Известные библейские стихи из Genesis 4

Поделиться

Kon maayo pa ang imong gibuhat, dawaton ko unta ang imong halad. Apan kay daotan man, ang sala nag-atang kanimo sama sa ihalas nga mananap nga buot motukob kanimo busa kinahanglan buntogon mo kini.”

Si Set may anak nga lalaki nga ginganlan niyag Enos. Nagsugod niadtong panahona ang mga tawo pagsangpit ug pagsimba sa ngalan ni Yahweh.

Unya ang GINOO nangutana kang Cain, “Hain man si Abel nga imong igsoon?” Si Cain mitubag, “Ambot! Magbalantay ba gud ko sa akong igsoon?”

Busa miingon ang GINOO, “Nganong gihimo mo man kini? Nadungog ko ang dugo sa imong igsoon nga nagsangpit kanako gikan sa yuta.

Apan ang GINOO mitubag kaniya, “Dili kana mahitabo! Ang mopatay kanimo panimaslan ug silotan ko ug pito ka pilo.” Busa gibutangan sa GINOO ug patik si Cain aron dili siya patyon sa makakita kaniya.