فِر رب حضرت نُوح کی آخیا، ”تُوں اپݨے سارے خاندانے سمیت کشتی وِچ بہی جا، کِیئانکہ تُوں ہی مِکی اِس زماݨے نیاں لوکاں وِچ اِک راستباز نظر آیا ایں۔ ساریاں حلال جانوراں وِچوں ست ست نر تے اُنہاں نیاں مادیاں، تے جیہڑے حلال نی، اُنہاں وِچوں دو دو نر تے مادیاں، کشتی وِچ کہنی آ۔ تے پرندیاں وِچوں وی ست ست نر تے مادیاں آݨ، تانکہ زِیمی اپر اُنہاں نی نسل باقی رہے۔ ستاں دیہاڑیاں تُوں بعد میں چالیاں دیہاڑیاں تے چالیاں راتاں تک بارِش برساساں، تے ہر جاندار کی میں زِیمی تُوں مُکاساں جیہڑے میں پیدا کِتے اݨ۔“
فِر حضرت نُوح او سارے کم کِیتے جنہاں نا حکم رب اُنہاں کی دِتا سی۔
حضرت نُوح اُس ویلے چِھ سو سالاں نے سݨ جدُوں سیلاب آیا سی۔ او تے اُنہاں نی زناݨی، تے اُنہاں نے پتر، تے پتراں نیاں زناݨیاں پاݨی کولوں بچݨے واسطے کشتی وِچ بہی گئے۔ حلال تے حرام جانوراں نے جوڑے، پرندیاں تے رینگݨے آلیاں جانوراں نے جوڑے وی، مطلب نر تے مادہ، حضرت نُوح کول اچھی کے کشتی وِچ بہی گئے، جِس طرح اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح کی حکم دِتا سی۔ ستاں دیہاڑیاں تُوں بعد اِس طرح ہویا کہ سیلاب نا پاݨی زِیمی پر آئی گیا۔
اے سب کج اُس ویلے ہویا جدُوں حضرت نُوح 600 سالاں نے سݨ۔ دُوئے مہیݨے نے 17 ویں دیہاڑے زِیمی نیاں گہرائیاں وِچوں سارے چشمے پھٹی پئے، تے آسمانے پر وی پاݨی نے در کھُلی گئے۔ تے چالی دیہاڑے تے چالی راتاں زِیمی پر بدل برھنا رہیا۔
اُسے دیہاڑے حضرت نُوح تے اُنہاں نی زناݨی، تے اُنہاں نے پتر سام، حام تے یافؑث، تے اُنہاں نیاں پتراں نیاں زناݨیاں کشتی وِچ بہی گئے۔ ہر قسم نے جنگلی جانور، ہر قسم نے مال ڈنگر، ہر قسم نے زِیمی پر رینگݨے آلے جانور، تے ہر قِسم نے پرندے سارے اُنہاں نال سݨ۔ ساریاں جانداراں وِچوں دو دو حضرت نُوح کول اچھی کے کشتی وِچ بہی گئے۔ اے سب کُج اِس طرح ہویا جِس طرح اللّٰہ تعالیٰ حضرت نُوح کی حُکم دِتا سی. فِر رب کشتی نا بُوہا بند کری شوڑیا۔
چالیاں دیہاڑیاں تک سیلاب نا پاݨی زیادہ ہوݨا رہیا. پاݨی کشتی کی زِیمی تُوں اِتنا اُپر چائی کِہندا کہ کشتی تَرݨ لغی پئی۔ پاݨی چڑھنا ہی رہیا، تے بہُوں زیادہ ہوئی گیا. تے کشتی پاݨی اپر تَرنی ہی رہی۔ زِیمی پر بہُوں ہی زیادہ پاݨی سی، تے دُنیا پر جیہڑے سارے اُچے اُچے پہاڑ سݨ ڈُبی گئے۔ پاݨی اُنہاں کولوں 20 فُٹ اُچا ہوئی گیا تے سارے پہاڑ ڈُبی گئے۔ سارے جنگلی جانور، پرندے، مال ڈنگر، رینگݨے آلے جانور تے اِنسان غرق ہوئی گئے. خُشکی نے سارے جاندار مری گئے۔ اللّٰہ تعالیٰ ہر جاندار شے جیہڑی زِیمی پر سی ختم کری شوڑی۔ انساں حیوان سارے غرق ہوئے گئے۔ صرف حضرت نُوح ، اُنہاں نا خاندان، تے کشتی وِچ اُنہاں نال جانور بچی گئے۔
پاݨی زِیمی پر ڈیڈھ سو دیہاڑیاں، یعنی پنج مہینیاں تک ٹِکا رہیا۔

සවන් දෙන්න توریت شریف: پَیدایش 7