕێ وه دەر کەی و نوای ئیمه وه باج داین وه قیسەر گری و ئویشێ که مەسیحه و پادشاس.» ئمجا پیلاتوس له عیسا پرسی: «تو پادشاێ جویلەکەیلی؟» وه جواوی وەت: «تو خوەد ئیجوره وەتی!» ئمجا پیلاتوس وه سەران کاهنیل و جەماێەتەگه وەت: «مدوێگ ئەڕا تاوانبار کردن ئی پیا نیوینم.» وەلێ ئەوانه وه کوترانەو وەتن: «ئەوه وه سەرئانسەر یەهودیه وەگەرد تالیمیلی گاڵ مەردم دەێ، له جەلیل شرو کردێه تا ڕەسیەسه ئێرا.»
وەختێ پیلاتوس ئیه شنەفت، پرسی تا بزانێ ئەوه جەلیلیه. وەختێ زانست عیسا هن ناوچەێگه که هیرودیس حوکمرانی کەی، کلی کرده ئەڕا لاێ ئەوه، چوینکه هیرودیس ئەو وەخته وه شار ئورشەلیم بی. هیرودیس وەختێ عیسا دی، فره خوەشاڵەو بی، چوینکه وه زویەو تواسیا بوینیدێ. جا وه پێ هەر چی که له باوەت عیسا شنەفتوی، ئمید داشت موجزەێگ له لێ بوینی. جا پرسیار فرەێگ له عیسا کرد وەلێ ئەیو هویچ جواوێگ وەپێ نیاد. سەران کاهنیل و ماموستایل تەورات که وه ئەوره بین، بخت فرەێگ وه لێ کردن. هیرودیس و سەربازەگانیشێ بی حرمەتی و تویلەکی وەپێ کردیان. ئمجا دڵنگ ڕەنگینێگ کردنه وەرێ و وه دواره کلیەو کردنه ئەڕا لاێ پیلاتوس. ئەو ڕوژه، هیرودیس و پیلاتوس وەگەرد یەکەو دوسی کردن، چوینکه وەرجەوه دشمەن بین.
پیلاتوس مەردم و سەران کاهنیل و گەورایل قەوم چڕێ، وەپێان وەت: «ئی پیا وه بخت ئیه که مەردم وه یاخیگەری هان دەێ، هاوردینه ئەڕا لام. مه وه نوای چەو ئیوه بازخوازیه لێ کردم، ئێرنگەیش هویچ مدوێگ وه ڕاس بوین بختیل ئیوه نێیمەو. هیرودیسیش نەزەری ئیەسه، ئەڕا ئیه که کلیەو کردێەسه ئەڕا لاێ ئیمه. هەر ئەو جوره که دوینین، کارێ نەکردیه سزاێ مەرگ بود. جا قەمچی دەم و ڕزگاری کەم.» وەناو هەر جەشن پسەخ، پیلاتوس باێه یەێ زندانیێگ ئەڕاێان ڕزگار بکردیا.
وەلێ ئەوانه گشتێان وه یەکەو هاوار کردن: «ئیه بکوش و باراباس ئەڕامان ڕزگار بکه!» باراباس وه جرم شوڕشێگ که وەناو شار خستویه ڕێ، هەر ئیجوریشه وه جرم خوین‎کردن، وەناو زندان بی. پیلاتوس که تواسیا عیسا ڕزگار بکێ، یەێ جارتر وەگەرد ئەوانه قسیه کرد. وەلێ ئەوان یەێ‌سەر هاوار کردیان و وەتیان: «بکوتێ بان سەلیب! بکوتێ بان سەلیب!» پیلاتوس ئەڕا سێیەم جار وەپێان وەت: «ئەڕا چه؟ چ کار گەنێگ کردێه؟ مه که هویچ مدوێگ ئەڕا کوشتنێ نێیمەو. جا قەمچی دەم و ڕزگاری کەم.» وەلێ ئەوانه وه دەنگ بەرز، وه کوترانەو تواسیان تا عیسا بکوتێدە بان سەلیب. دەس ئاخر هاواریان قەبوڵ کریاد. پیلاتوسیش حوکمێگ که تواسن، ئەڕاێ بڕی. ئەوه پیاێگ که وه جرم شوڕش و خوینکردن وەناو زندان بی و جەماێەتەگه داواێ ڕزگاریی کردیان، ڕزگاری کرد و عیسا دا دەسێان تا هەر جوری دڵیان تواس وەگەردیەو ڕێ رەوشت بکەن.

وەختێ داشتن بردیانێ، پیاێگ شەمعون ناو له مەردم قیرەوان که له سەر زەویزارەو هاتیاد، گردنەێ و سەلیبەگه نانه مل شانێ، وادارێ کردن وه پشت سەر عیسا بویدەێ. قێر فرەێگ له مەردم کەفتوینه شونێ، هەر ئیجوره ژنیلێگ که شین و ئازیەتباری کردیان. عیسا سەر هەڵگەردان و وەپێان وەت: «ئێ دویەتیل ئورشەلیم، ئەڕا مه گیره مەکەن؛ ئەڕا خوەدان و مناڵەگاندان گیره بکەن. چوینکه ڕوژیلی تێی که ئویشین: ”خوەش وه حاڵ ژنیل نەزوک، خوەش وه حاڵ زگیلێ که هەراێهەر نەزاینه و مەمگیلیگ که هەراێهەر شیر نیانه!“ وه ئەو وەخته، وه کویەگان ئویشن: ”بڕمێنه ملمانا!“ وه چیاگانیش ئویشن: ”ئیمه، دامان پوشنن!“ چوینکه ئەگەر وەگەرد چو تەر ئی کاره کردن، وەگەرد چو وشک چه کەن؟»
دو پیاتریش که هەردوانێان جنایەتکار بین، بردیانێان تا وەگەردیەو بکوشنێان. وەختێ ڕەسینه ئەو شونه که کاسەێ سەر ناوێ بی، عیسا وەگەرد ئەو دو پیاێ جنایەتکاره کوتانه بان سەلیب و یەکیگێان له لاێ ڕاسی و ئەواکەیش له لاێ چەپیەو. عیسا وەت: «باوگه، ئیانه بوەخش، چوینکه نیەزانن چه کەن.» ئمجا ئەڕا بەشەو کردن دڵنگەگان عیسا وەناو خوێان تیرپشک خستن. مەردم وساوینه تماشا کردن و گەورایل قەومیش تویلەکی کردیان و وەتیان: «مەردم نجات دا! ئەگەر ئیه مەسیحه و هەڵوژاردەێ خوداس، بیل خوەێ نجات بێی.» سەربازەگانیش تویلەکی وەپێ کردیان. نزیکیەو بویان، شراو ترشیای دیانه پێ و وەتیان: «ئەگەر پادشاێ جویلەکەیلی، خوەد ڕزگار بکه.» تەختەێگیش که وه ملێ نویسریاوی: ”ئیەسه پادشاێ جویلەکە،“ کوتانه بان سەری.
یەکی له دو جنایەتکارەگه که کوتریاویه بان سەلیب، وه تانەێ گەنێ وەپێ وەت: «مەر تو مەسیح نید؟ خو ئیمه و خوەد نجات بیه!» وەلێ ئەواکه سەرزەنشتێ کرد وەت: «زاورد له خودا نیەچود؟ تنیش هایده ژێر هەر ئەو حوکمه! سزاێ ئیمه وه حەقه، چوینکه تاوان کردەوەمانه. وەلێ ئی پیا هویچ خەتاێگ نەکردیه.» ئمجا وەت: «ئێ عیسا، وەختێ رەسیده پادشایی خوەد، منیش باره هویرد.» عیسا وەپێ وەت: «وه ڕاسی، وەپێد ئویشم، هەر ئیمڕو وەناو بەهیشت هایده گەردمەو.»

نزیک سات دوانزەێ نیمەڕو بی که تیەریکی گشت ئەو وڵاته گرده وەر و تا سات سێ دویای نیمەڕو بەردەوام بی، چوینکه خوەر گیریا. وه ئی وەخته، پەردەێ مابەد له ناوڕاسەو بیه دو کوتەو. ئمجا عیسا وه دەنگ بەرز هاوار کرد: «باوگه، روحم سپارمه دەسیل تو.» ئیه وەت و هەناس ئاخرێ هەڵکیشا. وەختێ فەرماندەێ سەربازەگان ئی چشتیله که هەڵکەفتوی دی، ستایش خودا کرد و وەت: «بێ گومان ئی پیا بێ گونا بی.» مەردمیش که ئەڕا تماشا کردن گردەو بوین، وەختێ ئەوه که هەڵکەفتوی دین، هەر ئەو جوره که سینه کوتیان، وه ئەوره چین. وەلێ گشت کەسیلێگ که عیسا ناسیان و ژنیلی که له جەلیل وەشونیەو کەفتوینه ڕێ، هاتوین وه ئەو دویرەو وساین و نوڕیانه ئی هەڵکەفتیله.

وه ئەوره پیاێگ بی یوسف ناو، که ئایەم خاس و سالحانێگ بی. ئەوه هەر چەن وەناو شوراێ جویلەکە بی، وەلێ وەگەرد کار و کردەوەێ شەورا یەکی نوی. یوسف وه مەردمیل رامه، یەکی وه شاریل جویلەکەیل بی که چەوەڕێ هاتن پادشایی خودا بی. یوسف چیه ئەڕا لاێ پیلاتوس و داواێ جنازەێ عیسا کرد. جا وەبان سەلیب هاوردی خوار و وەناو کفن کەتانیگ پێچادی و بردێ نادێ ناو مەقبەرەیگ که له کوچگ تاشیاوی که تا ئەو وەخته کەسێ وەناوێ نەناوین. ئەو ڕوژه، ’ڕوژ گورجەو بین ئەڕا جەشن بی و چشتێ وه شرو شەبات که هەر ئەو شەمەێ موقەدەس جویلەکەیله نەمنوی. ژنیلی که له جەلیلەو وەشون عیسا هاتوین، کەفتنه شون یوسف و مەقبەرەگه و جنازەگه دین که چوی نانەێ ناوێ. ئمجا هاتنه ئەڕا ماڵ، روین و چشتیل خوەش بو گورجەو کردن و وه ڕوژ شەبات وه پێ حوکم شەریعەت، شەکەتی دەر کردن.

සවන් දෙන්න لوقا 23