Известные библейские стихи из Genesis 15

Поделиться

Mituo si Abram sa GINOO ug tungod niini giisip siyang matarong sa GINOO.

Human niini, nakakita si Abram ug panan-awon ug nadungog niya ang GINOO nga miingon kaniya, “Ayaw kahadlok, Abram; ako ang imong panalipod. Hatagan ko ikawg dako kaayong ganti.”

Ug gidala siya sa GINOO ngadto sa gawas ug giingnan, “Tan-awa ang langit ug ipha ang mga bituon kon makaihap ka ba. Makabaton kag mga kaliwat nga sama kadaghan niana.”

Unya nadungog niya ang GINOO nga miingon kaniya pag-usab, “Kining ulipona dili maoy makapanunod sa imong kabtangan kondili ang imo gayong anak.”

Ang GINOO miingon kaniya, “Ang imong mga kaliwat mahimong mga langyaw sa laing nasod ug maulipon sila didto ug daugdaogon sulod sa 400 ka tuig.

Apan si Abram miingon, “Ginoong DIOS, wala akoy anak, busa unsaon ko man kanang ganti? Ang bugtong kong manununod mao si Eliezer nga taga-Damasco.

Niadtong adlawa naghimog kasabotan ang GINOO tali kaniya ug kang Abram. Miingon ang GINOO, “Isaad ko nga ihatag ko kining tibuok yuta ngadto sa imong mga kaliwat gikan sa suba sa utlanan sa Ehipto hangtod sa dakong Suba sa Eufrates.

Molabay una ang upat ka kaliwatan una pa makabalik ang imong mga kaliwat dinhi kay abugon ko lamang ang mga Amorihanon kon sila daotan na kaayo ug angay nang silotan.”